CHAPTER TWENTY TWO
"Good Lord!" sigaw ko ng may humawak sa aking braso ng biglaan. Bahagya akong napahawak sa aking dibdib at napakapit sa kamay na biglang humila sa braso ko upang sana ay pigilan ito.
"Let's go!" galit na saad ng Prinsipe. Shit! Muntik na akong atakihin sa puso dahil sa prinsipeng ito! Siya pa ang may karapatang magalit eh siya nga itong nanggugulat.
Hawak parin nito ang braso ko bago ito lumingon na muli sa paligid. Akala ko ay bibitawan nito ang braso ko ngunit nagulat ako ng kaladkarin ako ng prinsipe papunta sa sasakyan.
What the heck?
"E-excuse me?" lakas loob kong pigil sa kanyang paghila sa akin.
"What?" irita nitong tanong. I gulped.
Bakit ba hindi ako makapagsalita sa harap ng prinsipeng ito? Nawawala ang pride ko kapag kaharap ko siya, I can't even call him by his name. I feel unworthy to call him Zavan.
At bakit ba siya nagagalit?
"N-nothing." Sa huli ay sagot ko at walang buhay na nagpahila sa kanya.
Nakarating kami sa hinintuan ng truck, naroon na ang mga ranggong seryosong naghihintay sa aming pagdating.
"Where have you been?" Nakataas ang kilay na tanong ni Chrysler habang nakatingin sa akin pababa sa kamay ng prinsipe na nakahawak sa aking braso.
"There are traces of stones here but yeah, where have you been?" Sa halip ay tanong ni Nathalia matapos itong magsalita. Bakas ang pagtataka sa mukha ng mga ito. Ganoon na lamang ba ka imposible na magsama kami ng prinsipe?
Chrysler glared at me. Why the heck is he looking at me like that? Ako ba ang tinatanong niya? May mali ba sa ikinikilos ko ngayon?
I can't even breath normal.
"We have somewhere to go tomorrow. She saw something earlier but for now let's get some rest." saad ni Prinsipe Zavan atsaka pabagsak na binitawan ang aking braso.
I groaned in slight shocking pain, pakiramdam ko may naiwang kuryente ang kamay ng prinsipe sa aking braso. Hinimas ko pa ito matapos niya itong bitawan.
"We will be early for tomorrow, have some rest and get ready." Muling bilin ng prinsipe bago pumasok sa driver's seat upang magpahinga.
"Tell me, what did you see there?" tanong ni Nathalia sa akin.
Ano nga ba ang nakita ko?
"Hindi ako sigurado."
"Yet he trusted you? Wow, this is impossible!" ani Nathalia, pagkatapos ay tinalikuran ako atsaka pumasok sa truck.
"I don't think Zavan trusted this witch." Mahinang saad ni Corinthians kay Nathalia matapos itong sundan.
"Sleep baby, it going to be a rough day tomorrow." Greyson appeared out of nowhere. He left a smile before he followed the prince. Hindi parin bumabalik ang sigla niya kumpara noong una ko siyang nakausap ngunit masaya na ako dahil kahit papaano ay kinausap niya pa rin ako.
"Where have you been?"
Nangunot ang noo ko sa tanong ni Chrysler. Kanina pa to.
"Nowhere.." sagot ko. Akma na sana akong papasok sa truck ng pigilan ako ng usok. Tila pinipigilan ako nito papasok sa loob at hinihila ako papunta kay Chrysler.
What is this man doing?
Napalunok ako. Tahimik akong pumalag, hindi ako mapakali, ano na lamang ang gagawin niya sa akin? Papatayin niya na ba ako?
"What the heck?" Palag ko sa usok na dahan-dahang humihila sa akin patungo sa kanya.
"I'm asking you." Seryoso lamang itong nakatitig sa akin. His eyes were talking to me as if we're intimate friends or more than that. It's creeping me out.
"A-anong ginagawa mo?" Nanginginig kong tanong.
I have no Marcus to protect me here. Kapag mayroong lalaking umaaligid sa akin noon, Marcus was always there to defend and protect me. But I'm all by myself, alone right now.
"You need a scolding. I am asking where have you been ngunit ang sagot mo'y isa ring tanong." wika ni Chrysler, maya maya pa'y naramdaman kong bahagya akong lumutang.
"Is it right to answer me like that huh?"
WHAT THE?!
He's taller than me, alam kong sinadya niya akong palutangin upang maging pantay kami.
"I said nowhere!" Giit ko. "Hindi ko alam ang lugar na ito, ano sa tingin mo ang isasagot ko?" Dugtong ko. He just smirked, he's such an annoying guy.
"I don't like your attitude." aniya at bahagyang naningkit ang mga mata.
I groaned in frustration and sighed. Ano bang pakielam niya sa ugali ko?
"Put me down please."
Mukhang nagulat siya sa pakiusap ko. Is he not expecting me to say please to him? Well. He slowly put me down until my feet reached the ground again. Sinamaan ko siya ng tingin.
"Ano bang trip mo?" inis kong tanong. Kung katulad lamang ako nila kanina ko pa hinampas ang isang to. Hindi porke't ranggo siya ay pagti-tripan niya ako anumang oras. He shrugged as an answer.
"I don't take shrugged as an answer. Whatever to you." saad ko atsaka inirapan siya.
"I'm going inside."
Pagkasabi noon ay agad ko siyang tinalikuran atsaka dumeretso sa loob ng sasakyan.
Before I entered the truck, I heard him said something.
"Yeah, you're interesting."
It made me stopped for a while. Did Chrysler gone mad?
This is nonsense! Muli ko siyang nilingon, ang kanyang nakataas na kilay ngayon ay nakababa na. At ang kanyang mga mata ay deretsong nakatingin sa akin. He totally made me feel uncomfortable.
Sinamaan ko siya ng tingin at saka tuluyang pumasok sa loob ng truck. The girls are sleeping, tingin ko'y pati na rin ang mga nasa driver's seat.
Pinagpag ko ang sahig atsaka doon humiga. Sinubukan kong kalimutan ang ginawa ni Chrysler sa akin ngunit hindi parin mawala sa isip ko ang kanyang sinabi.
Tomorrow will he a hard and rough day, I should get some rest and focus for tomorrow. I really need to focus for tomorrow.
I closed my eyes.
Sa aking pagpikit, hindi ko alam kung didilat pa ako o tuluyan na lamang matutulog.
I'm stucked between waking up or going to sleep. I just fucking saw the prince exactly as I closed my eyes, glaring at me telling me something.
"Sleep now or else..."
Shit! This is shit! How am I supposed to sleep when the prince's face is what I see whenever I close my eyes?
Damn this people!