CHAPTER 25
"AARGHHH SHIT!" Sigaw ko ng maramdaman kong nabuwal ako sa aking pagkakatakbo. I thought I was going to tremble down but I felt like I'm flying. Kasabay ng aking paglutang sa ere ay ang pagkabuwal ng puno sa aking tabi.
Ang malaking oso ang bumangga sa malaking puno na muntik nang tumama sa akin.
"Oh gosh!" Sigaw ko sa sakit ng bumagsak ako sa lupa. Napalingon ako sa prinsipe na ngayon ay masama ang tingin sa akin.
The Prince saved me once again.
"Watch out naive girl!" Sigaw nito. "Run!" He said.
Muli akong tumayo at saka tumakbo. Ininda ko ang sakit na aking naramdaman sa aking pagkakabagsak. Mas naging mabilis ang aking pagtakbo, dinig ko na rin ang aking paghinga. Tila nagkakarera ang aking puso.
Muli akong lumingon sa aking likod. They were busy fighting the lions while all I have to do is to run, but I can't stand seeing them fight the beasts when there is something I can do to help them.
I stopped running.
Everything has purpose. Kaya nasa akin ang pana ng prinsipe dahil asintado ako. I aimed my bow and arrow at itinutok ito sa leon na kalaban ni Nathalia. Wala na ang baril sa kanyang kamay, tanging ang katana na lamang ang kanyang hawak.
"Stupid! Run!" Sigaw ng prinsipe sa akin ngunit hindi ko siya pinansin. Alam kong nagagalit ang prinsipe ngayon dahil hindi ko siya sinunod ngunit alam kong kailangan din nila ang tulong ko.
Itinuon ko ang aking pansin sa leon na handa nang dakmain si Nathalia.
"Stupid!" pagkasigaw ng Prinsipe ay saktong tumalon ang leon patungo kay Nathalia.
Naging mabagal ang pagkilos ng lahat, ngunit hindi nito maapektuhan ang aking pagiging asintado.
I let go of my arrow,
"AAAAHHH! SHIT NO!" Nathalia screamed when she didn't hit the lion with her katana.
"I got your back too." bulong ko.
Nathalia stopped screaming, mabilis siyang napatingin sa dako ko habang namimilog ang mga mata. I hit the lion. At sa tulong ng prinsipe ay tumilapon ito palayo kay Nathalia, he'd thrown the lion away para hindi nito madaganan si Nathalia.
"You are so stubborn!" Ani Prinsipe Zavan habang mabilis na naglalakad papunta sa akin.
Oh shit, what is he going to do?
Namilog ang mata ko ng hindi ito huminto patungo sa akin. Sa sobrang kaba ko dahil sa kanyang paglapit ay mabilis akong tumakbo papalayo sa kanila patungo sa kwebang aking nakikita.
Tinatakot niya ba ako? I look like a kid running away from something scary. I heard the prince said 'tss'. Napailing na lamang ako at nagpatuloy sa pagtakbo. Unti-unti ko nang nakikita ang entrance ng kweba.
"Oh my!" Napahinto ako sa pagtakbo, halos mahulog ang aking puso matapos akong tumingin sa baba.
Sa harap ko ay isang napakataas na bangin at sa baba niyon ay may ilog. Unti-unti na ring tamama ang matalim na init ng araw sa aking mukha. Sumikat na ng tuluyan ang haring araw, and it also means that we have to move faster.
I jumped.
"WHAT THE HECK?" I heard Chrysler shout.
I fell hard. Ang aking likod ang unang bumagsak dahil halos nagpa ikot ikot ako sa ere habang bumabagsak pababa. It was a very wrong move, mabuti na lamang at hindi ako nabalian. Masama ang pagkakabagsak ko, indication that I jumped wrong.
"I'm fine!" Sigaw ko at tumingala. Naroon na sila, bakas ang gulat matapos akong makitang bumagsak at agad na tumayo.
Sanay akong masaktan. Huwag kayong mag-alala.
Tumalon talon ako sa mga bato upang tuluyang makababa. Napakalinaw ng tubig, kung wala lang kaming misyon gugustuhin kong maligo rito.
Dahan-dahan akong tumapak sa mga batong nasa tubig dahil alam kong madudulas ang mga ito.
"Sigurado ka bang ito ang daan patungo sa kweba? Ang layo na ng narating natin ah." Ani Corinthians sa aking likuran. Good Lord they're so fast, nakasunod agad sila sa akin.
"Corinthians, I'll carry you para mas mapadali tayo." Tinig iyon ni Greyson.
Malawak ang ilog at mas mabibilis maglakad ang mga lalaki, siguradong hindi sila mababasa ng sobra dahil matatangkad sila. And who knows kung may iba pa ba silang kapangyarihan upang mas mapadali ang aming pagtawid sa ilog na to.
"No need, I can cross this river without flying with you!" Ani Corinthians.
"Wag kang maarte babe."
"GET OFF ME! JERK!" Reklamo ni Corinthians. Maya maya pa'y nagulat ako ng isang mabilis na hangin ang dumaan sa akin.
It was Greyson running above the big stones while carrying the angry Corinthians. Kinarga nga ni Greyson si Corin, at sa isang iglap lang ay nakatawid na silang pareho.
"Tingnan mo, tumalsik sa akin ang mga tubig na inapakan mo!"
"Ang arte mo magpasalamat ka nalang nakatawid agad tayo, tingnan mo ang layo pa nila babe!"
They were fighting like dogs and cats, habang kami ay patuloy na nilalakad ang mabilis at matapang na agos ng tubig.
"Hey Chrysler, carry me. Let's jump." Ani Nathalia, nangunot ang noo ko at napalingon sa kanila.
Sa una'y lumingon muna sa akin si Chrysler, ngunit wala siyang ibang nagawa kundi ang buhatin si Nathalia. At halos mapanganga ako ng tumakbo at tumalon rin ito sa ibabaw ng mga bato patungo sa pwesto nila Greyson.
That was fast! Nasapo ko ang aking noo. Tama ba ang iniisip ko? Sana hindi. Napalingon ako sa prinsipe na ngayon ay nakasimangot na naman sa akin.
"W-what?" Inosente kong tanong.
"Idiot, come here." utos nito. Umiling ako bilang pagtugon. "One.." Napalunok ako ng magsimula na itong magbilang. Umiling parin ako bilang pagtugon, gusto ko sanang sabihin na kaya kong maglakad kahit mauna na sila ngunit hindi ako makapagsalita. "Two.." Nandilat ang mga mata ko ng ito na mismo ang lumapit sa akin. Shit, shit, shit! Kakargahin ba ako ng prinsipe? Hindi pwede, hindi pwede! This is so fucking unbelievable, nahihiya ako! Mabilis ang aking paghinga habang nakatingin sa mga malalaking bato at sa malakas na tubig na umaagos rito.
"I can walk."
"Three." Tumigil ang aking paghinga at bumilis ang tibok ng aking puso. Dahil nang ibulong niya iyon ay nasa tabi ko na siya at hawak niya na ang aking kamay.
Napalingon ako sa prinsipe dahil sa gulat. Papaanong nasa tabi ko na ang isang to?
His gorgeous golden eyes looks mad. Marahil ay hindi ko na naman siya sinunod sa muling pagkakataon.
"Isa pang beses na suwayin mo ang utos ko, hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sayo." Pagkasabi niyon ay bigla niya akong binuhat.
I want to scream, ngunit hindi ko magawa. I became mute for instant. He ran over the big rocks with the waters flowing in it. Tumalsik pa ang ibang tubig sa akin ngunit hindi ko iyon pinansin, natungo ang aking paningin sa perpektong hugis na mukha ng gwapong prinsipe.
Kahit nakabusangot ay gwapo parin ito. Dumagdag pa ang basa niyang buhok at ang butil ng pawis at tubig na tumutulo sa kanyang noo at pisngi.
Damn, he's gorgeous.
WHAT THE HECK IS HAPPENING TO ME?