ISANG malaking pagkakamali ang mapasali sa buhay ni Gabriel. At simula't sapul alam ko na ang bagay na iyan. He's personality and appearance was too much for me. Lahat nang meyron sa kanya ay sobra para sa akin at natatakot akong sumugal sa huli kapag dumating kami sa puntong iyon.
Pumikit ako ng mariin.
Of all the people, you should have known, Tamina!
Hangal ka kung magpapadala ka!
Umiling ako. Bahala na nga!
"Okay ka lang, hija?" Tanong sa akin ni Donya Consuelto ng matigil ako sa pagbabasa ng libro.
Mabilis akong tumalima sa librong binasa ko at humingi ng paumanhin sa kanya.
"I'm sorry po. Nadadala lang po ako sa binabasa ko." Oh, Lord! Huwag mo sana akong kunin dahil sa pagsisinungaling ko.
Ngumiti siya sa akin at umiling. "Wala kang dapat ihingi ng paumanhin, hija." Nakangiti niyang saad. "Kamusta ang iyong ina, Tam?"
Umayos ako ng upo at bumaling sa kanya ulit. "Nanay is doing well now. Mas maayos na po ang kalagayan niya ngayon kumpara noong mga nakaraang buwan."
Tumango tango siya. She then took her glasses elegantly. Noon pa man ay naging mabait na ang Donya sa amin. Kahit nga noong una ay palaisipan para sa akin kung bakit ganoon na lamang ang kabutihang loob sa amin nang Donya.
She really looks very sophisticated and a very elegant woman. Kahit na may edad na siya ay nakikita pa rin ang kagandahang taglay niya.
Sa ilang taon kong nakilala ang Don at Donya ay hindi ko pa sila nakikitang nakikisalamuha sa ibang tao dito sa amin katulad ng pakikipag-ugnayan nila sa amin ng Nanay. I don't want to put any sort of bubbles towards our relationship but it really makes me wonder. Are we really special? O sadya nga talagang mabait lang ang Don at Donya.
"Maayos kung ganoon. Bakit hindi mo isama dito paminsan minsan nang sa gayon ay may libangan siyang iba maliban sa mga ginagawa niya sa bahay ninyo? I heard she's just alone in your house whenever you came here during weekdays. Naikwento sa akin ni Breding iyon minsan."
Hindi ako kaagad nakapagsalita. Pansamantala akong yumuko at tiniklop ang librong hinawakan ko.
"Hindi ko po kasi alam kung papayag siya. Ilang ulit ko na rin po siyang kinumbinsi eh. Hinahayaan ko na lang po, total hindi pa naman po siya talaga tuluyang gumagaling. Baka kasi po mabinat siya kapag inilabas ko siya ng bahay kaagad."
Ngumiti siya ng tipid sa akin at sumang-ayon sa akin.
Lumipas ang tanghalian ay hindi ko pa rin nakikita si Gabriel. I wanted to ask Donya Consuelto but I reminded myself that I have nothing to do with him anyway.
Tired and hopeless, I then just keep my silence. Iniwan lang naman kasi ako ng magaling na lalaking iyon pagkatapos niyang idineklarang liligawan niya na nga ako.
Such a thick face! Halata ngang babaero, mga galawan niyang kinakalawang na.
Pinatulan mo naman! My subconscious shouts at me.
At mas lalo akong nababaliw habang iniisip din ang halik na iginawad niya sa akin kanina. What do I expect with a city playboy like him anyway? They are far worse than any playboys here in our town. Mas lalong sumama ang loob ko sa isipang baka iyon nga ang palagay ni Gabriel sa akin. City's playboys like women like me. Not that I'm bragging. Pero lahat ng mga probinsiyanang tulad ko ay target ng mga kampon na katulad ni Gabriel.
Marami na akong nababalitaan dito sa amin. Mga estudyanteng pumupunta ng siyudad para mag-aaral pero pag-umuuwi dito ay buntis na. Ang masakit pa ay hindi pinapanagutan at tinatakbuhan lamang ng mga demonyong lalaki. Nakakapanghinayang..Hindi ko maiwasang hindi maawa lalo na at nababalitaan ko ding nagbabanat talaga ng buto ang kanilang mga magulang para lamang maitaguyod sila at makapag-aral lamang.
How heartless could they be?
"What's with the face, babe? Umalis lang ako sandali, busangot na kaagad iyang mukha mo." I heard Gabriel spoke.
Hindi ko siya nilingon dahil baka mahampas ko lang siya ng librong binabasa ko ngayon. I'm not actually reading. I'm thinking. Iniwan muna ako ng Donya dahil may aasikasuhin pa siya tungkol sa tubuhan nilang hindi naman kalayuan dito sa mansiyon. They were also having a survey in their coconut plantation for harvesting.
I then heard his heavy footsteps. Bumaba ang tingin ko sa boots niya at mabilis ko ring inilipat ang paningin ko sa libro.
Saan ka galing, lalaki? I wanted to ask it to him but I don't want him to feel the victory of his own battle. Iba mag-isip si Gabriel. He might take it as a compliment. Lumaki pa ang ulo niya at ipagmamayabang na naman sa akin iyon.
Naramdaman ko siyang umupo sa kabilang sofang nasa harapan ko. Unfortunately, he's presence itself makes me tremble in a second.
"I'm done reading that book already." Malamlam niyang saad sa akin.
I wanted to arch my brows but I remained my silence. Ayaw kong mag-angat ng tingin. His eyes were damn beautiful to be ignored with and I don't want to drown in it again. His eyes will hypnotize me again.
Minute passed, I heard him sighed and muttered some soft curses.
Napaangat ako ng wala sa oras. Nakayukong ulo niya ang naabutan ko. He is holding his head and I couldn't help to stare at him.
"What's wrong, Gabriel?" Maingat kong tanong sa kanya.
Nag-angat siya ng mukha. He looks pale and when he finally meets my eyes, I saw him gulped.
My heart ached at what I'm seeing. Is there something bad happen?
Napabuntong-hininga siya. He then licked his lips.
"I thought you were mad at me."
Namumungay ang kanyang mga mata ng muli akong tiningnan. Kaagad akong kinabahan at halos mag-init ang buo kong mukha sa titig na ibinibigay niya sa akin. He looks manly shaken earlier and I can feel the serious and heavy atmosphere with him. One thing I realized, it's very dangerous to be alone with Gabriel.
Like I said, he will be always too much for my fragile heart. I look strong and unmoving but I've got a weakness too. Kahit man ang pinakamakapangyarihang tao sa buong mundo ay meyron. And I always hate that part….where I have to unravel my weakness and hide it again.
Umiling ako.
"I'm sorry of I wasn't able to say my goodbyes earlier. Mom was nagging at me to send them to the airport. Hindi ako makatanggi lalo na at magpapa-iwan ako dito." Kaya pala hindi ko na nakita pa si Ramises. Umuwi na pala ito kasama ang mga magulang nila. I wonder what was Gabriel doing here. At bakit hindi siya sumama pauwi?
My heart is palpitating over my chest and I know it isn't normal anymore. Ang nararamdaman ko para kay Gabriel ay parang bombang kusa na lang sumabog. Pilit na kumakawala at masiyadong mabilis.
Umalon ang kanyang lalamunan dahil sa sinabi ko. His eyes were full of worry right now.
Dahan dahan kong tiniklop ang librong binasa ko at tinitigan siya sa huli.
"B-bakit ako magagalit sa iyo, Senorito?"
His eyes flicked with anger for a moment. "It's Gabriel, Tamina. It always is. How many times do I have to repeat that?!" Matalas niyang sabi na mukhang kinalimutan na nga niya ang nagawang kasalanan.
Bahagya akong napayuko.
Damn!
Tumayo ako napagpasiyahang isauli ang librong binasa ko sa shelves. I could feel his hot stares on me. With my weakening knees, I still tried to walk straightly. Nag-iinit ang pakiramdam ko at sa tuwing wala na akong maisip na maisasagot sa kanya ay wala akong ibang magawa kundi ang tumingin na lang sa kanyang mapag-angkin na mga mata. His eyes that could hooked a thousand charm in the world and I am no saint to forbid him to look this damn good in my eyes.
I tried! I tried to take him out of my system. But Gabriel is a willing predator who always hunts my hidden inner soul.
I licked my lips nervously when I felt him stand up and follow me. Dahan dahan kung iniangat ang katawan ko at mariing inabot ang lalagyan. Hindi ko na kinuha pa ang ladder dahil nasa kabilang banda iyon ng library dito sa mansiyon at tinatamad pa akong kunin lalo na at may kabigatan din iyon.
Impit akong napatili ng halos matumba ako ng hindi ko maabot ang lalagyan at nawalan na lang ako ng balanse. Lumingon ako kay Gabriel at nakita ko siyang nakahilig habang nakapamulsa. Nakayuko siya at bahagyang namumula ang kanyang mga taenga. Nang mag-ahon siya ng tingin ay hindi niya ako nilingon at basta na lang nilihis ang kanyang paningin sa ibang deriksiyon.
He heaved a deep sigh.
Tumikhim ako. His eyes immediately meet mine.
Napakunot ang noo ko ng makita ang pamumula ng kanyang pisngi patungo sa kanyang leeg.
"Are you okay?" Nag-aalala kong tanong.
Tumango siya.
Ayaw ko mang pansinin pa siya pero mas lalo pang pumula ang pisngi niya ng magbaba ang tingin niya sa may bandang tiyan ko. I saw him gulped and brought down his head.
"Fuck!" I heard him cursed.
"Are you cursing me?" Hindi ko makapaniwalang tanong.
Nag-angat siya muli ng mata at nahihirapan akong tiningnan na para bang may kasalanan akong malaki.
"Of course not! What the hell are you talking about?!" He busted at me.
Tinuro ko siya habang nanggigigil ako. "Look! You are doing it again!" Naiinis kong sabi sa kanya. His harsh choice of words is so annoying.
"What?! What did I do?" Napamulagat siya sa sinabi ko.
Umikot ang mata ko. Naiirita na naman ako at hindi ko na siya talaga masasanto.
"Ano bang problema mo? Kahapon ka pa, ha?"
Umawang ang bibig niya sa tanong ko. Nakapameywang siyang nakatingin sa akin at hindi ako makapaniwalang tiningnan. Hindi siya nagsalita.
I saw him clenched his jaw real hard.
He is angry again!
Ginulo niya ang kanyang buhok na para bang problemado talaga siya. He is really unbelievable!
"Ano bang ikinagagalit mo?!" Tanong ko ulit.
Mahigpit na nakaigting pa rin ang kanyang panga ng lingunin niya ako. His eyes are now so dark. His veins are also now also evident and in a good show.
"Your panty is damn showing off, woman!" Bulalas niya at mabilis akong tinalikuran.
Namula ako at wala sa oras na bumaba ang tingin ko sa aking pantalon. Halos mawalan ako ng dugo ng makitang kita nga ang puti kong panloob dahil sa bahagyang pagbaba ng pantalon ko. Hindi ako nakabelt dahil sa pagmamadali kanina. I'm wearing a large t-shirt anyway. Pero hindi ko akalaing naangat din iyon dahil nasabit iyon sa librong dala ko at ngayon ko lang naramdaman iyon.
Mabilis akong kumilos at nilundag na lang ang lalagyan.
Shit! If I just did that earlier, I shouldn't be this embarrassed right now.
Nang matapos ay kaagad akong lumapit sa sofa kung nasaan siyang nakatayo pa rin habang nakatalikod sa akin.
Napaismid ako ng mahimasmasan.
"As if you haven't seen better anyway." Tanging saad ko sa kanya.
Hinarap niya kaagad ako.
"What did you say?" Madiin niyang tanong. Ang kanyang mga mata ay mariing na nakatitig sa akin.
Napanguso ako ng wala sa oras. "Oh come on, Gabriel! Para namang wala ka pang nakitang ganoon sa tanang buhay mo." Sinabayan ko iyon ng tawa. "Alam kong marami ka nang karanasan at huwang ka nang magkaila. It's just a panty anyway."
He smirked. "How would you know that I've seen better, huh?"
Ako naman ngayon ang natigilan. "H-huwag mo nga akong ginagawang tanga. A playboys like you always have that signature body standard."
I heard him chuckle. "Babe, ginagawa kitang tanga kung sinabi kong maghubad ka." Malamig niyang sabi na nagpakilabot at nagpatayo sa balahibo ko. He then advanced in front of me.
He then arched his brows on me. "And what exactly did you mean about my preferable body signature standard, huh?" He mocked me with a smirk on his face.
Napaatras ako at tumama ang tuhod ko sa sofa na nasa likuran ko. I saw him divert his gaze in my body and I swear I saw some desire swimming through his eyes.
"S---stop right there, Gabriel."
My heart can't stop beating irrationally. Ang pangahas niyang mga hakbang ay naging marahas at nang muntik na akong maupo ay hinigit niya ako muli gamit ang kaniyang malalaking braso.
I then stopped my breathing for a moment. Shit! Halos mapatili ako ng tumama ang dibdib ko sa kanyang matigas na dibdib. Gusto ko siyang murahin dahil hindi ko na talaga alam ang nararamdaman ko.
"G—gabriel!" Nahihintakutan kong saad.
He leaned closer to me. Hindi ako gumalaw.
"You are the most attractive woman I've ever seen, my Tamina." He then breathed in. Napasinghap ako ng maramdaman ang hininga niya sa aking balat.
Damn you, Gabriel!
Kinintalan niya ako ng halik doon at akmang itutulak ko na sana siya ng pinigilan ako ng isang kamay niya at mas inilapit pa ang katawan ko sa kanya.
"And to answer your question, babe. You are the most beautiful scene I've ever seen in my entire life and I never intended to replace your record in my heart."
Nanghina ako sa hawak niya. Pumikit ako ng mariin.
"Not ever, babe. Not ever." Mahina niyang saad at kinintalan ulit ako ng isang mababaw na halik sa aking pisngi na mas ikinabaliw ko pa sa huli.
Damn you talaga, Gabriel!