"You need to come here now." Sabay patay sa kabilang linya. Kaya kahit hindi pa maganda ang pakiramdam ko ay sinunod ko na lamang dahil kami pa rin naman ang magkakampi kapag laging may mga Death Threats kaming nata tanggap.
Nang makarating ay pinagpapawisan ito dahil sa Exercise nya sa Gym at para bang nagmadali pang umuwi rito.
He's eyes met mine kaya naman binato nya ulit ang papel na ka agad ko naman sinalo. I was suddenly nervous that they might show up on Saturday at kasal pa ng kaibigan ko.
Hindi naman ako nakarating nang engagement party nila dahil busy ako sa pakikipag usap sa mga kakampi namin at pag eensayo. Hindi rin ako pwedeng mag back out dahil sa higpit ni Tanda ay hindi ako nakapunta.
"Such an Idiot enemy. Hindi ka niya matatakot sa ganito." Matapos nyang sabihin ay umakyat na siya.
Naramdaman ko naman ang pagkuskos ni Shimi kaya naman binuhat ko ang alagang pusa na mabalahibo at kulay puti at iginala ko sa labas.
"Desiree?" Pag tawag nang kung sino at nangunot ang noo ko nang kapatid ito ni Xy.
"What?" Malamig na pakikitungo ko.
"Long time no see." Pinagkatitigan ko ito at magsasalita na sana nang may humawak sa beywang ko.
"Bro." Pag tango ni Daven kay Sean at natawa naman ito.
"Easy bro. Nangangamusta lang ako." Halakhak nya kaya naman nangunot ang noo ko dahil sa pagtataka.
"Go away." Malamig na sabi ni Daven at agad namang sumunod si Sean.
"Bakit mo siya pinaalis?" Pagtataka ko sa kanya. Ang laki na talaga nang pinag bago nya at hindi ko alam kung bakit dahil ayoko rin naman manghula.
"Hindi ka pa rin ba papasok?" Pag iiba nito nang usapan.
I looked at Shimi and immediately carried her back to the mansion. I close my eyes when I feel the pain again. I can't stop walking because he might notice.
When I put the cat down in the living room, I quickly entered the room and just sat on my bed and locked myself up.
Lumipas ang 15 minutes at para bang mas lalong lumalala iyon. Kamalasan nang may kumatok ay gusto ko na lang maiyak dahil parang ayoko nang tumayo.
"Desiree!" Tanda said angrily. "Open the door if you don't want me to come in!" He knocked loudly. Sa takot ay pilit akong naglakad nang may hawak na unan bago ko inunlock ang pinto.
"What?" Pilit kong nilalakasan at hindi magpahalata.
"Why did you take so long to open it?" Asik nito at parang napatigil nang makita akong maputla. "You okay?" Kita ko ang pag aalala sa mata nito.
"I'm okay." Gusto ko nang sabihin na hindi talaga. At gusto nang tumulo nang luha ko. I get emotional there so sometimes I just prefer to stay at home and lock myself in the bedroom.