Pumasok kami ng aking kaibigan sa isang coffee shop na kakabukas lamang sa tapat ng University. The smell of the freshly brewed coffee welcomed our nose.

"Aina, tapos ka na bang umorder ng kakainin mo?" tanong sa akin ni Jessica. She's one of my closest friend.

"Yes, I ordered one Cappuccino and" I wanted to continue my sentence but it turns out that Jessica is not listening. "Jessica, you know that it's kinda disrespectful kapag hindi ka nakiki-" nabigla ako ng tinakpan niya ang aking bibig.

"Shh please just shh!" sinamaan ko siya ng tingin. "It's Ken your great boyfriend" she said while emphasizing the word great.

I did not say a word. I can't even form a sentence. Hot liquid starts to form and sooner or later it'll drop. Hindi ko kaya, hindi ko na tinapos yung pagkain ko at agad na lumabas. Hindi ko na makita yung aking dinadaanan kaya hindi ako nasurpresa na may nakabangga ako.

"I'm sorry" wala na akong oras para magpaliwanag at agad na tinahak ang daan papunta sa aking kotse. Doon ko ibinuhos ang lahat na sakit na aking nararamdaman.