CHAIN ALEZEIR
NAGHIHIMAGSIK ang buo kong pagkatao dahil sa sinabi ni Craig bago niya lisanin ang bahay ko, leaving all the shaterred pieces of glasses everywhere. How my home screams wrecked and chaos.
Pati ang nervous and respiratory system ko ay nagkagulo-gulo.
Hindi na maayos ang naging tulog ko dahil parang sirang-plaka sa'king isipan ang naging bangayan namin ni Craig, parang gusto niya akong mag-stay pero ayaw niya naman akong piliin.
He's claiming me as his pero hindi naman siya akin, kay Naya naman.
Ano iyon, joketime? Pati ang halik na ginawad niya hindi ko maintindihan ang rason, parang mas pinagulo niya na ang lahat.
Kung gusto niyang makipaghiwalay, sana hindi niya na ako nilalandi ng ganito.
May Naya na siya tapos ako kanya parin? Ulol niya!
Ayokong nakikihati — ngayon nga'ng ako ang legal, ako pa ang nakikihati how much more kung na-annuled na kami, diba?
Sa'n ako lulugar sa mundo nila? Sa kagaguhan ni Craig?
No thanks, magsama silang dalawa, saksak nila sa baga ang bawat isa, wala akong paki basta patahimikin narin ni Craig ang buhay ko, ang pikikialam niya sa mga taong nakapalibot sa'kin ngayon.
Ang complex masyado ng utak niya, di ko na ma-reach. Nakakaputang-ina na ng times two, hindi ko alam kung bakit niya pa ako binabawalan, siya nga meron ng iba eh.
Okay lang pag siya, sakin hindi? Abaa dapat fair ang landian.
Hindi pwede siya nalang ang susundin ko, pag ayaw niya dapat ayaw ko, well, dati iyon.
Narealize kong hindi pala dapat nakadepende sa iba ang kasiyahan ko, hindi pala pwedeng siya nalang ang palaging masaya, siya lang ang pwedeng sumaya, pwede palang parehas kami, hindi man pareho ang dahilan ng kasiyahan namin atleast masaya siya sa iba, sana ako din hayaan niya.
Mabigat ang katawan kong bumangon sa kama nong narinig kong may kumakatok sa aking pinto, umaga na pala.
Papungas-pungas akong naglakad palabas sa aking silid, inaayos ang magulo kong buhok.
Baka si Rage na naman ang nambubulabog na'to, ang aga-aga eh.
Sinilip ko muna kung sino puro na ka-uniform, I frowned.
May inorder ba ako?
Wala naman akong matandaan ah, kaya tinanong ko sila they said they are from a naklimutan ko ang company, magaayos sila ng nasira kong bahay sa kakagagawan ng mabait na si Craig, siya din ang nagpadala sa repair service.
Pinapasok ko na sila puro sila mga babae they explained na sila lang ang magliligpit at maglilinis ng buong kwarto ko pero mamamaya pa darating ang maglalagay ng mga bagong biling gamit ni Craig, halos magsalubong na ang kilay ko habang nakikinig sa kanila.
Anong papalitan ang mga gamit ko? Bakit? Salamin saka Tv lang ang nasira niya pati maliit na figurines.
"Maguumpisa na po kami, Ma'am. Huwag po kayong mag-alala mapagkakatiwalaan niyo po ang team namin." She assures me with her polite smile.
Halos hindi na ako makangiti sa kanila dahil narin sa pagkamangha. "Ah sige po, maiwan ko muna kayo dito ha? Kwarto lang ako."
Nagsitanguan naman ang sila, pumasok narin ako sa kwarto ko, I locked the door. "Hindi man lang ako nainform ng Craig na iyon? Wala pa akong ligo!"
Asar akong nagmartya papasok sa banyo para maligo. "Pauso non? Siya nagwala siya dapat naglinis!"
Gigil akong napapasabi ng kataga habang nakatayo sa harap ng shower.
Hindi ko na tinagalan at lumabas na ako, parang nafreeze utak ko sa lamig ng tubig! Kaya ayaw ko talang maligo sa umaga eh, katamad.
Habang papalabas ako ako bitbit ko ang aking suklay, tinatahak ang daan papuntang kusina ko, maliit lang iyon. Kumuha ako ng limang tasa, nagsalang narin ng mainit na tubig sa takore, hinihintay kumulo.
Because coffee is lifer, hindi mabubuo ang umaga ko paghindi ako nakalaklak ng caffienne sa katawan.
Nahikab muna ako bago ko sinalinan ng kumulong tubig ang mga baso tapos ko naring palamanan ang tinapay, mag-aalmusal muna kami.
Dala ko ang tray ng pagkain at nilapag ko iyon sa lamesitang naroon, tinawag ko din sila ate.
"Kain po muna kayo saka kape." I said tatangi pa sana sila pero hindi ako nakinig, pinilit ko silang kumain. "Thanks po ha? Kain lang po kayo, eto kape po, Manang Letisha."
Nag-usap pa kami ng saglit at indi nagtagal ay sinimulan ulit nila ang paglilinis at pagsasa-ayos sa magulo kong bahay, ginulo pala.
Tamang scroll lang ako sa selpon nong may kumatok sa pinto ng aking silid, sabay pihit na ng seradura.
"Helow dear!" He greeted me with his arabo tone.
Naikot ko nalang ang mata ko dahil si Rage lang pala, he was giving me that wide smirked.
"Ba't ka nandito, pree?" Mataray na tanong ko at hindi natinag sa pagkakahiga sa kama. "Ano na naman ang naisipan mo at ang aga mo na naman akong pinuntahan ha? Aber?!"
He chuckles and walks closely to my bed, sitting after. "Makiki-almusal sana dito kaya lang parang dinaanan ng delubyo ang buong sala mo ah, anyare bae?"
I sighed deeply, napakamot sa noo kong hindi naman makati pero gusto ko lang, walang basagan ng trip.
Isang beses pa ulot akong napa buntng-hininga bago ako nag-kuwento.
I pointed out my querry. "Craig happened! Nagwala siya dahil hindi agad ako umuwi at ba't daw palagi kitang kasama. Ayon nagalit nong nakita niya akong suot pa ang damit mo. Ang gulo kausap, diba parang tanga?"
"Oh selos siya?" He teased, kiniliti niya pa ang beywang ko.
I spank his arm. "Nyati! Luh asa ka!"
"Oh ba't nagdabog?" Asking as if he's pointing something. "Tapos ba't ka hinintay? Ikaw na din nagsabi nagalit nong makita niyang suot mo ang damit ko, naks territorial." He even tsked.
Dabog pa ang paninira niya ng gamit ko? Halos basag lahat ng gamit ko eh.
Nararamdaman ko parin ang pagka-asar sa sistema ko. "Ewan ko sa ungas na iyon, makaasta ako pa ang pinapalabas na may mali, ako ang dapat umayos. Eh siya naman ang may babae ah, may karelasyon tapos ako pa sisisihin niya dahil palagi kitang kasama? Eh kung hindi siya palaging nakabuntot don kay Naya edi malamang siya sana ang nasa puder mo, diba? Minsan utak uod din tong si Craig eh. Ako pa ang pagbabawalan eh hinahayaan ko nga siyang makipagharutan sa iba — aba dapat fair, Rage. Hindi pwedeng siya lang ang masaya."
Mahabang lintaya ko at nilalabas ko ang aking hinaing sa buhay.
He stared at me long way to call a glance, smiling symphatetically on me.
As he says. "Oh ang puso mo, relaks bae! Baka hindi lang siya sanay na may iba kang pinagtutuunan ng pansin, I mean lalaking kasama palagi. Siguro na triggered siya na maagaw kita sa kanya, masyado mo kasing binaby eh. Ayan namihasa, ayaw niyang makitang meron ng nakakaagaw ng atensiyon mo mula sa kanya. Masyado ka kasing loyal, sanaol!" He even messed my damped hair.
Napasimangot nalang ako. "Kaasar lang kasi nga parang ang hyper niya namang pagsabihan akong act accordingly pero siya tong may kabit sa'min diba? The audacity men, ang taas." I flared.
He chuckles. "Hayaan mo nalang siya, baka kulang lang siya sa sustansiya ngayon kaya medyo sabaw ang utak niyang maging resonable, pero peling ko talaga nagseselos iyon. Dapat pala palagi pa akong nandito, don't cha worry mas aasarin natin siya bae, aaraw-arawin natin ang paglalakbay sa walang deriksiyong buhay. Sama ka lang, akong bahala sa'yo."
Natawa tuloy ako, baliw. "Sira! Wala akong wawart maglameirda at magliwaliw sa kung saan-saan."
Mukha siyang tanga mag-pout. "Sabing kaya kitang buhayin, kapit ka lang sa'kin. Hindi kita gugutumin, pramis!"
"Namo ah!" I cursed him kiddingly, natawa ito.
He moved his eyebrows up and down. "Oo nga wala naman akong problema sa pera, sa makakasama ko lang meron kaya nga ikaw nalang ang ginugulo ko. Wala ka rin namang lablyf! Parehas tayo yung mga barkada ko kasi kung hindi naghahabol, hinahanap naman ang mga babae nilang pagaalayan ng kanilang pagmamahal. Di lang nila alam ako ang nagtago kaya di nila mahanap!" He laugh wickedly.
Nanlaki ang mata ko. "Like seriously Rage? Tinago mo talaga? How could you do that to your friends?!"
Tinapik niya ang balikat ko ng medyo malakas kaya tiningnan ko siya ng masama.
He chuckles sheepishly. "Oh huwag mo kong sigawan, hindi naman ako ang nag-offer sa kanila, sila ang lumapit sa'kin at sinabing gusto nilang maghybernate. Mawala sa sirkulo ng katangahan ng mga kaibigan ko, they begged me. Eh sino ba naman ako para hindi sila tulungan? I have the resources and all, masaya ring tingnan ang pagkabaliw ng kaibigan ko sa kakahanap sa babaeng dati'y binabalewala, tinitake-for-granted lang nila. Oh di sila ang luhang-dugo kakahanap, di kasi nila maapreciate ang isang tao pag alam nilang nasa tabi nila palagi, di nong napagod na ang babae, iniwan doon lang nila mare-realize mahal, kailangan pala nila sila, kaya lang wala na. Nawalan na ng gana ang babaeng magmahal kasi hindi naman iyon nasusuklian o kahit tratuhin lang ng maayos ang kanyang damdamin, eh wala lahat ng kaibigan ko matigas ulo, mapababa-taas. Minsan utak sago din kaya sa'kin nagpapatulong ang mga babaeng iyon, o diba ang bait-bait ko?"
Nangiwi ako dahil proud siyang sabihin iyon. "Pero sa mata ng mga kaibigan isa kang malaking tang-ina pag nalaman nilang ikaw ang dahilan kung ba't di nila makita, mhen ngayon palang pinagdarasal ko na ang kaluluwa mo!"
Wala siyang ibang ginawa kundi ang matawa at mapakamot sa kanyang noo. "Hahaha wala iyan, yakang-yaka to. Di nga nila halatang pinagtatawanan ko na sila sa utak ko pag nikikita ko silang mukhang sabog dahil palaging bokya ang search and rescue the feelings nila sa mga naging kaibigan ko na ring babae. Oh di alam na nila ang peling ng naghahabol, ramdam na nila ang paghihirap at ang dahilan pagkapagod ng mga nagmamahal sa kanila. They are shit-heads when it come to love, loving the perfect woman for them is sometimes absurb, kaya pilit nilang iniignora ang kanilang damdamin. Tinatanggi, pinapalampas dahil hindi pa nila alam ang worth sa kanila."
Napatango nalang ako. "So gusto mo lang marealize ng kaibigan mo na mahal nila ang mga babaeng iyon? Na gusto mo lang malaman kung worth it din bang mahirapan sila dahil narin ganon sila kahirap mahalin? You protected and shielded your girl friends para lamang maboost nila ang self-love and self-worth para sila naman ang suyuin ng mga kaibigan mo? Tama ba?"
He grin. "Well, sort of. Minsan kasi kailangan din ng babaeng mahalin muna ang kanilang mga sarili bago magmahal ang iba. I saw how they begged to my friends kahit kakarampot lang na attention ay sasagarin nila. I saw kung pano sila itake for ganted at minsan nakikita ko ang pagkairita sa mukha ng mga kaibigan ko, meron din sobrang agressive na hindi na maganda tingnan para sa isang babae. I also want then to know their place and somehow their worth as a woman, kung pano sila dapat tratuhin ng may paggalang at masuklian din kung ano man ang damdaming pinaglalaban nila. That's why I am helping them, hindi pa sila handa ngayon kaya pinagbubutihan kung hindi agad sila mahanap nh kaibigan ko."
"Wow! Ganon ka ka-close sa mga babaeng iyon?" Dahil grabe ang pagaruga niya sa kanila, grabe ang pagkagusto niyang hindi na sila ulot masaktan, lalo na't kaibigan niya ang kinakalaban niya.
He sigh deeply. "Yep somehow they also became my friends, baliw lang sila sa mga kaibigan ko pero mas sabog silang pagnakilala mo na ng lubusan. Mga hyper lahat utak noon eh, minsan di mo na mareach. Kaya nga nagtataka ako minsan ang tatalino nila sobra pero sa mga bugok ko pang kaibigan sila nag kakandarapa, mga hunghang!"
"That' love, hindi mo nama talaga kasi mapipili kong sino ang mamahalin mo, sometimes kahit anong pigil mo, uusbong at uusbong parin ang pag-ibig. Mahirap siyang i control besh, nakakaputang-ina na!" I blurted.
"Wow hugot. Kalma ka lang baka malapit na ang happy ending mo, tiwala lang!"
"Hahaha annulment ang ending namin kaya hindi iyon happy." I sadly said.
"Oh wag iiyak, bae." He tease. "Hayst talaga iyang Craig nayan di niya alam ang sinasayang niya."
"Diba? Ang ganda-ganda ko, ang bait pa tapos matalin— "
He butted eagerly. "Nagyayabang din!"
"Idol ta abi!" I laugh at his pouting lips. Tangina akala mo ikinagwapo niya! "Buong kitchen set ko ang inaaklas ko dahil doon."
"Hahhaha nimal! Kain na nga tayo may foods akong baon, gutom na talaga ako, bae. May kanin ka naman siguro diba?"
I nodded dahil nakasaing na ako kanina, bago pumasok sa kwarto.
"Yeppie! Halika na nagrarambulan na anh bulate ko sa tiyan, oh may dala din akong kape. Siguro maligamgam na iyon ngayon." He added while we stride near my dining table.
Meron ngang mga supot doon, pati isang sikat na coffee shop logo. Naghain ako ng kanin habang nilalagay naman ni Rage ang plato at baso sa lamesa, gumawa rin siya ng maanghang na sawsawan.
"Oh upo kana na bae, masarap pagkain natin." Pinaghila niya ako ng upuan bago siya umupo sa tabi ko. Inasikaso niya na ang paglagay ng ulam saka kanin sa plate ko. "Here kain lang."
"Ow tankyow!" I said a bit shyly.
Nagumpisa na kaming kumaing dalawa, masarap ang pagkaing nakahain. "Sarap ah! Sana palagi kang may dalang foods."
He lopsidedly smirked. "Opkurs bae, food is life!"
"But kape is lifer then palpitate later!" I said before I sip my warm cappucino coffee.
Our loud laughters boom in every nook of my place. Only to be interrupted by the clearing of throats and a knock.
Sabay kaming napaangat ng tingin sa pinagmulan ng tunog, napalunok ako bigla.
Why are they here?!
"Hi Chain! Uhm...nakakaistorbo yata kami ni Craig sa inyo!" She smiled broadly. She's here! Naya! Making me gasp for air, hitching.
Ba't sila nandito?! Naitanong ko ulit sa'king nagulantang na sistema!
*****
CLXG_DRN
11/02/2🔆🚬🗿