Nagsimula na nga ang aking panliligaw Kay Tris....
Umabot ng isang buwan ang aking panliligaw Kay Tris hanggang sa Umabot na sa puntong matatapos na ang aming Pagkla-klase... Oo tapos na ang aming Grade 11 days.. At oras na Para sa susunod na kabanata ng aming pag-aaral.
Kinausap ako ng tatay ko Kung saan ako mag-aaral...ang Sabi niya ay lilipat na daw ako ng paaralan sa aming probinsiya sa kadahilanan na masmaganda raw ang pagtuturo Nila Doon... Hindi na ako nakatangi dahil ang tatay ko ang nagpapaaral saakin.. Syempre hindi ko matangap na lilipat Na ako, iiwan ko ang mga bago Kong mga kaibigan, iiwan ko ang mga kaklase Kong parang nagging pamilya ko, at iiwan ko na si Tris... Lahat ng iyon ay tinanggap ko na...at...isinekreto ko ito Kay Tris.. Sa Mga tropa ko... Sa buong klase...
Huling araw na ng klase namin...wala kaming ginagawa sa classroom dahil sa wala ng dumating na mga guro.. Kaya saktong dala namin ang mga gitara namin ni Keith Kaya nagjamming nalang kami.. Naggigitara kami habang ang Ilan saaming mga magkaklase ay sumasabay sa kanta.. Ang Huling El bimbo ang aming kinakanta,napakasaya naming Lahat na natapos na ang aming klase at bakasyon na.. Unti-unti ng nagsisialisan na ang iba naming mga kaklase hanggang sa uunti nalang kaming natitira... Ipinahiram ko na muna ang aking gitara sa Isa Kong kaklase at ako naman ay lalabas na Sana ng bigla akong tinawag ng aming president na si Hoben..
( Hoben... Isa Sa mga matatalino saaming klase... Oo lalaki siya... Medyo may katangkaran at sakto ang kanyang pangangatawan hindi MO masasabing mataba, payat o chubby...isa tin siya sa mga lala king magaling sumayaw.. Tuloy sa kwento)
Hoben: Psst oi!
Ako: oh bakit?
Hoben: lilipat ka?
Ako: huh? Paano mo nalaman?
Hoben: So Lilipat ka??!!
( Yes.... Dahil sa hindi ko naintindihan ang tanong na iyon... Nadulas Tuloy ako... Hays... Ambobo ko hahaha.... Wala na akong magawa kundi sabihin ko na ang katotohanan na lilipat na ako.... Tuloy sa kwento)
Ako: oo.... Lilipat na ako....
Hoben: hala bat ngay???!!
Ako: Wala eh.... Desisyon ng tatay ko... Wala akong magawa...
Hoben: eh Paano na si Tris??
Ako:.... Ah.... Eh....
Hindi na ako nakapagsalita o nasagot manlang ang katanungan ni Hoben saakin.. Narinig ng mga tropa ko ang usapan namin... Pati narin sa ilang katropa ni Tris...
Keith: OH bat ngay???!!!
John: Hala.... Geh alis kana... Hahaha charot....
Gave: Wala.... Bat kangay aalis....
Jen: Hoooooy!!!!! Paano na si Tris??!!!!!!!
Beth: oo nga bat iiwan Mona siya!!???!
Ricka: Nakuuu!!
Hindi na ako nakapagsalita pa kundi ngumiti nalamang ako at bumalik ako sa pagigitara ko... Hanggang sa dumating si Tris.... Ekwenento ng tropa ni Tris sakanya ang balitang lilipat na ako...
Oras na Para umuwi... Inaayos ko na ang aking gitara ng bigla akong tinawag ng mga Tropa no Tris..
Beth: Hoooy!!! Picture kayo ni Tris!!!
Jen: oonga picture nga kayo hahahaha
Lumapit ako sa kinariroonan Nila... Lumapit saakin si tris at magkatabi kaming dalawa tris..
Ricka: walang bang akbay diyan??
Mimah: oo nga!!
Beth: parang hindi kayo mag Bal ah!!
( Bal nga Pala tawagan namin ni Tris... Oo wala pang kami pero Bal na ang tawag namin sa isat-isa... SAAAANAAAAAOOOOOOOOL- Ahem Tuloy sa istorya)
Inakbayan ko si tris at inilapit ko pa siya saakin... Kinuhanan kami ng litrato... Mayamayay Inakbayan rin ako ni Tris at hinila ako pababa sabay kun waring sinasabunutan.... Nagkatinginan kami ni Tris.. Kita ko sa kanyang mga Mata ang kalungkutan... Oo nakangiti siya pero iba ang sinasabi ng kanyang mga mata ....
Ako: Bal.... OK kalang ba?
Tris: oo ayos lang ako.... Medyo nalulungkot lang
Ako: Oh bakit??
Tris: lilipat kana Pala.... Hindi na tayo magkikita..... Anlayo mo.....
Wala na akong nasabi kundi hinila ko siya papalapit saakin at yinakap ko siya ng mahigpit... Naramdaman ko ang mga kamay niya na pumulupot saaking bewang at bumulong ako Kay Tris,
"..... I... Love..... You....."
... Nakalimutan Kong nakatingin ang mga tropa niya... Kaya hiyawan at kanchawan sila saaming dalawa ni Tris.... Kaya bumitaw kaming dalawa sa isat-isa.. Kita Kong may luha si Tris sa kanyang mga mata at linapitan ko siya at pinunasan ito...
Pagkatapos ng Lahat ng mga pangyayare.... Oras na Para umuwi at mamaalam na.... Namaalam ako sa mga iba Kong mga kaklase... Sa tropa no tris.. Sa mga tropa ko... At Kay Tris...
Dumaan ang isang buwan at ilang lingo... binabalak ko ng magimpake Para byabyahe na ako papuntang probinsiya.. Nagkakausap pa kami ni Tris kahit na bakasyon na at ilang lingo na ang lumilipas at halos mag dadalawang buwan na.... Akala ko magiging maayos ang lahat saaming dalawa no Tris pero Akala ko Lang Pala iyon... Ramdam Kong wala ng kabuhaybuhay ang aming paguusap sa tuwing kachat ko siya... Alam ko ang pangyayareng ito... Nangyare na ito saakin... Nangyare na ito sa aming dalawa ni Gel-an... At heto nanaman nangyayare na saaming dalawa ni Tris... Hanggang sa Nangyare na nga ang aking inaasahang mangyare...
Ako: psst bal...
Tris: oh?
Ako: Musta kana?
Tris: OK Lang.
Ako: ayy..
Tris: mmm..
Tris: Ken... May sasabihin ako sayo...
Ng makita Kong sinabi niya ang aking pangalan at sa pinakaunang beses na tianawag niya ako sa aking pangalan.. Alam ko na ang mangyayare...alam konang babusterin niya na ako..
Tris: sorry..... pero..... I don't like you anymore..
Ako: oh...
Tris: im sorry...
Wala na akong magawa kundi tanggapin ko nalang ito..
Ako: no... It's Allright....
Tris: Sorry talaga...
Ako: ayos Lang.
Tris: mmm.
Ako: I hope you'll find true love soon...
Tris: you too...
Tris:... Your.... Free....
Hindi ko na reneplyan pa so Tris ng makita Kong sinabi niya saaking Your Free... Nagoffline na ako... Lumabas ako sa bahay at pumunta sa kakahoyan, umupo ako, nagpatugtug ng musika...at.... Inilabas ang lungkot na aking nadarama... Oo umiyak nalang ako... Habang iniisip ko ang mga alaala naming dalawa ni Tris...
Napapangiti.. Napapatawa... At... Napapaiyak... Nangyare nanaman ang kinakatakutan ko... Ang mawala nanaman saakin ang minamahal ko.....
Nagmunimuni ako sa kakahoyan... At iniisip Kung Bakit... Kung Bakit ayaw niya na ako...ng maisip ko ang posibleng reason,
"Oo Pala... Lilipat na ako... Malayo kami sa isat-isa... Alam Kong gusto niya pa ako..alam niya na gusto ko parin siya .... Pero.... Alam niya ring wala kaming patutunguhan.... Walang patutunguhan ang relasyon naming dalawa ni Tris...hindi naming Kaya na Malayo sa isat-isa... kaya kaylangan ng putulin ang namamagitan saaming dalawa....at alam ko rin na kasalanan ko Kung bakit ito Nangyare.... Kulang ako sa pageeffort sakanya.... Puro ako lande at Kulang sa action.... " ang aking sinabi saakin sarili Habang akoy nagmumunimuni at lumuluha...
Tumingin ako sa kalangitan at parang Ewan na ngumiti nalang at bumolong sa hangin,
"...patawad... Paalam... "
At muli akong lumuha..