Pag bukas palang ng pintuan ay agad kong niyakap ang taong nakita ko. Narinig ko ang kaniyang mahinang tawa at niyakap ako nito pabalik. "You really miss me that much huh? I miss you so much Fen." Kumalas ako sa pag kakayakap namin dalawa at ngumiti sa taong nasa aking harapan.
"Ofcourse! It's been three years Cedar gosh! I really miss you! Where have you been thought you will never comeback." Cedar is my bestfriend simula nung mga bata pa lang kami. He is a Ghost Agent sa NCI kaya three years itong nawala dahil may mission ito na hindi namin alam kung saan at kung ano ang pinag gagagawa nito. Akala namin ay hindi na ito makakabalik but look he is here in front of me. "You know what you're really good at making us worry. Don't go anywhere again without telling us." Pagalit kong sabi sa kaniya pero tinawanan lang ako nito. Tumalikod ito saakin at nauna ng pumasok sa loob kaya sumunod na rin ako sa kaniya nag lakad ako papasok at sinara ang pintuan ng kaniyang unit.
"You're late Fen bakit ngayon ka lang?" Napatingin ako sa taong nag salita at nakita ko si Quest na ngayon ay naka simangot. Napatigil ako sa pag lalakad ng nasa harap ko na ito nakaupo sa three seater sofa si Quest at ako ay nakatayo sa kaniyang harapan wala sa oras na napataas ang aking kilay dahil sa sinabi nito.
"Dude nakalimutan mo na ba na wala tayong oras na pinag usapan." Natatawang sabi Fischer sa kaniya tinignan ni Quest si Fischer ng masama dahil sa pakikielam nito.
"Judge I'm sorry I didn't know na may oras pala tayong pinag usapan ang text lang kasi nitong si Ced ay dinner sa condo wala pong nakalagay na oras." 5:00 pm ng matapos ang trial ko ngunit may mga bagay pa akong inasikaso sa office. At pag tingin ko sa orasan ay 7:00 pm na hindi ko na namalayan ang oras dahil sa dami ng aking ginagawa.
"Fenella look at your clock it's already 8:00 pm may tao bang nag di-dinner ng 8pm?" Napailing nalang ako dahil sa inaasal ni Quest kahit kailan talaga ay napaka sungit niya at napaka halaga sa kaniya ng oras. Minsan ay iniisip ko kung paano namin siya natatagalan sa pagiging masungit niya pero kahit na masungit si Quest ay alam ko kung gaano siya mapagmahal. And sometimes masiyahin siya pero pag kami kami lang na mag kakaibigan pero pag sa ibang tao ay parang babae na may monthly period mainit ang ulo palagi.
"Dude give her a break alam mo naman napaka busy ni Fen ngayon ang dami niyang hinahawakan na kaso." Napatingin ako kay Fraser na kanina pa tahimik akala ko ay wala na itong balak mag salita. Dahil nakatulala lang ito kanina at tahimik na umiinom ng San Mig na hawak niya.
"Akala ko ay naputulan ka na ng dila kaya hindi ka nag sasalita dyan." Yung Fraser na nakikita ko ngayon ay malayong malayo na sa Fraser na nakilala ko simula pag kabata at hindi ko maiwasan na malungkot. I miss being with him he seems so distant to us kasama namin siya pero bihira lang siya mag salita. Madalas hinihiling ko na bumalik na siya sa dati. Ngayon kasi ay pag nakikita ko siya sa loob man o labas ng courtroom makikita mo palang sa mga mata nito na wala itong buhay.
"Whatever." Pag tapos niyang sabihin yon ay kinuha niya ang isa pang bote ng San Mig sa lamesa at ininom na lamang. Napailing nalang ako dahil sa kaniyang inaasal nakakamiss yung Fraser na napaka siyahin at mapag biro iba talaga ang na gagawa ng pag mamahal nababago ang isang tao. Fraser and Fischer are best of friends noon pag mag kasama sila ay walang tigil ang ingay at ang pang aasar dahil sa kanilang dalawa. But now si Fischer na lamang kung ako ay nalulungkot pano pa kaya si Fischer although he isn't saying anything I know he miss his bestfriend too.
Hinalikan ko ang kanang pisngi ni Quest at agad ko naman nakita ang pag pula ng kaniyang mukha dahil sa ginawa ko. Agad akong tinulak nito pero mahina lang naman at tumayo mula sa kaniyang pag kakaupo.
"FENELLA ARANXTA WHAT ARE YOU DOING?!" Now I'm sure his mad because of what I did. Hindi ko na napigilan na hindi matawa dahil sa kaniyang nangangamatis na mukha. Quest doesn't like it when I am kissing his cheeks. But can't help it simula pag ka bata ay ganito na ako sa kanilang lahat I am always sweet to them kasi ako lang ang nag iisang babae sa barkada at nag iisang anak lamang ako. Everytime that I am kissing his cheeks ay nagagalit ito kaya nagiging pang asar ko na minsan sa kaniya ito.
"Dude look at your face just tell us kung may gusto ka kay Fenella wag mo na itanggi hindi naman kami magagalit." Tumawa ito ng malakas at nakahawak pa sa kaniyang tyan. Pinipilit nitong pigilan ang kaniyang tawa dahil hindi na ito makahinga but end up laughing so hard.
"SHUT UP CEDAR!" Napatigil kami sa pag tawa dahil sa biglaang pag sigaw ni Quest agad na napatingin kami sa kaniya at nakita kong galit na talaga ito.
"Sorry Quest hanggan ngayon ba naman ay hindi ka pa rin sanay saakin. Ever since maliliit palang tayo ay ganon na ang ginagawa ko sa inyo." Tumingin ito saakin at bumuntong hininga I knew it hindi ako matitiis ng taong ito. Sino ba naman ang makakatiis sakin sa kanilang anim tinuturing nila akong Princess simula bata palang kami. At kaya mula High School hanggan college walang nag babalak na manligaw saakin ay dahil lagi silang nakabantay.
"I'm sorry baby girl I just can't get used to it and I don't know why." Nahihiyang sabi nito ngunit napangisi ako ng may maisip akong kalokohan.
"Tell me do you have a crush on me?" Dahil sa aking sinabi ay nanlaki ang kaniyang mga mata at biglang nagulat na nakapag patawa saamin at sunod sunod itong umiling.
"No, I don't have come on let's eat I'm starving." Hindi ko naman mapigilan ang pag tawa ko dahil sa inaasal nito now I am starting to think na may crush ito sakin. Wala naman kasi itong nababangit na crush ako nito pero dahil sa pag ka pula ng kaniyang mukha ay tila napapaisap ako kung crush nga ba ako nito.
"I didn't know na manhid ka pala Fenella didn't you know na may crush sayo si Quest noong high school." Agad na napa kunot ang aking noo dahil sa sinabi ni Fraser.
"FRASER WHY DID YOU SAY THAT?!" Narinig ko naman ang boses ni Quest mula sa Dining area and now I know na galit na talaga ito dahil sa ginawa ni Fraser.
"Sorry Dude I didn't know na bawal parin sabihin sa kaniya." Napailing nalang ako dahil nagawa pang tumawa ni Fraser kahit alam niyang galit na si Quest ngayon. Napatigil ako sa pag lalakad at napatingin kay Fraser ng mapansin nito na hindi ako nag lalakad ay tumigil ito sa pag lalakad at tumingin sa akin biglang kumot ang kaniyang noo. "What? Di ka pa ba mag lalakad I'm starving let's eat."
"Fraser you laugh" Hindi makapaniwalang sabi ko this is the first time na nakita ko siyang ngumiti sa loob ng dalawang taon. Kahit anong gawin namin noon nina Quest at Fischer ay hindi namin ito mapangiti. Hindi man umabot sa mga mata nito ang kasiyahan pero ang mahalaga ay unti unti na itong ngumingiti.
"It's just a laugh you know." Tumalikod na ito at na unang nag lakad papunta kila Cedar napailing na lamang ako at nag lakad papunta sa Dining Area at umupo sa harap ni Quest nakita ko ang masasamang titig nito kay Fraser.
"Dude stop over reacting it's been a decade simula nung nag ka crush ka kay Fenella so stop it." Agad naman napabuntong hininga si Quest dahil sa sinabi ni Fischer sa kaniya at tumango tango nalang at nag simula ng kumuha ng pag kain na naka handa sa mesa.
"Damn! I miss eating the foods that you cook you know what mag quit ka na sa pagiging agent. Maging Chef ka nalang dapat mag patayo ng restaurant sa sarap ng pag kain na niluluto mo." I don't know how to cook kaya before na maging Agent ng NCI si Cedar ay siya lagi ang nag luluto para saakin. And I'm glad na niluto niya ung paborito kong sinigang na hipon.
"Hindi bagay ang maging Chef saakin." At tumawa ito ng malakas napatingin ako sa kaniya at tinitignan ito ng maigi na parang may kakaiba sa mga tawa nito. Something's weird I can feel it hindi ko lang matukoy kung ano pero mas pinili ko nalang ng kumain at wag iyon intindihin.
"You guys should sleep here pag tapos nito ay mag chill tayo you know bonding." Napatigil ako sa pag kain at tinignan si Ced. I know him hindi yan mag yayaya ng overnight kung hindi siya problemado. Agad na napatingin ako sa tatlo at nag palitan kami ng makahulugang mga tingin dahil alam namin na may problema si Cedar na hindi sinasabi saamin.
"Sure wala naman akong gagawin bukas count me in." Nakangiting sabi ni Fischer kay Cedar.
"Dito talaga ako makikitulog ngayon Ced kasi maaga ako bukas at malapit lang dito yung pupuntahan ko." Napakunot ako ng noo dahil sa sinabi ni Fraser at nag isip ako kung sino ang taong kakilala ni Fraser na pwede niyang puntahan bukas base kasi sa pag kakasabi nito ay parang mahalaga ang gagawin niya bukas.
"Don't tell me pupuntahan mo si Quin?" Agad nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi ni Ced at biglang pumasok sa aking isipan na malapit nga lang pala ang condo ni Quin dito.
"Please tell me na hindi ka doon pupunta." Halos nag susumamong sabi ko sa kaniya. Quin is her ex fiancé na niloko siya hind pa alam ni Ced ang ginawa ni Quin kay Fraser dahil two years ago itong nangyari. Dahil sa loob ng three years na wala si Cedar ay wala kaming communication sa kaniya dahil mahigpit na ipinagbabawal yon dahil baka ma trace kami ng mga kalaban niya at pati kami ay madamay.
"I'm sorry Fen." Dahil sa mga sinabi ni Fraser ay biglang nabalot kami ng katahimikan sa loob ng Dining area lahat kami ay nag papakiramdaman at walang kahit sino ang gustong mag salita. Nang biglang nakarinig kami ng isang tunog at agad kaming napatingin kay Fischer dahil sa pag hampas ng kaniyang mga kamay sa kahoy na lamesa ni Cedar mababakas sa mukha nito ang galit. Tumingin ito ng matalim kay Fraser at nag salita.
"IT'S BEEN TWO YEARS FRASER ANO BA HINDI KA BA TALAGA TITIGIL SA KAKAHABOL SA BABAENG YUN? HANGGAN NGAYON BA AY HINDI MO PARIN MATANGGAP NA GINAMIT KA LANG NG BABAENG YUN! DAMN OO ALAM KO MABAIT KA BUT SHIT HINDI NAMIN KAYANG MAKITA KANG GANYAN!" Napatingin ako kay Cedar dahil bakas sa mga mukha nito ang pag ka gulat. Inilipat ko ang aking tingin kay Quest at sakto naman ay napatingin ito saakin. Alam na alam naming dalawa na kailangan naming pigilan si Fischer alam naman namin na may problema si Cedar at ayokong may bagong iisipin na naman ito. Damn kakabalik niya lang sa misyon pero ganito na agad ang nangyayari.
"Calm down Fischer kakauwi lang ni Ced hindi ito ang tamang oras para pag usapan yan." Tumingin ito saakin ng may galit sa kaniyang mata pero alam nito na kahit kailan ay hindi ako matatakot sa kaniya.
"What's going on may kailangan ba akong malaman?" Napunta ang tingin naming lahat kay Cedar at bakas sa mukha nito ang pagkalito sa mga nangyayari. Lumipat naman ang tingin ko kay Fischer ng tangkain nito na mag salita ngunit umiling ako. Hudyat na wag niyang sabihin ngunit hindi nito ako pinakinggan at nag salita parin.
"Two years ago nag hiwalay si Quin at si Fraser dahil nalaman naming na niloloko niya lang si Fraser at ginamit." Napatingin ako kay Fraser na ngayon ay naka tungo lang at hindi umiimik. Alam kong naiintindihan niya kung bakit ganito nalang mag aalala sa kaniya si Fiscer. Na kita namin kung gaano siya kawasak two years ago. He even committed suicide three times at halos six months kaming nag papalit palit na bantayan kay Fraser sa condo niya dahil sa takot namin na baka mag Suicide na naman ito.
"Is it true?" Mahinang tanong ni Cedar kay Fraser. Ngunit nawala ang aming attention sa aming pinag uusapan dahil bigla namin narinig na may nag doorbell sa unit ni Cedar. "I'll just open the door." Hindi maiwasan na hindi ako makaramdam ng kaba dahil biglang nag doorbell ang unit ni Cedar. Humihiling na sana mali ang inaakala ko. Nag palipat lipat ako nang tingin kay Fischer at kay Quest nakita kong maging sila ay kinakabahan kung sino man ang posibleng dumating.
"Dude I'm sorry na late kami sobrang traffic grabe it's been three years sana man lang sinabi mo para nasundo ka namin sa airport." Hindi ko man nakikita ang mukha ng tao na nag sasalita pero bakas sa boses nito na labis ang tuwa na makita muli si Cedar. Napunta ang aking mga tingin kay Fraser na ngayon ay nag angat ng tingin at nakita ko ang mga luhang tumutulo sa kaniyang mga pisngi. Shit!
"Guys tapos na naman tayong kumain diba? dito na tayo sa living room dito na tayo mag usap usap nandito na sina Deum and Sylar." Agad na nanlaki ang mga mata ko ng malaman na nandito si Deum kahit anong kaba ang nararamdaman ko ay hindi ko iyon mabigyan ng pansin dahil kay Fraser. Tumayo ito at walang sabing nag lakad ito hanggan sa makapasok ito sa guest room. Ilang segundo na wala kaming imik na biglang mag salita si Quest.
"Shit! Andito si Sylar and Deum pumasok ng kwarto si Fraser." Parang unti unti nag process sa utak ko ang mga nangyari hanggan sa sabay sabay kaming tatlo na nag lakad papunta sa kwartong pinasukan ni Fraser. At ng sinusubukan naming itong buksan ay naka lock ito. Sht sht sht!
"Bakit kayo nandyan nasaan si Fraser? I told you na pumunta na kayo sa living room naka kain na naman sina Sylar at Deum." Napatingin kami sa taong nag salita sa likod namin at nakita naming si Cedar na naka kunot ang noo. Bago pa may makapag salita sa dalawa ay agad na akong nag salita.
"Cedar gusto muna ni Fraser mapag isa sa loob ng kwarto alam mo naman yung pinag usapan natin kanina medyo malungkot siya kaya ganon. Tinignan lang namin kung okay si Fraser susunod na rin kami." Tumango ito pero alam kong hindi ito na niniwala dahil nakikita ko sa mga mata nito ang pag dududa. Simula bata palang ay mag kakaibigan na kami kaya kilalang kilala na namin ang bawat isa. Alam namin kung kelan kami masaya, malungkot, galit, o may problema.
"Let's go hayaan niyo na muna si Fraser lalabas din iyon pag okay na siya." At nag lakad na ito pabalik sa living room tumingin ako kay Fischer at kay Quest.
"Let's go Quest mauna na tayo para hindi maka halata si Cedar alam kong nag dududa na siya but not now pakiramdam ko mabigat ang problema niya wag na muna tayong makisabay. Fischer ikaw na ang bahala dito make sure na bubuksan niya ang pinto." Nakita kong tumango si Fischer kaya naman tumalikod na ako sa kaniya at nag lakad na papunta sa living room.
"Kaya mo na ba siyang harapin? It's been two years simula ng mangyari ang lahat napatawad mo na ba si Deum?" Pabulong na tanong ni Quest saakin ngunit hindi ko na iyon pinansin pag dating namin sa living room ay nakita kong tumingin sina Deum, Ced, at Sylar saamin. Nakita kong malawak ang ngiti ni Sylar ng makita kami kaya hindi ko na pigilan mapangiti at lumapit dito niyakap ko ito ng mahigpit. Naka upo si Sylar kaya naman ng niyakap ko ito ay napaupo ako sa lap niya. Hindi ko maiwasan na hindi lumuha dahil sa loob ng dalawang taon ay wala akong balita dito. Masyado kasi kami naging busy nina Quest, Fischer, at ako dahil sa dami ng kaso na hawak namin at sa pag sasalitan na pag babantay kay Fraser.
"I miss you Sy sobra." Mahina lang iyon para kaming dalawa lang ang makarinig ng aking sinabi. Tumawa naman ito at naramdaman ko na may nag papath sa aking likod.
"Ganyan mo ba ako ka miss para yakapin ako ng ganyan kahigpit." Natatawang sabi nito pasimple kong pinunasan ang aking mga luha gamit ang aking mga kamay at kumalas sa aming pag kakayap. Tumayo ako at umupo sa gitna nina Cedar at Quest.
"Iisipin ko na mas namiss mo siya kesa sakin Fen gayong kayo naman ang palaging mag kakasama." May himig ng pag tatampo sa boses ni Cedar kaya napatawa nalang ako at kinuha ang bote ng San Mig sa lamesa at ininom. Hindi ko maiwasan mapatingin kay Deum na nasa tabing upuan si Sylar at nakita ko itong nakatingin saakin. Agad na inalis ko ang tingin ko kay Deum at tumingin nalang kay Cedar.
"Ikaw naman hindi mo kailangan mag tampo mas miss kita kesa sa kaniya. Sadyang naging busy lang kaya hindi ko na nakikita si Sylar. Yung mga kaso kasing hawak ko ay hindi naman si Sylar ang Lawyer kaya madalang nalang kaming magkita." Pasimple akong napatingin kay Sylar at bakas ang pag tataka sa kaniyang mga mukha kaya pinanlakihan ko nalang to ng mga mata. At alam kong nakuha niya ang nais kong sabihin. Uminom muli ako ng San Mig ng biglang mag salita si Ced.
"Now you tell me anong nangyari kay Quin at kay Fraser akala ko pag balik ko ay kasal na sila Eight years silang mag kasinatahan at ang alam ko mahal na mahal nila ang isa't isa anong nangyari?" Halos mabuga ko ang iniinom ko dahil sa biglang pag tatanong ni Cedar. Naramdaman ko ang himas ni Quest sa aking likuran dahil nakita niya na nasamid ako dahil sa sinabi ni Cedar.
"Are you okay?" Pag tatanong saakin ni Quest tumango lang ako at binaba ang San Mig pag tapos ay tumingin kay Ced.
"Ced maraming oras para pag usapan yung kay Fraser maybe next time wag muna ngayon. Let's enjoy the night after Three Years ngayon na nga lang tayo ulit nag kasama sama. Oo nga pala yung announcement mo?" Hindi pa ito ang tamang panahon para malaman niya dahil hanggan ngayon ay magulo pa ang sitwasyon. I feel so sorry kay Cedar dahil tinatago namin ito sa kaniya but I know him alam kong gagawin niya ang lahat para mag kabati ang mag kapatid at yun ang iniiwasan ko. Hindi pa handa si Fraser masyadong naging masakit ang lahat ng nangyari sa kaniya at hindi pa ito handa mag patawad.
"Oo nga pala good news ang sasabihin ko. Hindi na ako magiging Ghost Agent ng NCI nag resign na ako kanina napag pasyahan kong babalik na ako sa pagiging Prosecutor." Agad nanlaki ang aking mga mata at napatingin kay Cedar.
"Sa wakas hindi ka na malalayo saamin Ced. It's been so long simula ng makasama kita sa trabaho sa wakas naisipan mo ng bumalik sa pagiging Prosecutor." Hindi ko maiwasan na hindi maging masaya dahil sa kaniyang sinabi. Ngunit naputol ang aking kasiyahan ng marinig ko ang boses ni Fischer sa aking likod.
"Fen" Mahina lang ang pag kakatawag non pero na rinig parin namin iyon. Agad na patingin ako kay Fischer nakita ko sa mga mata nito ang labis na kalungkutan.
"Dude are you okay? Nasaan na si Fraser hindi pa rin ba siya tapos sa pag dadrama niya?" Hindi niya pinansin ang sinabi ni Cedar muling nag salita.
"He wants to talk to you." Napatango na lamang ako at tumayo sa aking pag kakaupo tumingin ako kay Cedar at muling nag salita.
"Stay here babalik ako Ced kakausapin ko lang si Fraser." Nang tumango ito ay nag lakad na ako papunta sa Guest room.