Sa isang Café kanina,
"Really? May doppelgänger si kuya Kian?" Pagulat na sambit ni Kelly habang kausap nila ni Patrick bia video call itong si Dave.
"Paano nangyare yon? I mean totoo palang may ganun?" Ano Patrick.
"Well, yun lang ang alam ko di ko rin naman talaga sure pero nakita ko kasi nga yung picture nung doppelgänger ng kuya ni Kelly nung aksidentenc napulot ko yung wallet ng mommy nyang si Cairo." Sagot ni Dave.
"Eh? Asan pala yung mom ni Cairo?" Tanong ni Kelly.
"Sa pagkakaalam ko nasa Europe eh. Dun nag wowork at nga pala, taga Batangas rin yang sila Cairo. Well, lumaki si Cairo sa lola niya kay Aling Nesy sa Manila pero born and raise si ate Nimfa sa Batangas limipat lang sila ng Manila nung na buntis nga ito kay Cairo."
"Ohhh... I see, ganun pala ang nangyare..." Sambit ni Kelly.
"Hmmm... I think di lang tayo ang nakakapuna kay Cairo baka pati mga kuya mo." Ani Patrick.
"Yeah... Sure yon."
"Bakit may problema bang ginawa si Cairo?" Tanong ni Dave.
"Wala naman, mabait na bata si Cairo sadyang maliit lang ang mundo para sa isang doppelgänger." Sambit ni Kelly.
"Di kaya... Akala ni Cairo si kuya Kian ang tatay nya?" Tanong ni Patrick.
"Hmmm? Paano mo naman na sabi?"
"Wait a sec." Ani Dave.
"Bakit anong problema?"
"May naalala kasi ako bago ko sya ipasok sa kumpanya nyo."
"Hmm? Anong meron?"
"Ewan ko ha, pero may something nga diyan sa batang yan... Sabi nya kasi sakin gusto nya nga daw mag intern sa SM Corp. at idol k raw nya pero habang sinasabi nya yon parang mas may alam pa sya kay Kelly kesa sayo."
"Sakin?"
"Um. Typical na fan boy lang pero dahil sinabi nyo ngang parang ano nga, yang si Cairo eh something fishy eh... Baka nga dahil sa kagustuhan nyang makita ang dad nya akala nya eh kapatid nga ni Kelly yon."
"Eh?" Reaction ni Kelly.
"Pero di rin naman malayong mangyari yon kung di naman nga ipinakilala ng mom ni Cairo sya sa dad nito eh baka nga akala nya eh si kuya Kian nga ang dad nya."
"Teka, nakita na ba ni Cairo kahit sa pic man lang ang daddy nya?"
"Di ko alam dun kasi sa bahay nila wala namang mga pic dun about sa dad nga nireng si Cairo. Nalaman ko lang naman nga yun nung aksidenteng napulot ko ang wallet ni ate Nimfa. Baka gaya ko eh ganun din nalaman ni Cairo ang mukha ng dad niya."
"Ohhh... Pero kung iisipin nga pwede nga din kasing anak na ni kuya Kian itong si Cairo. Pero sure din naman akong di si kuya ang tatay ni Cairo."
"Um. Mabuti pa bumalik na tayo at kausapin nalang din natin yung bata." Ano Patrick.
"Mas mabuti pa nga sige na Dave pasensya na sa abala."
"Ayos lang wala naman akong ginagawa off ko ngayon. Basta pag may kailangan kayo wag kayong mahihiyabg tumawag diba, Young Master?"
"Heh! Diyan ka na!" Ani Patrick at sinarado na yung phone.
"Tara na umuwi na tayo pero wag na muna natin sasabihin kay Cairo ang mga sinabi satin ni Dave."
"Okay sige."
Kasalukuyan,
"Yeobu." Ani Patrick.
"Hmm?"
"Ahm... Bakit ba andine tayo sa likod ng puno?" Ang reklamo ni Patrick dahil ang daming langgam kung saan sila nag tatago para pagmatyagan sila Jacob at Cairo na namimingwit ng isda.
"Edi ba nga we need to observe."
"I know, but they're in the floating bahay kubo they don't see us here."
"Nag tatagp nga tayon! Bayan! Bumalik ka na nga ako nalang!"
"Sorry na, okay sige na. Pero, ano bang binabalak mo?"
"Wala."
"What? So why are we hiding pa?"
"Gusto ko lang makita kung may masamang binabalak si Cairo kay Jacob."
"Ha? Hindi ba parang mali naman atang mag judge? Mukhang okay naman sila."
"Alam ko naman yon. Ang sakin lang kung ang inaakalang tatay ni Jacob ay si kuya Kian baka may pinaplano syang kung ano na we need to find out."
"Why don't we just ask him? Para matapos na itong hinala mo."
"AHHH!!!"
"Jacob?!" Pagulat na sambit ni Kelly at dali-dali syang nag tatakbo para makita kung ano ang nangyayare dahil bigla ngang napasigaw itong si Jacob.
"Kelly!!!" Pahabol namang sambit ni Patrick.
Samantala ng mga oras na yon nag lalakad naman sila Kevin, Kim at Keith paparoon kung nasasaan rin sila Kelly.
"Ano yon?" Ani Kim na bahagyang narinig ang sigaw ni Jacob.
"Bakit?" Tanong naman nila Kevin at Keith na di narinig yung sigaw ng pamangkin.
"Di nyo ba narinig?"
Nagkatinginan sila Kevin at Keith at sinabing "ang alin?"
"Kahit kailan mga mamaw kayo eh! Bilisan na natin baka kung ano ng nangyayare dun." Sambit ni Kim na nag madali ng mag lakad at iniwan na yung dalawa.
"Ha? Ano ba kasi yon? Tol!!!" Pahabol na sambit ni Keith. "Problema nun?" Dagdag pa nya.
"Di ko alam. Tara na nga!"
At ng makita nga ni Kim sila Jacob napansin nitong basang basa ang mga ito maliban kah Patrick.
"Anong nangyare? Kelly! Ayos lang ba kayo?" Sambit ni Kim habang papalapit naka sunod na rin namang agad sila Keith at Kevin.
"Kuya!" Sambit naman ni Kelly.
"Anong nangyare sa inyo? Bakit basa kayo?" Tanong ni Kevin na hinubad ang polo shirt nya para ibigay kay Kelly but Kelly insist na mas need ni Jacob yun dahil bata ito at baka sipunin sa lamig.
"Ah, nahulog kasi si Jacob sa floating bahay kubo."
"Ano? Ayos ka lang ba Jacob?"
"Opo tito, kuya Cairo saved me."
"Sorry po di ko po sya nabantayan ng ayos at nahulog po dya sa kubo."
"No, you did a great job to save him. Kung di mo agad sya nakuha bago ako dumating baka nalunod sya. Kaya salamat sayo, Cairo."
"Pero, kasalanan ko parin po Miss kung bakit sya nahulog masyado po kasi akong naka focus sa pangingisda.."
"Hindi po kuya ayos lang po ako kasalanan ko po kasi naging makulit ako. Tita Kelly, mga tito pwede po bang wag nyo nalang itong sabihin kila mommy at daddy?"
"At bakit naman? They need to know it they're you parents." Sabi ni Kim.
"Pero baka po magalit sila kay kuya Cairo at ayoko pong magalit sila at paalisin si kuya."
"Baby boy come here." Ani Kelly then she kneel down ng makalapit sa kaniya si Jacob at sinasabing "anong palaging sinasabi ni tita sayo?"
"Na wag na wag mag sisinungaling kahit pakiramdam mo you need it po kasi bad po ang mag lie."
"Tama, kaya ano ang dapat gawin?"
"Tell the truth po. Pero tita Kelly, papagalitan po nila mom and dad si kuya Cairo. Wala na po akong kuya pag pinagalitan nila siya."
"Ah... Ahm... Baby boy, ayos lang ako okay lang na pagalitan ako ng mommy at daddy mo kasi sakin ka naman nila binilin eh tapos di ako naging responsable sayo."
"Pero ako naman po ang may kasalanan kung bakit po ako nahulog sa tubig eh. Tapos kayo naman po ang nag help sakin. Ayoko pong pagalitan kayo nila mommy."
"Jacob, hindi naman magagalit ang mommy at daddy mo kaya wag ka ng mag alala sa kuya Cairo mo." Ani Keith.
"Um. Tama si kuya, bebe boy kasi Cairo saved you at wag kang mag alala akong bahala kila daddy at mommy mo. Bumalik na tayo para makapag palit ka na baka sipunin ka pa eh."
"Opo."
"You need to change too Cairo."
"Ah... O-- Opo Miss."
"Kuya Cairo, halika na po sabay ka na po." Ani Jacob na hinawakn ang kanang kamay nito.
"Ah... O-- Oo."
At na una na nga sila Kelly, Jacob at Cairo sa pag lalakad habang nahuhuli sila Kim, Keith, Kevin at Patrick na nag kukwentuhan pa about sa nangyare kanina.
"Nakita nyo ba yon?" Sabi ni Keith.
"Ang alin?" Sabay sambit nila Kim at Kevin.
"Nung nabasa ang buhok ni Cairo lalo syang naging kamukha ni kuya Kian."
"Eh? Kayo rin po?" Ani Patrick na nagulat sa sinabi ni Keith.
"Ano?"
"Ah.... Kasi po akala namin ni Kelly sya lang po ang nakakahalata na kamukha nga po nitong si Cairo si Sir Kian."
"See, kahit si Kelly nahalata yung pagkakahawig niyang si Cairo kay kuya Kian." Opinyon naman ni Keith.
"Anong alam mo Patrick? Based on your reaction kanina sa pagkakasabi mo palang ng "kayo rin po?" parang may nalalaman na kayo." Ani Kevin.
"Ahm... Ano po kasi Sir..."
"Sabihin mo na, kilala namin si Kelly hindi yan patatahimikin ng curiosity niya." Sambit ni Kim.
"Yeah. Knowing bunso nako! Daig pa nan ang imbestigador." Ani Keith.
"Ahm... Kasi po si Cairo kakilala ko na po yan bata palang pero mas kilala sya ni Dave."
"Wait, kilala mo na bata palang?" Tanong ni Kim.
"Opo Sir, kapitbahay po siya nila Dave."
"Si Dave? Hindi ba sya yung best friend mo? At nag tatrabaho rin sa kumpanya nyo? Tama?" Sabi ni Kevin.
"Opo, at sa hindi nyo po nalalaman eh nanirahan po ako sa bahay nila Dave nung bata po ako and I used to buy food sa eatery nila Cairo."
"Ohhh... Ganun pala... So, ano, ano ngang nalalaman nyo? Anak nga ni kuya Kian yang si Cairo?" Ani Keith.
"Ah... Hindi po, pero kamukha kasi ng tatay ni Cairo si Sir Kian."
"What?!" Anila na gulat na gulat.
"A doppelgänger? Or twin ni kuya?" Sambit ni Keith.
Kim bonked him "baliw! Anong twin? Oo alam kong may twins tayong kapatid pero walang kakambal si kuya sigurado ako dun!" Ani Kim.
"So, totoo ang doppelgänger?"
"Well, we have cases na ganyan sa hospital marami na kong nakitang mag kakamukha talaga pero mag kakamag anak. At ngayon lang ako naka encounter ng doppelgänger." Sabi ni Kevin.
"Yun lang po sa ngayon ang alam namin ni Kelly na sabi ni Dave samin kanina. Pero sa tingin nyo po ba isang doppelgänger o isang malayong kamaganak nyo ang tatay ni Cairo?"
"Teka lang ha, may number or any social media ba yang tatay ni Cairo gusto kong makita para mahusgahan." Ani Keith.
"Ah, yun po nga ang problema..."
"Hmm?"
"Hindi pa man din po kasi ipinanganganak si Cairo eh iniwan na sila ng tatay nya. Kaya hindi po nya alam kung nasan ito."
"Really?"
"Hmmm... If that the case, hindi kaya akala nya ang tatay nya eh si kuya Kian?" Opinyon ni Kevin.
"Yun nga rin po ang sabi ni Kelly kaya po kanina pinagmamasdan p namin si Cairo at nakita nga po naming mabait naman sya kay Jacob."
"Well, kung iisipin kung ako rin naman ang nasa posisyon ni Cairo baka akalain ko rin na tatay eh si kuya Kian." Ani Keith.
"Um. I think sabik sa tatay yung bata." Sambit ni Kim.
"Okay, akong bahala tulungan nyo akong makakuha ng piraso ng hibla ng buhok ni Cairo." Sabi ni Kevin.
"Ha? Para san?" Tanong ni Keith.
"For DNA test. Pero I'm pretty sure na hindi nga anak ni kuya Kian si Cairo." Ani Kim.
"Just to make it sure kuya baka kasi mamaya mamisinterpret pa ni ate Rica. Mas mabuti ng malinis natin ka agad ang pangalan ni kuya Kian."
Kinagabihan,
Maagang nakatulog ang lahat dahil sa pagod sa biyahe at sa pag suswimming. Maliban kay Kelly na inaatake na naman ng kaniyang insomnia...
Tik... Tak... Tik... Tak...
"Hmm? Cairo? What are you doing here? Malamok dito, bakit dito ka nag la-laptop?" Ani Kelly na nakita si Cairo doon sa may terrace na busy sa laptop nito.
"Oh! Ma'am Kelly, may kailangan po ba kayo?" Tanong ni Cairo na isinara agad ang laptop nya.
"No, I'm okay. Can I sit?"
"Ah, opo."
"Want some? Ang init kasi sarap mag ice cream."
"Ahm... Di po ayos lang po ako."
"You don't eat ice cream?"
"Ah... Hindi naman po sa ayaw mabilis po kasing sumakit ang lalamunan ko pag kumain ako ng malamig."
"Oh... I see... Actually, ako rin eh kaso di ako makatulog."
"Gusto nyo po ba ng tea?"
"Di ako mahilig sa tea eh."
"Ah... Ahm... gatas po? Maganda po yun para makatulog kayong agad."
"Mamaya nalang siguro pagtapos ko kumain nito. Baka kasi mangilo ang ngipin ko."
"Ah... Opo... He... He..."
"Ahm... Ano nga pala ang ginagawa mo dito? Malamok dito bakit dine ka pa nag la-laptop?"
"Ah... Kasi po, dito lang malakas ang signal ng wifi."
"Ohh... Oo nga no? Ang hina nga ng wifo dine. So, dito pala malakas?"
"Opo, may kailangan pa po kasi akong ipasa na email sa Prof. ko di ko po kasi agad nagawa kanina."
"Ha? Dahil ba samin? Nako! Pasensya ka na. May maitutulong ba ako?"
"Ah... Hi-- Hindi na po kaya ko na po ito."
"Did I disturb you?"
"Nako, hindi po! Ayos lang po talaga. Nag papaantok rin po ako eh."
"Ah... Akala ko na disturbo kita."
May kinuha si Cairo sa bag niya at inabutan ng candy si Kelly.
"Hmm?"
"Ahm... Para po sa lalamunan yan lozenges po. Para po di sumakit ang lalamunan nyo malamig po kasi ang kinakain nyo tapos malamig po dine sa terrace eh baka po bukas may sore throat na kayo."
"Oh... Thankies. Lagi kang meron nito sa bag mo?"
"Opo. Marami po ako niyan."
At ipinakita nya nga kay Kelly yung dala nyang mga lozenges at iba pa nyang gamot.
"Woah! Para ikaw pala ako eh. Bata palang dami ng gamot."
"Ah, di naman po para lang po iwas sakit narin mahirap po kasi mag ka sakit eh mag aalala po sakin si Lola."
"Hmm? Where's your mom?"
"Nasa ibang bansa po eh lola ko lang po ang kasama ko."
"What about your dad?"
"Ahm... Di niya po ako tanggap."
"Ha? Bakit naman? Ah... Sorry..."
"Okay lang po. Sanay naman na po ako."
"If you don't mind, do you know who is your dad?"
"My mother always said that he's dead. But I don't believe it dahil ramdam ko pong nag sisinungaling lang po si Mommy para di po ako mag tanong ng mag tanong about sa dad ko."
"I see, ahm... did you find your dad?"
"Opo."
"Really? Did you find him? Nagpa kilala ka sa kaniya?"
"Hindi po ayoko pong makilala nya ako bilang anak nya."
"But... You... have a right to know him kasi dad mo sya at ganon din sya kasi son ka nya."
"Opo, pero ayoko pong saktan si Mommy eh. Nangako po ako sa kaniya na di na po ako mag hahangad na magkaroon ng tatay kasi sila ni Lola sapat na po sakin."
"But, what about you? Aren't you happy kasi nakita mo na sya?"
"Opo napaka saya ko po nung makita ko sya pero..."
"Pero...?"
"May ibang pamilya na po kasi sya."
"Re-- Really? I mean are you aure of that?"
"Opo at masaya po sya sa piling ng pamilya nya."
"Ah... Ahm... Paano kung gusto ka rin makilala ng tatay mo? Hindi mo man lang ba sinubukan?"
"Hindi na po, masaya na po akong makitang maayos si Daddy. Okay na po ako dun."
"No!"
"Ma'am?"
"Ah... I... I mean, hindi ka dapat sumuko nalang malay mo gusto ka ng dad mo at ng family nya. Sabi nga di ba "don't judge the book by it's cover" kaya dapat go lang!"
"Di na po ayos lang po ayoko namang sirain pa ang pamilya ni daddy."
"No! Hindi pwede! You need to talk to him wag kng mag alala akong bahala sayo."
"Po?"
"Wag kang mag alala kami ni Patrick ay susuportahan ka nasa likod mo lang kami kaya kung gusto mong kausapin si kuya..."
"Kuya po?"
"I... I mean... hindi ba kuya ang tawag mo kay Patrick?"
"Ah... O-- Opo pero pag wala po kami sa work pero hindi ko po kayo ma gets."
Tumayo naman si Kelly then she pats him "don't worry kaming bahala sayo."
"O-- Opo."
"Sige na ha? Inaantok na ako bigla eh. Salamat dito sa lozenges mo . Goodnight!"
"O-- Opo walang anuman. Goodnight po Ma'am."
"Um. Wag k masyadong mag puyat okay?"
"O-- Opo."
At pag alis nga nitong si Kelly nalilito si Cairo dahil parang mag mali sa sinabi sa kaniya ni Kelly.
"Ayos lang kaya si Ma'am Kelly? Sigh... Tapusin ko na nga muna itong project ko."
Habang pataas si Kelly sa hagdan papunta sa room niya nakita nya ang kuya Kian nyang para bang nag aantay sa kaniya.
"Why are not sleeping?"
"Ku-- Kuya... Kanina ka pa ba diyan?"
"Anong pinag uusapan nyo ni Cairo?"
"Po? I... I mean, wala naman kuya bumaba kasi ako dahil nagugutom ako."
"Inaatake ka na naman ng insomnia mo?"
"Oo kuya eh."
"Did you take your medicine?"
"Ahm... I forgot to bring here eh."
"What? Kelly naman! Bakit di mo sinabi? Edi sana nakabili kami. Ate you okay?"
"U... Um... I'm definitely fine kuya. Don't worry about me."
"Tsk! Go to your room I will get a glass of hot choco. I know you ain't drink milk."
"Hehe... Sige kuya. Thankies."
"Um."
At pag punta naman ni Kian sa kusina sakto namang kukuha ng inuming tubig itong si Cairo.
"Oh, Sir..."
"Oh, gusto mo?"
"Po?"
"Di na naman kasi makatulog si Kelly kaya eto gumagawa ako ng hot choco nya di kasi yon nainom ng gatas."
"Eh? Talaga po?"
"Um. Mahilig sya sa mga vanilla flavor pero sa milk nako hindi kaya ng tiyan nya."
"Oh... Kaya pala kanina parang ayaw nya pong ipag timpla ko sya ng gatas."
"Ah... Oo, mahiyain yun kaya di niya sinabi sayo na di nya gusto ang gatas. Pero don't worry about her she's fine."
"Opo."
"Here, taste it."
"Ah, ano po kasi..."
"Ay, sorry mainit pa."
"Ahm... Hindi naman po sa ganun. Allergy po kasi ako sa chocolate eh."
"Ohhh... Sorry about that."
"Okay lang po. Kuha lang po ako ng tubig."
"Oh, sige. Ahm... Eggpie okay lang sayo?"
"Opo, isa po yan sa paborito ko eh."
"Really? Si Kelly ito ang paborito."
"Talaga po?"
"Um. Maliban saming mga kuya niya siya lang ang hindi allergic samin sa egg."
"Wow! That's so rare po."
"Um. Ang weird ng family namin no?"
"Hehe... Di naman po normal lang din naman po yun."
"Anyways, eto tikman mo dala pa yan galing sa Manila. Si Kelly kasi di yan nawawalan talaga ng eggpie na baon sa kaniyang bag."
"Hehe... Ang cute naman po ni Miss."
"Ahhh... That's normal to our family. Ang maging cute. Hahaha... Just kidding, here, kuha ka."
"Opo. Salamat po."
At nung tinikman nga ni Cairo yung eggpie nagustuhan nya ang lasa nito.
"Galing yan sa café ni Kelly."
"Oh... Opo alam ko po yun. Pero di pa po ako nakaka pasok pero sabi po ng mga ka intern ko masarap nga daw po ang pastries dun."
"Ah... Mukhang sikat na sikat ang café ni Kelly sa inyong mga kabataan."
"Opo, mahilig po kasi kami sa milktea at coffee."
"Oo nga, napansin ko yun sa mga teenager ngayon mas mahilig pa kayo saming mga matatanda mag kape eh."
"Hehe... Opo, siguro dahil na din po sa schoolworks."
"Sa bagay, kahit akong teacher parang mas mahirap ngayon ang pag aaral ng nga students. Did we torture you guys?"
"Nako, di naman po. Talagang dala na rin po ng panahon though techie na po ngayon but still we need to prove ourselves sa parents namin na kahit bata kami may ibubuga po kami."
"Well, you're right kaming mga magulang gusto lang naman ay makatapos kayo sa pag aaral."
"Opo, kaya po nag susumikap po ako makatapos para di na po kailanganin ni Mommy na mangibang bansa."
"Oh... Nasa abroad ang mom mo? What about your dad?"
"Ahm... Separated po sila eh."
"Really? I mean, nag susustento naman ang dad mo? Dahil kung hindi pwede nyo syang kasuhan."
"Ah, di na po."
"Hmmm?"
"Di pa man din po kasi ako ipinapanganak iniwan na po kami ng tatay ko."
"What?!"
"Opo. Pero ayos lang po sanay naman na po ako."
"Pero..."
"Sige po, thanks po dito ah. Goodnight po."
"O-- Okay... Goodnight."