Ara's pov
"Limang buwan na ang nakalilipas,simula nung nakatulala lang si Ara na nakatingin sa kisame at hindi makausap."
Nagising ako sa liwanag ng ilaw na nanggagaling sa kisame na tumama sa aking mukha. Unting-unti ko minulat ang akin mata. Natagpuan ko ang aking sarili sa isang hindi pamilyardong lugar at bumungad sa'kin ang mga doctor at isang pamilyar na matandang babae na may kausap na nurse. Napatingin ako sa isang lalake at babae na nakaupo habang kumakain ng noodles,mukhang nasa 30s na, may pagkakahawig kami sa isa't isa. Kausap nila 'yun pamilyar na matandang babae.
Nalilito ako, kaya nakakunot ko ginala ang aking mga mata sa mga taong na malapit sa'kin.
Nasaan ba ako?
Bat ako nandito?
Ano nangyari sa'kin?
Sino yun mga taon kasama ko dito?
Sino ako?
Naguguluhang kong tanong sa'kin isipan
Nilapitan ako ng isang babae na kahawig ko.
"Ara are you okay? May masakit ba sayo?"May pag-alala n'ya tanong habang hinihimas ang buhok ko
"Thank you po sa pag-alala, okay lang po ako medyo masakit lang yun opera pero siguro gagaling din ito." Nakangiti 'kong sabi
"Mabuti naman kung ganun." Nakangiting n'ya sabi at hinalikan n'ya ko sa aking noo
Kahit hindi ko s'ya kilala, komportable ako pag kasama s'ya.
"By the way, si-sino po pala kayo? Bat po pala ako nasa ospital? sino po ako?" Sunod-sunod kong tanong na may halong pagtataka
"Your name is Precious Ara Dela Cruz. I'm your mother. Pinagtangkaan ka patayin kaya nacomatose ka ng limang buwan, kailangan nating maghiganti sa mga taong nanakit sa'yo." Seryosong n'ya sabi habang hinihimas ang aking buhok
"Nagulat ako sa sinabi n'ya, ako pinagtangkaan patayin? Sino naman may motibo gawin 'yun sa'kin? sa pagkakaalam ko wala naman ako kaaway eh, mukha naman mabait 'yun mga parents ko
'bat wala ako maalala?"Sunod-sunod kong sabi sa'kin isipan
"Mrs. Ongcuangcos, your daughter have amnesia kaya wala po s'ya maalala, pero magagawang naman natin 'yun ng paraan." Seryosong sabi ng doctor kay mama habang may binabasa
"Dok, My daughter needs a plastic surgery, do everything para hindi s'ya makilala." Seryosong sabi ni mama sa doctor habang nakacross-arm
Nagtaka naman ako kung bakit kailangan ko magpaplastic surgery.
"Why mom?" May halong pagtataka kong tanong
"Napaso kasi 'yun mukha mo, anak dahil pinagtangkaan 'yun buhay mo." Malungkot n'yang sabi habang sinusubuan ako ng noodles
Bigla sumakit 'yun ulo ko kaya agad ako napahawak sa'kin sintido. Para may naalala ako na may nambuhos sa'kin ng mainit na tubig.
"Anak, are you okay?" May pag-alala n'ya sabi habang hinihilot ang aking noo
"Mama, okay lang ako! wag na kayong mag-alala." Nakangiting kong sabi
"Hanggang kailan po tatagal ang amnesia ni Ara."Seryosong tanong ni mama sa doktor habang nakacross-arm
"Hindi ko po masasabi,ma'am! basta 'wag ninyo pilitin makaalala baka 'yon ang ikamatay n'ya." Seryosong sabi ng doctor habang sinecheck-up ako
"Loren may adhd ang anak mo, nahulog kasi si Ara noong bata pa s'ya, naging sanhi ng kondisyon n'ya pero gagaling daw 'yun kondisyon n'ya once na makalimot s'ya." Seryosong sabi ng matandang babae habang kumakain ng biscuits
Ako? may adhd? ang gulo...
"Ano po? may adhd ako?"Naguguluhang kong tanong sabay inom ng tubig
"Magpahinga ka muna,anak. Bukas na namin ipapaliwanag sa'yo." Seryosong sabi ni mama habang kinukumutan ako
"kinabukasan, naghanda na ako para sa operasyon."
Andito ako ngayon sa operating room para operahan ang sunog kong mukha. Tinurukan ako ng anistisya para hindi masyado masakit, papatangusin pa daw ni mama ang ilong ko. Napabuntong-hininga nalang ako kasi napakadaming aayusin sa mukha ko.
Tutulungan kasi ako ni Mama, maghiganti sa lahat na may atraso sa'kin
"Makalipas ang ilan oras, natapos na din."
Inabutan ako ng salamin nang doctor, agad ko naman ito kinuha.
"Nagulat ako sa'kin repleksyon ng aking mukha sa salamin...napakaganda ko Naman, ako ba ito?" Nakangiting kong tanong sa'kin sarili habang hinihimas ang aking mukha
"You're so beautiful,anak." Papuri ni mama sabay halik sa'kin sa pisnge
"Syempre,mana sa inyo." Nakangiti kong sabi sabay wink kay mama
"Aba! bolera ka pala, mana ka talaga sa Papa mo." Nakangiting n'ya sabi sabay tawa, napatawa na rin ako
"By the way, anak pwede ka na makalabas sa ospital, gusto mo ba magmall? para makapamasyal naman tayo ng papa mo,may pupuntahan tayong espesyalista upang makatulong sa pag balik ng iyong ala-ala at sa gayon ay maka-alala ka na.
"Sige po, Ma." Masaya kong sabi sabay yakap sa kanya