After our little gathering we decided to eat. I'm very happy that there are six guys who decided to join me. Maze and Junho are included and the rest are Maze's best buddies. As I remember, they are the same guys who were imprisoned with me in the same room and the one who pulled pranks on me even though we're in the middle of dangerous situation. They are also the guys who helped me survive during Entrance Exam.
"Before we proceed on our main goal, let's introduce ourselves first. Let's start on my Sweety." Pagsisimula ni Maze.
Why me?!
I looked at everyone and seems like they are excited for my touching introductory speech.
I just sigh in defeat, "I'm Chloe Rosencranz, 18 years old, nice to meet you all."
"Nice to meet you Chloe!" Maze grabbed my hand for a handshake and his face expressed happiness. Napangiti na lamang ako. Ganoon rin ang ginawa ng iba. They all greeted me warmly. Not because I'm a girl but because they treat me as one of them. A real friend.
"Stop touching my Sweety." Singit ni Maze tsaka nagsalita muli, "It's my turn, I'm Maze Heathcliff, 20 years old. Many said that I'm kind, lovable and extremely handsome. Do you want to know my hobby? This is unbelievable but I love collecting nude barbies and watching por—" May bumagsak na kamao sa ulo ni Maze bago pa man matapos nito ang malaswa niyang talumpati.
"Ouch! What was that?! Such a scumbag attacking me without warning!" Nakasimangot na wika ni Maze habang nakatingin ng masama sa katabi niya.
"Stop that perverted talk shit of yours! Kung hindi mo gusto maging mukha ang paa ko!"
"Your foot is already in his face." I said. Napasapo na lamang ako sa noo ko.
"Ehem. Let's continue." I interrupted. Mukhang matatagalan kami nito kasi hanggang ngayon di parin natapos ang bangayan nina Maze.
Mga isip bata talaga. tsk.
"Annyeong! I'm Junho Park, I'm Chloe's soon to be hus—" di niya na natuloy ang sasabihin niya nang di ko sadyang tapakan ang paa niya.
Actually sinadya talaga.
"Okay proceed." Hinayaan ko na lamang si Junho na namimilipit sa sakit. Effective din pala tong boots ko.
"I'm Razor Jackson. The sleeping handsome." May dumagdag naman na mahangin. But honestly speaking, he's telling the truth dahil no'ng nasa loob pa kami ng room after kidnapping, I noticed na parati siyang tulog and no violent reaction sa handsome, pogi naman talaga, eh. Ngunit wala parin makakapantay kay Flame. Wait. Sinabi ko bang Flame? Oh shit! Nakulam ata ako nang lalaking 'yon. May gayuma siguro ang niluto niya! WTF!
"Oy Chloe, ang pula ng pisngi mo! mukha kang Matryoshka doll!" Razor said while laughing. What the heck! I immediately rub my cheeks. I glared at Razor and told him to stop talking nonsense.
"Shut up! Next!"
"Silver Strauss."
Ah okay.
Ang lamig ng paligid. Paano ba nagkakilala at nagkasundo ang mga lalaking 'to? Mukha kasi silang mga fruit salad na hinaluan ng toyo, paminta, coffee at toothpaste. Imagination ko pa lang pero para na akong nasusuka. They have different flavors but they blended well.
"I'm Blizzard Luke Fernandez. I'm in a relationship, just give up."
Ibang klase din ang isang 'to. Mukha kaming na-busted sa introduction niya. Siya rin ang sumipa sa mukha ni Maze kanina.
"Ulol. Walang nagtanong." singit naman ni Maze at nagsimula na naman ang bangayan nila.
Oh well. They're hopeless.
"It's your turn." I approached the cute guy who seems out of this world and always looking outside the window. He was silent the entire time like Silver.
Napansin niya naman na kinakausap ko siya. Bigla siyang ngumiti sa akin.
Mukhang may normal pa sa grupo nila. Mabuti naman at cute rin ang isang 'to. Paniguradong magkakasundo kami.
Natuon ang atensyon namin sa kanya nang magsimula na itong magsalita, "Bakit gusto mo akong makilala? Nagwa-gwapuhan ka rin ba sa'kin?"
Wait. Mukhang mali ako ng inakala. Siya ata ang pinaka abnormal sa grupong ito. Mukhang malakas rin ang tama niya. Kasali na rin siya sa listahan ko na gusto kong upakan.
"I'm—" pabitin niyang pagpapakilala. Biglaan naman siyang lumuhod sa harap ko.
Anak ng! Ano naman 'tong kalokohan niya?!
"My Name is Nice Brylle Marchfeld. Nice to meet you, my lady." He immediately grabbed my hand and kiss it.
I— I want to kill him.
Nanginginig ang kamay ko at pinipigilan ang kamao ko na lumipad sa mukha ni Nice.
"Bitawan mo ang kamay ko kung gusto mo pang umabot ang buhay mo sa March!"
Sa wakas at natapos rin kami sa walang kwentang introduction portion na di ko alam kung paano ko nako-control ang sarili ko.
"Chloe, are you sure that we are safe to stay here any longer?" Junho suddenly asked.
Napunta naman ang atensyon nila sa akin.
"I— I really don't know Junho. If we escape without a good plan is a suicide. We need to blend and steal information that we could use against this school."
I must stay here for a while, not only for the necklace but also my intuition keeps telling me that this school has a connection to my past. I think someone watching and manipulating my every move. He let me and Flame met, the man who knows something about my necklace. He's might be the one who knows my past.
"Okay, we'll support you then." Blizard agreed and the rest also nodded with agreement.
"Thank you everyone but before we settle the matters on creating our gang, I need your help for tonight's first mission." I said.
Our first mission to survive.
[7PM]
Third Person POV
"Ano ayos na ba ang lahat?"
"Oo, pero mukhang mahihirapan tayong makatakas dahil puno ng bantay sa south, west, and east gate pero maswerte parin tayo dahil kaunti lamang ang bantay sa Northern gate. Medyo nakakatakot nga lang doon dahil isa itong madilim na kagubatan. Di natin alam kung ilang kilometro ang lalakarin natin bago makakalabas ng kagubatan."
"Huwag mo ng alalahanin 'yan, ang importante ay makakalabas tayo dito ng buhay." masayang wika ng lalaking tumatayong leader sa grupo. Dalawampu't pitong kalalakihan lahat ang may planong tumakas ngayong gabi. Sila mismo ang mga nakapasa ng entrance exam maliban sa grupo nina Chloe na napagdesisyonang manatili sa loob ng Pandemonium Roial Academy.
Nagsimula na silang kumilos at maingat na nagmasid. Nakarating sila sa Northern woods kung saan ang madilim, malamig at tahimik na kagubatan matatagpuan. Tila mga ibon at insekto lamang ang maririnig sa lugar. Di rin ito pinatayuan ng barrier kaya malaya silang makakatakas.
"May mga bantay parin na pa-libot-libot, paano natin sila lulusutan?" tanong ng isa nilang kasamahan. Nakita nila ang dalawang guard sa di kalayuan.
"Wag kang mag-alala, we just need to be silent. Come here." Sa pangunguna ng tumatayong leader ay maingat silang nagtago sa damuhan. they slowly crawled until they successfully passed the guards without being noticed.
"Mabuti naman nalampasan natin sila. Mas madali lang palang tumakas kaysa inaasahan ko. Mabuti naman at di ako nakinig sa babae kanina."
"Oo nga, makakauwi tayo ng buhay at tatawanan ko na lang ang kapalaran ng babaeng 'yon dito. Mga tanga rin ang sumama sa kaniya. Haha."
"Aray!" bigla na lamang napasigaw ang isa sa mga kasamahan nila dahil bigla itong natapilok.
"Shit dude! wag kang maingay!" galit na wika ng kanilang leader.
"Shit ano ba kasi 'yong nakaharang?" hinanap ng lalaki ang sanhi ng pagkatapilok niya.
"Shit dude! what is that?!" tanong ng kasama ng lalaki nang may napansin itong bagay malapit sa paa niya.
"Aaaaacckkk! bitiwan mo 'ko!!" sigaw ng lalaking natapilok. Nagulat silang lahat nang makita ang duguang kamay na pumulupot sa paa ng lalaki.
"Fuck! Is that a corpse?! I need to get out of here!"
"Shit! Shit!" They all screamed and unfortunately the guards noticed their screams and silently take some action.
"T-tulong. I'm dying."
"WTF! buhay pa siya!" maingat nilang sinulyapan ang may-ari ng braso at napag-alaman nilang isa itong babae at puno ito ng sugat sa katawan.
"Si-sino ba ang may gawa sayo nito?" Nanginginig na tanong ng isa sa kasamahan nila.
"T-this school— torture m-my comrades to— to death." Umiiyak na wika ng sugatang babae at nagsusuka na ito ng dugo.
"I— need to get out of here!" Someone said trembling with fear.
"A-ayokong maging tulad niya!" dagdag pa ng isa sa kasamahan nila at walang alinlangang tumakbo para tumakas, ganoon din ang iba pa niyang mga kasamahan. Di na sila nagdalawang isip na iwanan ang nanginginig na katawan ng babae.