Agad nagpalarga ang aming prinsipal. May general meeting daw sila para sa darating na graduation namin. Kaya nagyaya ang lahat na gumala.
"Jaden, mall tayo?.." alok nila sakin pero tinanggihan ko lang. Wala ako sa mood eh. Ang gusto ko ngayon, humilata at matulog lang. Wala ng iba.
"Pre game zone tayo!. Sama ka?.." kulit sakin ni Ryan kahit umayaw na ako kanina. Nasa loob kami ng room. Nagsasara ng mga bintana.
"Kayo nalang.." sagot ko.
"Ano ka ba naman?. Ngayon ka na nga lang ulit sasama samin tapos aayaw ka pa?. Mag-enjog ka naman minsan pre..."
"Nag-eenjoy naman ako ah.." angil ko dito. Sa totoo lang. Simula nung araw na umalis sya. Hindi ko na mahanap ang salitang masaya. Oo, tumatawa ako. Oo, nakangiti ako. Pero pakiramdam ko. Hindi ako masaya. Parang laging may kulang. Na hindi ko alam kung saan hahanapin.
I'm stucked!.
"Sa lagay na yan?.. Pare, kung iniisip mo ang taong wala dito. Tigilan mo na yan. Ikaw lang ang masasaktan kapag pinagpatuloy mo pa yan..Maraming iba dyan. Maraming nagkakagusto sa'yo.. Patulan mo rin minsan. Hindi yung, ganyan. Para kang estatwa na sinimento sa isang lugar. Hindi makausad.."
Wala akong mahanap na salita para isagot sa kanya. Masama ba ang mag-isa?. Masama ba ang maghintay?. Yun ba ang punto nya?.
"Kung hihintayin mo pa ang pagbabalik nya pre. Baka mapag-iwanan ka na ng barkada. Get a life dude. Kung kayo man para sa isa't isa. Magiging kayo balang araw. Kaya galaw galaw din ha?.. hahaha.." tinapik ako sa likod saka iniwan na ng mag-isa sa loob ng room.
Hindi sa ayokong manligaw ng iba. Sadyang.ayaw ko lang gumawa ng mga bagay na alam kong hindi ako sigurado. Bakit ko papasukin ang isang relasyon nang hindi buo ang loob ko?. Kawawa lang ang babaeng liligawan ko kapag nagkataon. Masasaktan ko lang sya at yun ang pinakaayaw kong mangyari.
"Mga pare una na ako.." paalam ko sa kanila. Nasa loob sila ng gym. Nagkukumpulan. Nagpaplano ng lakad nila.
"Hep!. Not that fast.." hila sakin ni Kian pabalik ng gawi nila. Pinaupo nya ako sa stage. Saka tinuro. "Ayaw namin itong sabihin sa'yo pero mukhang kailangan." Anya sabay labas ng touch screen nyang cellphone.
Habang pumpindot sya. Hindi ko maiwasang mag-isip kung tungkol saan ang sinabi nya kanina. Nakatingin lang ang iba sakin. Tinging nakakaawa. Matang may simpatya. Para saan ang mga pinupukol nila?.
Damn!. This feeling is, weird.
Nang iangat ni Kian ang kanyang braso. Duon din ako tumingin sa kanyang mga kamay. Hawak nito ang cellphone na nahakarap sakin. Bakas pa ang nginig at mga ugat sa kanyang braso. Naglakbay ang aking paningin. Natigil sa laman ng screen ang nagtataka kong mata.
"Ano yan?.." paos kong sambit. Hindi mawari kung dahil ba sa uhaw o sa takot na biglang namuhay sakin.
"Nakikilala mo ba yan?.." balik tanong nila sakin. Tumunganga lang ako sa larawan.
Si Bamby. Oo. Sya yung nasa larawan. Nakapulupot ang braso ng lalaking mukhang kano sa kanyang baywang. Ganun rin ang kanyang braso sa baywang ng lalaki. Pareho silang malaki ang ngiti. At ang damit nila. Kalahating puso kay Bamby. Kalahati rin sa katabi nya.
Ang... sakit... sa.. mata.. dude!..
Habang tumatagal sa paningin ko ang mga puso. Lalo silang nabibiyak ng pinu-pino. Na unti unting, tinatangay ng hangin. Palayo saking piling. F*ck this!..
"Sorry pare. Pero may boyfriend na sya sa Australia..." paliwanag ni Bryle. Agad dumapo ang nagtutubig kong mata sa kanya. Shit!.. Bakit ang babaw naman ata ng luha ko ngayon?.
"Sinong nagsabi?.." basag na ang aking boses. Nilapitan ako ni Billy at tinapik ang balikat.
"Let go pre. Si Lance ang nagsabi samin." bulong nya sakin. Bahagya pang tinapik ang aking ulo.
Kagat ang labing yumuko ako at tumango sa kanila. Pinipigil ang luhang gustong bumaba. Kumurap kurap ako. Ayokong umiyak. Hindi ako ganun.
Jaden. Time for you to wake up. Been four years. They're right. Marami pang iba dyan.
Oo madaling maghanap ng iba. Pero, pano?. Kung sya lang ang hahanapin ko sa kanila. Hindi ba mas mahirap yun?. Mas masakit.
Imposible naman kasing walang magkakagusto sa kanya doon. I already knew that. Kaya nga, natakot ako nung araw na bitawan ko sya. At hayaang lumayo. I knew it. Mangyayari ito. Nga lang. I'm not that prepared. Sa ganda nya?. Malamang, hindi lang iisa ang manliligaw nya Kundi, marami sila..
"Pare. Hindi namin alam ang nararamdaman mo. Pero kung kailangan mo ng kausap. Andito lang kami.." Isa iaa nila akong tinapik sa ulo at balikat. Sinasabing, kasama ko sila sa labang ito. Binigyan ko lang sila ng isang thumps up. Di ko kayang magsalita eh. Saka na siguro kapag nailabas ko.na ang sakit.