IBANG-IBA ang bukas ng mukha ni Quillon nang salubungin niya si Arvic sa may pintuan ng banyo. Ang balak ni Arvic na pakikipag-usap kay Archard ay hindi na naituloy. "May tamang oras para sa pakikipag-usap. For now si Quillon na muna ang pagtuonan ko ng pansin."
"How are you feeling right now, my love?" tanong ni Quillon kay Arvic.
Sinalubong ni Arvic ng yakap sa leeg si Quillon bago ito sumagot. "I'm a lil bit okay but sometimes a lit bit uneasy. Masakit pa kasi ang pang-upo ko." tila nahihiyang amin ni Arvic kay Quillon.
Sukat sa narinig, ginantihan ni Quillon ng mahigpit na yakap ang omega. "Don't worry, mawawala rin ang sakit after a year." nakangising turan niya kay Arvic.
"Huh, after a year pa? Bakit ang tagal naman." nakangusong tanong niya kay Quillon.
Napangiti ng matamis si Quillon matapos niyang makita ang reaction ng omega sa sinabi niya. "Hahaha, just kidding. Why are you so cute kapag naka-pout ang lips mo?"
"Nakakainis ka naman kasi eh, akala ko totoo na." sabay talikod niya kay Quillon na tila nagtatampo pero ang totoo hindi niya mapigilan na hindi kiligin sa tema ng pagtawa nito sa kanya.
"Nakakaasar ka, Quillon! Bakit mas lalo ka yatang gumuwapo sa paningin ko?"aniya sa sarili.
"Bakit, naniniwala ka kaagad sa sinabi ko?" humarap ito kay Arvic habang tinititigan ang labi pa rin ng omega.
"Remember, we promised to each other na magiging honest tayo sa isa't isa kaya whatever na sabihin mo paniniwalaan ko. I trust you Quillon. I know na hindi mo na magagawang saktan ako." sersyosong tinitigan ni Arvic si Quillon.
Samantala, napalunok na lamang si Quillon and afterwards nodded. "Yes, i promise that i will not hurt you anymore my love, hurting you means killing myself so deeply." sabay yakap nito kay Arvic ng mahigpit. "Patawarin mo ako Arvic, humahanap lang ako ng magandang tiyempo. Aaminin ko na saiyo ang lahat. Mayroon lang ako dapat siguraduhin."
Maya maya lamang ay kumalas na si Arvic ng yakap kay Quillon. "Can we go downstairs? Nagugutom na kasi ako." tumingala ito kay Quillon at niyakap sa baywang.
Tumango lamang ang alpha kay Arvic and then cupped his face. Leaving him a soft kiss before hilahin ang kamay nito. "Halika na. Napahanda ko na kay Ehla ang mga pagkain."
Ngumiti lamang ng tipid si Arvic saka ito naglakad. Samantala, si Quillon naman ay pasimpleng kinuha ang papel na nilapag ng kanyang kapatid sa table.
Pagpasok pa lamang nila sa pinto ng komedor napasinghap si Arvic dahil sa amoy ng pagkain inihanda at sa aromang nakatimpla. Sobrang pagkagutom ang inabot ni Arvic at sabik na naupo ito sa bangko. "Halika ka na sa tabi ko. Ang sasarap ng pagkain."
Tahimik lamang si Quillon na sumunod ng upo sa tabi ni Arvic. Tila nahuhulog ito sa malalim na pag-iisip na hindi nalingid sa kaalaman ng omega.
"Kumain muna tayo, maaari ba? I know what's bothering you. Whatever it is... I will listen. Diba ganyan dapat ang dalawang taong nagmamahalan. May tiwala sa isa't isa, pinipilit na unawain ang bawat isa?" aniya kay Quillon.
"Yes, we will talk later. About this letter." sabay lapag nito sa ibabaw ng lamesa, sa tapat ni Arvic.
May gulat man pero napanatili pa rin ni Arvic ang kahinahunan. Ayaw niya na masira ang moment na ito para sa kanilang dalawa ng kanyang alpha.
ILANG sandali, natapos nila ang masaganang pagkain na kanilang pinagsaluhan. Sa terrace mismo ng kwarto ni Quillon. Under the moonlit. Humarap si Quillon kay Arvic at pinakatitigan ng matagal.
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Quillon bago niya kinuha ang mga kamay ni Arvic at dinala iyon sa kaniyang mapulang labi.
Kitang-kita ni Arvic ang lungkot na rumehistro sa mga mata ni Quillon, tila napakabigat ang kinikimkim ito. "Quillon, naghihintay ako."
"Arvic, pakinggan mo lahat ng sasabihin ko saiyo. Sana unawain mo ang bawat detalyeng sasabihin ko saiyo. Pakiusap ko lang, sana matagpuan mo sa puso mo ang pagpapatawad." yumukod ito at pagkatapos humarap ito sa may gawi ng hardin sa harapan.
"Sa ilalim ng bughaw na buwan. Isinusumpa ko na kung mayroon mang kahit na katiting na pagsisinungaling sa mga sasabihin ko, sumpain nawa ako pagkatapos." sabay tingala ni Quillon sa bughaw na buwan.
"Ipinapangako ko rin, gaano man iyan kabigat o iyan man ang maging dahilan ng malaking pagbabago sa pagitan natin. Pipilitin kong unawain ito." tumingala rin si Arvic at pinakatitigan ang bughaw na buwan.
"Nang mga panahon na kasagsagan ng kainitan ko sa pagsabak sa maling gawain, wala akong ibang hinangad kundi ang sundin ang kalooban ng aking ama." yumuko muna ito at tinatantiya ang sarili kung kakayanin ba niya na aminin ang lahat kay Arvic. Ang ipakita rito ang kanyang kahinaan.
Samantala si Arvic naman ay humarap kay Quillon at matamang nakatitig ito sa mukha ng alpha.
"Inutusan ako ng aking ama na sunugin ang partikular na lugar sa kadahilanang pinaniwala ako ng aking ama na ang mga naninirahan doon ay mga illegal resettler." nahinto ang pagsasalita ni Quillon ng makita niya ang reaction ni Arvic.
"I-ikaw?" gumaralgal kaagad ang boses ni Arvic.
"Yes, ako nga pero hindi naman ako ganun kasama para hindi tingnan ang loob kung may tao ba o wala. Nang makita ko na wala naman at doon ko ipinagpatuloy hanggang sa lisanin namin ang lugar."
"Hindi, hindi totoo iyan!" umiiling na sambit ni Arvic habang bumabalong na ang mga luha sa pisngi.
"Walang nasaktan sa loob ng bahay na iyon, i swear Arvic." napalapit ng husto si Quillon kay Arvic dahil na rin sa takot na baka bigla na lang itong maghisterikal o tumakbo palayo sa kanya.
"Sinungaling! Kitang-kita ko na inilalabas ang mga magulang ko mula sa loob ng bahay namin. Kaya papaano mo nasabi na walang tao, ha?!" galit na ang tono ni Arvic habang pinipilit na makawala kay Quillon.
"Arvic calm down, hindi madali para sa akin na gawin ito." pakiusap sa kanya ni Quillon.
"Yeah, right! Mahirap talaga dahil natural na saiyo ang pagiging demonyo! Bitiwan mo ako!" galit na sagot ni Arvic kay Quillon
"No, i won't! Kung kinakailangang ikulong kita kasama ako gagawin ko! Listen Arvic, you knew me eversince pero dahil saiyo... I've changed. Still changing." piksi ni Quillon kay Arvic.
"Tell me, hanggang saan ang alam mo tungkol sa akin at sa mga magulang ko? Alam mo rin ba ang ginawa sa akin ng ama mo? Ang pagta-trabaho ko sa Casa de Omega?" masakit na tanong ni Arvic kay Quillon.
NAPAYUKO si Quillon at ipinikit ng mariin ang mga mata. Tila may alaalang bumabalik sa kanyang isipan.
Kitang-kita ni Quillon ng mga oras na iyon kung gaano nagliliyab mga mata sa pagnanasa ang kanyang ama habang ang binatilyong bata ay kawawang nakatuwad, walang saplot sa katawan. Nasaksihan niya ang pagpalahaw ng binatilyo nang ipasok ng ama ang ari nito. Ang paulit ulit na pag-angking ng kanyang ama sa bata habang siya ay nakatitig lamang sa mukha ng binatilyo.
"Answer me Quillon!!!" sigaw ni Arvic na nagpabalik sa kanyang katinuan. "Kaya ba nang mahuli ako ng mga delta mo ay hindi mo na ako hinayaang makawala dahil alam mo sa umpisa pa lang na ako ang batang kinuha ng ama mo para babuyin noon at ngayon ay pahirapan mo naman?"
"No!!! When the first day i saw you, i knew na minahal na kita! Minahal na kita mula noong umapak ka sa Del Fuego kasama ng aking ama, Arvic." tumulo ang luha ni Quillon pagkatapos na aminin ang feelings niya para sa omega.
"Noong mga panahon na nagta-trabaho ka sa Casa, may isang maimpluwensiyang alpha na binabayaran ang isang linggo mo upang huwag ka lang ibigay sa iba. Ako iyon Arvic. Kuntento na akong mapagmasdan ka mula sa malayo. Ang masilayan ang mga kimi mong mga ngiti sa tuwing iimbitahan ka na maupo sa table ng mga parokyano. Ako rin ang nagpo-protekta noon saiyo sa tuwing uuwi ako dito sa Del Fuego. "
Natigilan si Arvic sa narinig... Tila may naalala sa kanyang nakaraan noong siya ay mabili sa Casa ng mga panahon na yaon. Hindi siya makapaniwala. Maraming katanungan ang gumugulo sa kanyang isipan ngayon.
"Noong nakaalis ka sa Casa, ipinahanap kita kay Xyrix ngunit bigo kami. Hanggang sa ako na mismo ang nakahanap saiyo sa Tierra De Lobo. Wala akong magawa para lapitan o kunin ka noon dahil alam ko na nahumaling ka kay Maximus noon at hindi ko teritoryo. Mula noon, sa kauna-unahang pagkakataon nakaramdam ako ng pagkadurog. Hindi ko iyon matanggap, na kahit makita kang kasama ni Maximus. Galit na galit ako noon lalo na ng mabalitaan ko ang nangyari saiyo."
"Nang mabalitaan kong ipapapatay ka na noon ng mga Elders ni Aaric gumawa pa rin ako ng paraan para makausap si Aaric. In exchange, pakawalan ka lang ni Aaric ako na ang bahalang magpapahirap saiyo dahil alam ko, nasisiguro ko na sa teritoryo ko ang bagsak mo. Hindi iyon naging madali para kay Aaric at sa posisyon ko pero sumugal ako." nanginig ang buong katawan ni Quillon sa sobrang emosyon.
"Look Arvic, saiyo lang ako ganito. Wala akong puso sa lahat pero hindi mo ba nauunawaan sa umpisa pa lang? Mahal na kita." madamdaming paglalahad ni Quillon kay Arvic.
Tila nawalan ng lakas na napahawak si Arvic kay Quillon ng malaman niya ang lahat.
"About your parents..." ani ni Quillon.
Ooopss, bibitinin ko muna kayo ha. More on revelation on the next chapters.
Keep safe everyone! God bless.