NAPANGANGA si Kira nang makita niyang walang ni-isang laman ang cabinet sa kusina at halos walang laman ang refrigerator ni Aivan maliban sa tubig at ibang inumin.
"I told you." Natatawang saad ni Aivan na nakasandal sa pa-island counter nitong lutuan. "We should've just dine outside."
Naiinis na sinara ni Kira ang cabinet at hinarap si Aivan. "Hindi ko naman alam na out of stock ka na! How would I know."
Hindi naman pupuwede na kumain sila sa labas dahil malamang n'yan ay si Aivan na naman ang hahanap ng maayos na restaurant at malamang ang binata na naman ang magpupumilit na magbayad lahat.
Kira sighed and she looked at the clock. She still has enough time to wait for a take out.
Kinuha ni Kira ang cellphone niya sa bulsa at iwinagayway iyon. "How about pizza for dinner?" Kira recommended. "It'll be my treat and that would be if it's fine with you, Aivan."
"Looks like I get to see how you treat your stomach, huh?" Naningkit ang mga mata ni Aivan sa sinabi ni Kira. "Baka nakakalimutan mo na ako ang doktor mo." Dagdag ni Aivan.
Natahimik si Kira nang maalala niya ang bagay na iyon. "Hindi naman palagi," Nakangiting palusot ni Kira. "we don't even have any choice but to order pizza — unless if, you want to starve yourself. It's better to eat pizza than to starve, right? Doc?"
Malaki ang ngiti na ipinakita ni Kira nang makaisip siya ng magandang palusot kay Aivan at mukhang na-convince niya pa nga ito.
"You win this time, little rabbit." Wika ni Aivan at ginulo ang buhok niya. "Make sure you'll be able to do groceries tomorrow." Dagdag ni Aivan.
"Wait, why am I assigned for the grocery?" Natigilan si Kira nang maalala na wala siyang karapatan na magreklamo dahil nakikitira at nakikikain lang siya dito. "Fine, fine. Gagawin ko nalang 'yan bukas pagkatapos ng isang wedding photoshoot."
"Hindi kita masasamahan sa pagbili ng grocery bukas dahil may conference akong pupuntahan bukas." Paalam ni Aivan sa kanya at nabigla si Kira nang akbayan siya nito. "Won't you miss me?"
Kira raised on of her eyebrow. "Why would I miss you?" Kira teased him.
Nabigla si Kira nang pumaharap ang binata sa kanya at mariing tumitig sa mga mata niya. He kept on coming closer to her and Kira kept on stepping back just to have a distance between him.
But Kira completely failed. She got changed when her back was already at the wall. Kira was beyond shocked when he suddenly kissed her fulky in the lips. Kira doesn't know what to feel and everything's blank at her head right now.
What's this man doing to her system?
Aivan broke the kiss and Kira saw how he smirked. "Let's just see if you won't miss me." Nakangising saad nito.
Nag-iinit ang pisngi ni Kira kaya napaiwas siya ng tingin kat Aivan at marahang tinulak.
"Huh! As if!" Kira exclaimed. Kaagad na umalis si Kira sa pagkakakulong ni Aivan. "I'll call for a delivery at my room." Nakayukong saad ni Kira at kaagad na nagpunta ng kuwarto niya.
Pagkapasok na pagkapasok ni Kira sa kuwarto ay isinara niya ang pintuan at napasandal dito habang nakatakip ang palad niya sa mukha niya.
Ramdam ni Kira ang pag-iinit ng pisngi niya at alam ni Kira kung gaano kalaki ang epekto ng ginawa ni Aivan sa kanya. She won't be able to sleep at this point!
Kagat-kagat ni Kira ang labi niya at napaupo sa gilid ng kama. "That jerk doesn't even know the word space!" Mahinang bulong ni Kira at kaagad na tumawag ng delivery para sa pagkain nila.
Pagkatapos niyang makipag-usap sa isang pizza parlor, napag-desisyunan ni Kira na kunin ang tyansa na maligo na para saktong pagtapos niyang maligo ay maaring nandyan na ang in-order niyang pagkain.
Para maibsan na rin ang init ng mukha niya sa nangyari — Kira went inside the bathroom and she removed every single clothing she have one by one and her tattoo under her collar bone caught her attention.
She gently caressed the tattoo. She should remove the trace of her past.
PAGKATAPOS ni Kira na maligo ay nagbihis na agad siya ng pambahay. Narinig niya ang ringtone ng cellphone niya, kaagad jiyang binuksan iyon at tama nga ang hinala niya na nandito na ang pina-deliver niyang pagkain.
Kaagad na binuksan ni Kira ang pintuan ng kuwartong inuukupa niya at papunta na sana sa may sala nang mapansin niyang may kausap ang binata.
Seryoso ang mukha nito na nagpapahiwatig lamang na importanteang tawag na iyon.
"I won't go." May diin ang pagkakasabi ni Aivan sa telepono. "Kahit na anong gawin niyong pagpipilit sa akin, hindi ako pupunta."
Alin ba ang importanteng pupuntahan ng binata para umakto ito ng ganito. Kira knows that it is bad to eavesdrop, but what can she do?
"Even if it is her birthday, I can't stand seeing a face of a person who I can call fake. Even if she was my friend, I can't stand someone like her." Pagkasabi no'n ni Aivan ay kaagad niyang pinatay ang tawag at sinuklay ang sariling buhok.
Napapikit ng mariin si Kira at umakto na parang walang narinig. Kaagad siyang lumabas sa pinagtaguan niya at dumeretso sa may sala.
"The delivery's here." Biglaang bungad ni Kira.
Kaagad na nakuha niya ang atensyon ng binata. Ang kaninang kunot-nuo nitong mukha ay napalitan ng maamong mukha.
"Okay, I'll ready the drinks." Paalam ni Aivan at kaagad na tumayo. Bago pa ito magpunta ng kusina ay ginulo pa nito ang buhok niya na ikinainis niya.
Kaagad na nagpunta si Kira sa pinto para kunin ang pizza at mabayaran na. Nanunuot sa ilong ni Kira ang amoy ng bagong lutong pizza na hawak-hawak niya ngayon at hindi niya maiwasang manakam sa pagkaing hawak niya.
Saktong pagkalapag ni Kira ng pizza sa lamesa sa sala ay doon naman ang saktong pagdating ni Aivan habang may dalang dalawang beer.
"Would this be fine?" Aivan asked.
Kira smirked. "Alcohol's clearly unhealthy for me, Doc. Why are you letting me drink this?" Pabirong wika ni Kira.
"Madali akong kausap." Nakangising saad ni Aivan. "If you want me to act as your doctor right now, I'm willing to take these —"
Nakangiting pinigilan ni Kira si Aivan na kunin ang pizza pati ang alak. "I was just joking, Aivan. Pikon mo naman masyado." Wika niya at binelatan pa ang binata bago kunin ang box ng pizza at binuksan.
Napangiti si Kira nang makita na bakas ang pagka-bagong luto ng pizza at ito pa ang paborito niya sa lahat.
Narinig niya ang tila pagtawa ni Aivan at nang tignan niya ito ay nakita niya na nakatapat na ang camera ng cellphone nito sa kanya.
"Hey! Delete that!" Inis na wika ni Kira at pilit na hinahablot ang cellphone ng binata para burahin ang litrato.
Panay ang taas ni Aivan sa phone habang siya ay napatayo na sa kinauupuan para kunin ang cellphone ngunit mas naging talo siya sa paghablot ng cellphone.
"Hey!" Kira exclaimed. "Give me the phone!" She demanded.
"Get it if you can reach it." Nakangising saad ni Aivan at mas lalo pang tinaasan ang hawak sa cellphone.
Hindi na nag abala pa si Kira na abutin ang cellphone at tanging irap nalang ang binigay niya kay Aivan. "Whatever." Wika niya at umupo nalang.
Mahinang natawa si Aivan at umupo sa upuan na nasa harap lang niya. "Sino ngayon ang pikon?" Natatawang saad ni Aivan at nabigla si Kira nang inabot nito ang cellphone. "Here. I was just teasing you." Nakangiting wika nito sa kanya.
Napangiti si Kira at kaagad na kinuha ang cellphone niya, pero akala niya ay walang passcode ito. Tinaasan niya ng kilay si Aivan at binalik ang cellphone nito.
"Gaganti rin ako." She grumpily stated.
Mahinang natawa si Aivan at binuksan ang dalawang solo bottle ng alak. "Let's see. I'm looking forward for it, Kira." Nakangising wika ni Aivan sa kanya.
Naiinis na kumuha si Kira ng pizza at kaagad na kinain. Huh, she'll really take vengeance!
Sumimsim si Kira sa alak at nang malasahan niya ito ay halos hindi niya na mapigilan ang pag-inom. Kira doesn'tknow what brand and flavor was the drink but there was no taste of alcohol at all!
Her tongue loves the taste!
Nang maubos niya ang pangalawang bote niya ay nakangiting tumingin siya kay Aivan at tinaas ang walang laman na bote. "Can I get another one?" She asked.
"You only have to drink two bottles. The alcohol's quite strong." Pagtanggi ni Aivan habang sumimsim sa unang bote niya lang ng alak.
"Huh?" Kira laughed. "Anong strong? Halos nga walang kalasa-lasa ng alak tapos strong?"
"The beer's from Belgium, and it's kinda strong for you to drink. Maybe after three bottles you'll get drunk."
Natawa si Kira sa sinabi ng binata, "Ako? Malalasing?" Natatawang wika ni Kira. "Isa pa nga lang naiinom ko tapos ako dalawa na, but I'm not yet drunk!" Kira sounds so smug.
"I already warned you, Kira." Saad ni Aivan at kumagat sa pizza. "Suit yourself."
Inirapan ni Kira si Aivan at kaagad na tumayo para kumuha ulit ng dalawang bote.
Nilapag niya iyon sa harap nilang dalawa at binuksan iyon ni Kira. She chomped her pizza and she drinks her beer. That's the cycle she's been doing the whole time.
Aside from chatting with Aivan, she was busy from drinking ang eating non-stop.
Kira was startled when she suddenly hiccuped. Napapikit si Kira at mahina natawa habang patuloy ang pagsinok.
Nakita ni Kira ang bote ni Aivan na isa pa rin ang iniinom nito. Habang siya ay nasa kalahati na ng pangatlo niyang bote. "You're so weak, Aivan. Biruin mo —" She paused because of her hiccups. "Naka dalawa't kalahati na ako tapos, ikaw?"
Kira felt really sleepy as soon as she chugged the beer she was holding. "I'm sleepy!" Kira exclaimed as she rested her head on the back of the chair.
"I told you." Binaba ni Aivan ang bote. "It's a hard liquor. Lasing ka na."
Umiling-iling si Kira at panay ang pagsinok habang tumatawa. "No, I'm not! Hindi ako lasing!" Maang ni Kira. "Look!" Tumayo si Kira at mukhang pasuray-suray na maglakad papunta sa harap.
"Matulog ka na, Kira. You've had enough to drink. Take a rest first."
Nabigla si Kira nang buhatin siya ni Aivan na para bang sako. "No! I don't want!" Pagmamaktol ni Kira na para bang bata at panay ang hampas sa likod ng binata.
Patuloy pa rin ang pagsinok niya at bumababa na ang talukap ng mga mata niya.
Ibinaba siya ni Aivan sa sariling kama at siya naman ay nagpaikot-ikot sa kama. "Ayoko pa nga matulog! Gusto ko pa uminom at kumain!"
Bumangon si Kira at akmang tatayo nang makaramdam siya nang biglang pagkahilo.
"You should rest —" Aivan was cutted off when she accidentally threw up in his shirt and Kira herself does not care. She's feeling a bit dizzy!
"Whatever." Bulong ni Kira at bumalik sa kama. "Pagod na pala ako. Ayoko na kumain." Nakapikit na wika niya at umayos ng higa.
NAPABALIKWAS ng bangon si Kira nang makarinig siya ng malakas na tunog. Napansin niya na tumutunog ang alarm clock na nasa tapat lang ng tenga niya.
Naiinis na kinuha iyon ni Kira at tinignan ang sticky note na nakadikit sa alarm clock.
'Who's weak now? Wake up early and do the grocery.' -Aivan
Napasapo si Kira sa ulo niya at kaagad na tinungga ang tubig na nasa tabi lang ng kama niya. She also drank the medicine beside it.
"The perks of having a doctor around." Mahinang wika ni Kira at bumuntong hininga.
Bumangon siya at kaagad na kinuha ang cellphone para maghanap ng lugar na mayroong tattoo removal. Nang may nakita siyang bakanteng appointment para sa araw na ito ay kaagad siyang nag book ng appointment.
Napahawak siya sa tattoo niya at mahinang napabuntong hininga.
Napakamot ng ulo si Kira bago lumabas ng kuwarto. Nakita niya ang nakahain na congee sa lamesa at napansin niya na hindi hinugasan ni Aivan ang ginamit niya sa pagluluto.
Why does it feel like she's a maid? Kira blew a deep breath and she sat on the dinner table to eat the food Aivan prepared.
She kinda find it sweet but she felt like something was wrong. Did she do something bad last night?
Kilala ni Kira ang sarili niya at alam niya na kapag lasing siya, may nagagawa siyang hindi niya maalala.
Napakamot nalang ng ulo si Kira at nagpatuloy sa pag kain. Mas maganda na bago siya umalis ay malinis niya ang penthouse para naman maayos bago siya umalis.
She did the dishes, cleaned the whole living room, she dusted every corner, she broomed the whole penthouse and she even shined the floor. Lastly, she also cleaned the toilet.
This was the first she did the house chores by herself. When she was in her college days, she used to help Manang Mina to do some chores.
She only did the light chores. Like, throwing out the garbage or the fun lart where she used to feed her Papa's fish in the fish pond.
Those were the times she was happy. When her parents aren't that strict.
After doing all the chores, she took a bath and wore her simple jeans and sweatshirt and paired with her white sneakers.
Eto ang mga nabili ni Aivan na damit para sa kanya kahapon, halos lahat ay sumibra sa pagkabalit. But, she should be thankful, right?
Kinuha ni Kira ang susi sa may key holder at napansinang isang notepad sa itaas ng isang card.
'Use this for the grocery' -Aivan
Napairap si Kira at iniwan ang card na 'yon. She can atleast pay for the grocery right? She went outside without bringing Aivan's card, except for the key of the place. The only thing she has was her wallet with some money and her own credit card and her phone.
Hindi dapat sa lahat ng bagay ay si Aivan ang magbabayad. For Kira, it's kinda rude.
Nakikitira na nga siya at halos si Aivan na sumagot sa lahat ng gastusin. Hindi siya asawa o magulabg ni Aivanpara sustentuhan siya nang ganito kalaki.
She'll admit it, nasanay siya sa buhay na lahat ay madali napang para sa kanya dahil sa kakayahan ng kanyang Papa.
But, it doesn't mean she won't learn to adapt right? Everything's bound to change, and her life is changing.
Halos mag-iilang buwan na ang lumipas mula nang lumayas siya sa Italya para mamuhay ng payapa.
Before going to do the grocery, she stopped at a nearby clinic. Hindi iyon sa hospital ni Aivan.
She did her laser removal. Kira was slightly glad to remove the trace of her past. Even though, Ricci was the first person who broke her trust, she won'tforget the memories she had with him and she did cherish those.
And that's fair enough for the two of them. It is better to move on and forget about it.
The removal of the tattoo was quite fast from what Kira expected. Maliit lang naman ang tattoo pero hindi niya inasahan na mabilis iyon.
Dahil nasa loob lang ng mall ang clinic na pinuntahan niya, mas mabilis siyang nakapag-grocery.
She did everything section by section and she bought everything that she'll be needing, the same with the needs inside the penthouse.
Habang hinahanap ang produkto na ginagamit para sa paghuhugas ng plato, patuloy na nilalakad ni Kira ang cart niya at nabigla nalang siya nang may nabunggo siya.
Laking gulat niya nang makita na boss niya pala iyon.
Kaagad na umayos na tila ba pormal si Kira at binati ito. "Hi, Sir Aiden." Nakangiting bati ni Kira. "It was nice seeing you here!"
Walang emosyon na sinagot siya ng boss niya. "It was not nice seeing you hear." Medyo may kalakasan ang pagkakasabi ng boss niya kaya napansin iyon ng ibang mamimili.
Kira tried to compose herself. "Oh," wala nang ibang masabi si Kira. Nang makita niya ang dishwashing soap na lagi niyang ginagamit, kaagad niya iyong hinablot at nilagay sa cart. "Sige, sir. Mauna na ako." Paalam ni Kira at akmang lalagpasan niya na ito nang pigilan siya ng boss niya.
"Wait. I have a request." Pigil sa kanya ng boss niya.
Kira looked back at him. "What request?" Kira asked, confused.
"Pilitin mo si Aivan na pumunta sa birthday ni Iris. He's really cutting his tie with her and I need your help to make Iris happy."
So, it was Iris' birthday, after all? The phone call last night?
"But, it's not up to me to decided whether he'll go or not." Magalang na sagot ni Kira sa boss niya.
"But, you'll be able to change his mind." Anito. "It's also up to you if you're willing to help. He wasted twenty years of friendship for something that can't even weigh the same with it." Dagdag ng boss niya at umalis sa harap niya.
What does he mean by that?
Parang kahapon ay maganda ang pakikitungo ng boss niya sa kanya at hindi na bago kay Kira ang ugali nito. Halos masanay na siya.
Kaso, hindi maintindihan ni Kira kung bakit kailangan nito na siya pa ang kailangan kausapin. Wala naman siyang kinalaman sa mga desisyon ni Aivan dahil desisyon iyon ni Aivan at labas siya do'n.
If he doesn't want to go, why push him to do so?
Halos isang oras ang tinagal ni Kira sa pag-grocery at pagkatapos ay kaagad din siyang nagbayad. May kabigatan ang dalawang malaking paper bag na dala niya.
Nakaramdam si Kira ng tila pagkirot ng ulo niya at parang manlabo ang mga mata niya dahil dito. She pressed her eyes close to calm her senses down.
Medyo nakakalayo na siya at mukhang mayroon nang malapit na masasakyang taxi papunta sa penthouse ni Aivan. Konting lakad pa at makapagpahinga na siya.
Binaba ni Kira saglit ang dalawang paper bag at napasapo ng ulo.
"Kira."
Napataas ng tingin si Kira at nabigla nang makita si Ricci sa harap niya.
Kira sighed. "What do you need?" Walang gana na wika ni Kira sa binata.
Nanlaki ang mga mata ni Kira nang yakapin siya nito at pilit na kumawala si Kira pero hindi niya magawa dahil sa higpit ng pagkakayakap nito sa kanya.
"What are you doing, Ricci?! Let go!" Piglas ni Kira at hindi pa rin siya binibitawan ni Ricci.
"Please come back to me, Kira. I'm desperate." Pagmamakaawa nito sa kanya.
"I already told you my reasons and I can't be with you anymore, Ricci." Wika ni Kira at nang medyo lumuwag na ang pagkakayakap sa kanya ay kaagad niyang tinulak si Ricci palayo sa kanya. "You had your chance, Ricci. Don't bother me anymore. I'mdone with you." Wika ni Kira at akmang kukunin ang paper bag nang biglaan siyang itinulak ni Ricci sa pader na nasa likod niya.
"How can you be done with me if you still have the tattoo —" Binaba ni Ricci ang kuwelyo ng sweatshirt niya at nagulat sa nakita nito.
"I already have it removed, Ricci." Kalmadong wika ni Kira at itinaas ang kuwelyo ng damit niya, "Ricci, please... move on already. You know that I did love you, but that was before, okay?"
Kinuha ni Kira ang paperbag at nilagpasan si Ricci ngunit natigilan siya sa paglalakad nang biglaan itong magsalita.
"Haven't you heard any news about you mom?"
Hindi nagsalita si Kira pero hinihintay niya ang sasabihin nito.
"Your mom's on comatose. She's beentoo stressed for finding you, and for the sake of your privacy I did not tell them where you are. Are you that cold-blooded, Kira?" Saad ni Ricci sa kanya. "They're still your parents and they love you so much, yet here you are... hiding from them — leaving you mom in that condition."
Nakaramdam ng kaba si Kira at halos walang lumalabas ni isang salita sa labi niya. She did not know anything about it.
"Your mom waited for you from day to day, night to night. Your parents are rich indeed, but they realize that they failed to make you happy to the point they got into this situation. You just did not understand them, Kira. You're selfish."
Kira felt a strong pang on her chest.
Kira smirked and she gripped on the paper bag tightly. "First of all, ypu did not know what I've been through. You have no rights to call me that, when in the first place — you are like that." Pagkasabi n'yon ni Kira ay kaagad siyang naglakad papalayo habang may luha na tumutulo sa mga mata niya.
Is she really selfish?