Chapter 9: Touch of Death
Haley's Point of View
Kasalukuyan akong na sa kwarto ko at nanonood lang ng isang anime sa phone. Natapos na ang pag-aayos ko ng mga gamit kaya ngayon ay nakakapag relax na ako. Si Chummy nandoon lang sa may bandang unan ko't natutulog. Pero hinahampas ng buntot niya 'yong pagkain ko kaya nilayo ko na nga lang sa kanya.
May kumatok sa pinto ko kaya napatingin ako sa gawi na 'yon kasabay ang pagpindot ko ng pause sa pinapanood ko. Umupo ako sa pagkakahiga sa malambot kong kama at iniunat ang katawan.
Sino naman kaya ito?
Tumayo ako at pinagbuksan ang taong iyon ng pinto. Noong buksan ko at makita ang lalaking na sa harapan ko ay automatic na napasimangot ako. "Tch, what time do you want me to wait?" pagkasabi niya no'n ay sinara ko ang pinto. Whatever, back to you, anime!
"F*ck, open the door!" sigaw niya mula sa labas dahilan para mapahinto ako sa paglalakad kasabay ang pag-irap sa kawalan, pabalik na kasi sana ako sa kama, eh. "Hey, woman!" tawag pa niya kaya napabuntong-hininga ako at binalikan ulit 'yong pinto para pagbuksan siya.
"What do you wan--" sumabat na si Harvey bago pa man matapos ang sinasabi ko.
"Why did you close the door?" Nag ino-inosentahan naman ang mukha ko.
"Huh? Ikaw pala 'yong kumatok kanina? Hindi kasi kita nakita kaya akala ko kung anong elemento na." geez, wag kayong magparamdam sa akin, nagbibiro lang naman ako!
Nakita ko ang lumalabas na ugat sa may bandang sintido niya. Hala, napikon 'agad. "Nababaliw ka na bang babae ka?" binuksan ko na nang tuluyan ang pinto at tinaasan ito ng kilay.
"Hoy, tinuruan ka naman siguro ng magulang mong rumespeto sa babae, 'di ba? May pangalan ako" inis na wika ko rito.
"Unang-una, hindi ka babae. Pangalawa, hindi ka tao. Pangatlo, wala akong pakielam sa pangalan mo." May pumitik na kung ano sa sintido ko. Itong lalaking ito-- Aish! Kalma ka lang Haley, kapag pinakita mong naaasar ka sa sinasabi niya, mas aasarin ka lang lalo niyan.
"Hmm, I see..." sumandal ako sa frame ng pintuan kasabay ang pagkrus ko ng aking mga kamay, "I'm not a woman nor a person, then..." sabi ko, "Want me to eat you up?" I said as I intidimate him.
Nakita ko ang kaunting pag-urong ng mukha niya pero 'agad ding napalitan ng inis.
"Enough, I just wanted to tell you that Keiley wants you to come. Sa tambayan." kumunot-noo ako. Ano raw? Tambayan? What are they? Elementary kids? Saka ano naman ang gagawin ko ro'n? Nganganga?
Tumagilid siya ng tayo, "Bumaba ka na para makapunta na tayo" at saka siya naglakad habang nakapamulsa ang isa niyang kamay. Feeling cool, amp.
Sinarado ko na lang ulit 'yong pinto at bumalik na sa kama ko para manood. Isturbo kasi, ayun lang pala 'yung sasabihin niya. Tapos ang kulit pa ng Keiley na 'yon, sinabi ko na ngang ayokong makipag kaibigan pero pinu-push pa niya akong makipag kaibigan sa kanila.
Seriously, I'm peeved.
Tumayo na muna ako't pumunta sa may study table kung nasaan ang litrato naming dalawa. Tiningnan ko lang sandali 'yon tapos binuksan ang cabinet ko.
Kinuha ko 'yong karayom na nakalagay sa small transparent box tapos inilagay sa maliit na lalagyan para hindi ako matusok nito pagkailalagay ko sa aking bulsa.
I learned how to paralyze other people when I was 11 years old.
Flashback:
I'm a fan of martial arts since people keeps on harrassing me in a way na parang sumo-sobra na sila.
Mahilig akong manood ng documentaries, and I keep on observing how they kicked the person in the movie kaya parang namo-motivate rin akong gawin. Inaral ko lahat ng mga napapanood ko ng mag-isa.
Hanggang sa dumating sa punto na nakita ko ang Needle sa Chinese Martial Arts.
It was used by Westereners in combat.
Targetting an oppponents using the needle straight to its pressure points is a great way to end a fight quickly.
Ang masama lang dito, once na nagkamali ka ng tusok ng karayom sa kanilang mga batok.
You're dead.
Four years ago. Pinagpapawisan ako no'n because I thought, mamamatay iyong unang tao na ginamitan ko ng karayom. He sexually harassed me and the only thing that I could defend myself was the needle. Naalala ko ang nabasa ko sa isang article kaya ginawa ko. Itinusok ko iyon sa batok niya at inaasahan na hindi na siya makakagalaw.
Ngunit nagkamali ako. Bumagsak siya sa simento at nagsisimulang manginig ang katawan kasabay ang pagtulo ng dugo sa tainga at ilong.
Tumakbo ako palayo sa kanya para magtago. Takot na takot na baka makapatay ako. "What have I done...?" nanghihinang tanong sa sarili habang nakatingin sa mga nanginginig na kamay. The needle that was used by my hand was a TOUCH of DEATH.
I thought I was done for. That's why I decided to checked him out.
Kinabukasan, pinuntahan ko ang ospital na pinagdalhan niya dahil sinundan ko pa talaga siya bago siya dalhin sa kung saan. Gusto ko kasing masiguro na hindi siya mamamatay, dahil hindi matatahimik ang kaluluwa ko 'pag nangyari iyon.
Napagtanto kong buhay siya pero na-comatose. Narinig ko nga rin sa doctor niya ang tungkol sa maling pagtusok ng karayom sa kanyang batok-- sa ugat na pwede niyang ikamatay imbes na sa pressure points. Kaya roon ko lang nalaman kung paano talaga gamitin ang needle for self-defense.
Inangat ko ang ulo ko at seryoso na tumingin sa harapan.
End of Flash Back:
Lumabas ako ng Smith Mansion para bumili ng pwedeng makakain, marami silang pagkain sa loob pero wala sila 'yong gusto ko. Puro imported food ang na sa refrigerator kaya aalis ako. Tutal, hindi rin naman din ako pwedeng kumuha dahil nahihiya pa 'ko.
Saka na lang kapag makapal na ang mukha kong kumuha kuha ng kung anu-ano sa loob.
Palabas na ako sa mismong Smith Residence nang makita ko sa hindi kalayuan si Harvey at nakasandal sa mamahalin niyang kotse. Take note, Bugatti Divo ang kotse niya.
Pakshet! Gaano kayaman ang taong ito at nakaka-afford ng ganitong mamahaling sasakyan?!
Nakahalukipkip si Harvey at mukhang ako ang hinihintay. "Ugh."
Binuksan ni manang 'yong gate kaya lumabas na ako at nilagpasan si Harvey. "Hoy, saan ka pupunta?" tanong niya habang sinusundan ako nang tingin.
Lumingon ako sa kanya nang hindi hinihinto ang paglalakad. "Malayo sa impaktong katulad mo!" At nagpara ako ng Tricycle. Huminto naman ito kaya sumakay na ako. Pinaandar na niya ang tricycle niya matapos kong sabihin ang lokasyon na bababaan ko.
Mga ilang minuto ang nakakalipas, nagtaka ako kasi hindi familiar itong lugar na dinadaanan namin ngayon. Hindi ko tuloy maiwasang hindi maghinala.
Tiningnan ko 'yong driver tapos tiningnan ang lugar. Hmm...
"Kuya, ihinto mo nga muna 'yong Tricycle, diyan ako sa likod uupo, hindi ako kumportable dito, eh" ngiti naman siyang tumingin sa akin at inihinto na nga ang tricycle.
Bumaba ako at pumunta sa likod niya bago ulit siya umandar. Habang nagda-drive ito, palihim akong kumuha ng karayom sa bulsa ko tapos mabilis na itinusok sa batok niya dahilan para hindi na siya makagalaw.
Hindi naman ga'non kabilis 'yong takbo ng tricycle kaya dahan-dahan lang na humihinto ito sa may gilid. Bumaba ako at kinuha ang kwelyo ng lalaking ito palapit sa akin, binigyan ko siya nang nakamamatay na tingin. "Saan mo ako balak dalhin?" tanong ko rito gamit ang malalim na boses.
"A-ano'ng pinagsasabi mo? Ano'ng ginawa mo sa 'kin?" dahil sa galit ko, mas nawalan ako ng mata. Naninilim 'yong paningin ko sa lalaking ito.
Malakas kong sinapak ang mukha niya. Madali kong nalalaman kung na sa hindi ako magandang sitwasyon. Hindi siya pwedeng mag dahilan sa akin dahil amoy na amoy ko na siya!
"Saan mo kako ako balak dalhin?!" galit na tanong ko sa kanya pero hindi pa rin siya sumasagot, kaya itinulak ko siya papunta sa loob ng tricycle at inis na pinasok ang paa niya.
Pumunta ako kung nasaan siya tapos hinubad isa-isa ang mga damit niya. Pero hindi ko na hinubad 'yong boxer niya, baka may makita pa akong hindi kaaya-aya. Hindi rin naman siya magalaw at mukhang okay pa sa kanya ang ginagawa ko.
Hehh... I see...
"Tuwang tuwa ka siguro kung may nare-rape ka 'no? Humph, ngayon ikaw ang gagawin kong katuwa tuwa, since..." tumingin ako kung saan SAKTONG may bakla sa hindi kalayuan, "They'll be happy to see you." at tumawa pa ako ng pang demonyo niyan.
Mukha namang alam niya ang tinutukoy ko kaya nagsisimula na siyang magsisisigaw. "Huwag! Parang awa mo na!" tumingin ako sa dalawang baklang nag-uusap. Hindi sila 'yong pure gay na madalas kong makilala kaya madali na lang nilang gawin ang iuutos ko-- alam kong gagawin nila.
Ngumisi ako't saka sila sinitsitan, lumingon naman ang mga ito.
"Hali kayo!" utos ko na agad namang lapit nila. "Pwede bang rape-in niyo itong lalaking ito para sa akin? H'wag kayong mag-alala, hindi naman kayo makukulong dahil paparusahan lang naman natin itong lalaking ito" turo ko sa manyak na driver na ito habang hindi tinatanggal ang tingin sa dalawang tao na nasa harapan ko.
"Hinubaran ko na siya para sa inyo, ito nga pala" sabay bigay ng P3,000 na inipon ko last school year na hanggang ngayon ay hindi pa rin nagagamit. Hay, P500.00 na lang tuloy 'yong natitira sa akin.
Tumingin sila sa lalaki tapos dinilaan ang mga upper lip nilang dalawa.
OMG, tumaas balahibo ko roon. "Kahit hindi mo na kami bayaran okay na, eh? pero salamat na rin sis" tapos lumapit 'yong dalawang bakla roon sa lalaki, hindi nga rin maipaliwanag 'yong reaction niya lalo na noong hinalikan siya sa leeg.
Tumalikod na lang ako para hindi makita ang mga kababalaghan na ginagawa nila, at isa pa... Ayoko na ring panuorin dahil nakakasuka! Augh! Adults...
"Oh? Ano nararamdaman mo?" sabay harap ulit sa mga iyon, "Masarap ba sa feeling? Masarap bang rape-in ng taong hindi mo gusto? Ano sa tingin mo 'yong nararamdaman mo ngayon?" Pagkasabi ko 'non ay hindi ko na napigilan ang hindi mapahalakhak.
"Ah! 'Wag! Tama na!" mangiyak ngiyak na pagsusumamo niya. Hinahawak-hawakan na siya ng dalawa sa kung saan-saang lugar. Hehe, touch of death. Walang wala pa 'yan sa ginawa kong pagpapa-paralyzed sa 'yo.
"Hmph, don't dare to mess with me" at muli nanaman akong napatawa.
"Wahh! Tulong! Hindi na! Hindi na ako mangre-rape! Pangako! Pakawalan niyo lang ako sa mga baklang ito! Masusuka na ako! Hindi na ako mangre-rape! Pakiusap!" napangisi ako ng wala sa oras nang lumabas na iyon sa bunganga niya.
Haha... Got you.
"Oh my gosh! Rapist ka?" hindi makapaniwalang sabi ng isang bading. "Put*ng ina, tara punta tayo sa prisinto" napatingin ako bigla sa isang bakla noong biglang maging lalaking lalaki ang boses niya. Ang lalim!
Sumakay sila sa Tricycle tapos mabilis na pinaandar iyon paalis. Naiwan akong mag-isa sa lugar na 'to kung saan bihira lang dumaan ang taxi or tricycle.
"Now, what am I going to do here?" may humintong kotse sa may tapat ko at binuksan ang window shield, "Sakay" utos ni Reed habang naka pokerface lang akong nakatingin sa kanya. Stalker ko ba siya?
"Hey, you heard me, right? Sakay sabi" nag-crossed arms ako. Gusto kong sabihin niyang sinundan niya ako rito para gawin ko ang inuut-- ang sinasabi niya.
Bumuntong-hininga siya, "Fine, sinundan kita rito." tipid akong ngumiti at binuksan ang pinto para pumasok at umupo sa passenger seat.
"Hindi ako sumakay dito ng dahil lang sa sinabi mo, ah? Sumakay ako kasi wala ng pwedeng pag sakyan dito" sabi ko't nag seat belt. Totoo naman!
Tumikhim siya, "I get it, saan ka ba dapat pupunta? Samahan kita" tumingin ako sa labas ng bintana habang nag ra-right iyong turn ng kotse.
"Super market, h'wag mo na akong samahan, kaya ko ang sarili ko" gusto ko rin kasi namimiling mag-isa. At isa pa, hindi magandang kasama si Reed. Minamalas lang ako.
"Dami mo talagang arte sa buhay, ano?" Naaartihang sabi ni Reed sa akin. Inirapan ko lang siya at hindi ito sinagot. Pagkarating namin sa supermarket at pagka-park ng kotse ay kaagad na akong bumaba't naglakad na paalis.
"Thank you, ah?" habol sa akin ni Reed
"Welcome" ngiti ko pa sa kanya noong lingunin ko siya pero bigla rin s'yang sinimangutan pagkatapos. Ano'ng akala niya? Magpapa-salamat ako sa kanya? Na-ah. Ayoko nga.
***
NATAPOS NA ang pamimili ko kaya pumunta na ako sa Green Park. Buti nga hindi na ako sinundan ng manyak na Reed na iyon, eh?
Nang makapunta ako sa lagi kong pinagtatambayan, hindi ko inaasahan ang madadatnan ko.
Automatic na sinimangutan ko siya, "And what the hell are you doing here?" lumingon sa akin si Reed tapos nginitian ako.
Halatang nang-aasar siya. "Bakit? Sa'yo ba 'to?" I rolled my eyes at him.
"Umalis ka nga diyan" utos ko habang papalapit sa kanya.
Pero umusog lang siya, "Ang sarap nang upo ko tapos papaaalisin mo lang ako? Ang swerte mo naman masyado?" Nakataas ang dalawang kilay niya tapos nakanguso 'yong labi niya.
Ugh! Bakit kailangan ko pang pakinggan 'yong sinasabi niya?
Umupo na lang ako sa tabi niya pero 'yong may distance, wala naman kasi akong magagawa, eh? Mas gusto ko ditong tumambay keysa sa ibang lugar.
Kumuha ako ng Koaded sa supot tapos agad iyon binuksan. Kumuha ako ng dalawa tapos sinubo 'yon.
"Hindi naman halatang favorite mo 'yan 'no? Ayan 'yung pinag-awayan natin noong una tayong magkita, eh." napatigil naman ako. Oo nga 'no?
Tiningnan ko siya, "Is that so?" sabay kuha ulit ng laman noong Koaded.
Ilang minuto kaming walang imik nang may kumahol dahilan para mapahinto ako sa pagkuha ng pagkain ko. At 'yong mga balahibo ko sa katawan ay mga nagsi-taas-an.
"Woof!" Nilingon ko kung saan galing 'yong tahol na 'yon. A-aso?
Kumahol pa ulit siya kaya hindi ko na napansin ang pagyakap ko kay Reed. "H-Hale--"
"I-Ilayo mo ako sa asong 'yan, ayoko sa mga aso" pakiusap ko nang nakapikit.
Kahit ngayon lang Reed, maging mabait ka sa akin.
"Shoo!" Pagpapaalis ni Reed sa aso na agad namang umalis, kaya dahan-dahan akong lumayo sa kanya 'tapos tumingala para tingnan ang mukha niya. Nang mai-angat ko ang aking ulo, nanlaki ang mata naming pareho dahil ilang inch na lang, pwede ng dumikit ang mga labi namin.
Sa hiyang nararamdaman, agad ko siyang tinulak. Medyo napalakas pa nga yata iyon dahil nahulog pa siya sa inuupuan niya. "A-aalis na ako" sabi ko at iniwan na siya roon, tinawag pa nga niya ang pangalan ko pero wala. Uuwi na ako!