Chereads / Love To The Destiny / Chapter 45 - 45 She make Fun of me

Chapter 45 - 45 She make Fun of me

Pagmulat ko. Wala na akong katabi. Oh shit! Nasan na yong...napatigil ang isip Kong magsalita. Kasi naron lang pala sa passenge way ng tulay. Maganda kasi ang tanawin na pinagparadahan ko sa resort. Aba! At bakit ganyan ang ayos nya. Hindi pwede! Binuksan ko ang pinto ng kotse kinuha ko ang kumot.

Inilapag ko yun sa balikat nya.

" Ayyy! " muntik na nyang mabitawan ang cellphone ko.

" Are you jerk! " ganting tingin nya sa akin.

" Bwisit! " bumalik ulit sa pagtatype sa cellphone.

" Anong ginagawa mo? " Habang nakapulupot ang kamay ko sa bewang nya patalikod tapos nakatingin lang sa maganda mukha ng dalaga.

" Wala kang pake! " sagot nya sa akin. Ganto ba talaga tong babaeng to. Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya.

" Aghh! alsin mo nga yang kamay mo. May tinatawagan ako eh! " tsk!

" Tatawagan ko kasi yung management ng trabaho ko. Baka kasi magtaka sila na wla ako. Actually Korean ang management so. Keri naman haha " tsk!

" Mas gwapo pa ako dun! " umiiling sya.

" Asa ka! " pagdi ako makapagpigil hahalikan ko talaga ang pisngi nito. Kasi lalo nya akong binitin sa ginagawa nya sa akin.

" Ummm hello? " lalo kong niyakap sya. Pero panay ang palag nya.

" Pwedeng lumayo ka muna. May kakausapin lang ako " pilit kong inagaw sa kanya ang aking cellphone.

" Why? That's mine babe. Kung hindi ka papayag. Hindi ko pahihiramin yang cellphone ko " huminga sya.

" Fine. Pero! pamaya na! " talaga naman. Consern lang kasi ako eh. Malamig ang simoy ng hangin dito.

" Aray ko! " sinasabi ko nga eh.

" Bakit ba?... Umalis ka pa sa kotse. Malubha pa ang sugat mo " Tsk!

" Nagaalala ka ba sa akin? Base kase sa pagsasalita mo nagaalala ka. Pero whatever"

" May kakausapin pa ako. Pamaya na lang " Sabi ko.

" Pag hindi ka sumunod bubuhatin kita papunta sa loob ng kotse " pagbabanta nya.

" Opoooo! Urgent ito. Mabilis lang " hinahawakan ko ang braso nya.

" Hello? " Sabi nya.

Nakausap na nito ang koreanong lalaki. Kung ano-anong pinagsasabi nya. Pero naiintindihan naman nya. Biruin mong may makikilala pala akong babaeng marunong magkorean na salita nakakatawa ha.

" Kelan ka pa natutong magsalita ng Korean?" tanong ko.

" I don't know " yun lang ang sagot. Napakamot ako ng ulo.

" Malaki yata ang naiitulong sa akin dati ng panunuod ko ng k-drama " ahh ganon naman pala.

" Kamsamida! Banggawo! " pinatay ko na cellphone. Binigay ko kay Jake ang cellphone. Tapos ngumiti ng wagas.

" Thank you Mr. Jake Francis Padillo! " nagbow pa ako sa kanya. Tapos nagcross arm ako.

" Ah! may sugat nga pala ako haha " baliw na nga itong babaeng to.

*************

" Ano? Punta na tayo sa mismong destination" Sabi nya tsk! sinong susunod sa kanya.

" Ayoko nga " tumalikod ako sa kanya. Hapon na pala.

" Ayyyy!!! " napahiyaw ako. Biglang binuhat ako.

" Take me down! " buhat parin nya ako. Habang papunta sa kotse.

" Take me down! Jake! " sigaw ko pero hindi sya nakikinig.

" Pano kung...." lumapit ang mukha nya sa akin.

" Kung ayaw ko " Sabi niya na paos. Nagsisipa ako para mayugyog ang kamay na nakabalot sa akin.

Pinasok nya ako sa kotse. Tapos sinarado ang pinto. Tapos pumasok sya sa kotse tas nagdrive.

" San tayo pupunta? " tanong ko tapos hindi sya nasagot.

" Hoy! " kakainis walang kwentang kausap.

" Sa resort ko. Pangalawa kong resort " sagot nya ng malinaw. Tumango lang ako.

Habang nasa byahe ulit kami. Matapos ng walang naiimik. Biglang umimik si Jake.

" Kanina pang sumusunod sa atin. Yung nakawhite na kotse. Ititigil ko muna ang kotse" itinigil nya ang kotse. Lalabas na sana sya kaso pinigilan ko sya. Hinawakan ko ang kamay nya.

" Wag. Baka sino pa yan. Baka mga tao yan ni Ramos. Baka mapahamak ka pa " hinawakan ni Jake ang kamay ko nang mahigpit.

" Hindi ako natatakot. Hindi ko hahayaan na mapahamak ka. Basta wag kang lalabas sa kotse " tumango ako. Tapos bumaba sya.

Umayos ako ng upo. Tapos ng headset. Kinakabahan talaga ako eh. Inalis ko ang headset tapos binuksan ko ang pinto ng kotse.

Continues.....

©Love To The Destiny