KINABUKASAN minulat ni Celine ang mata. Alam nya narito parin sya sa ospital para obserbahan ng doctor ang kondition nya. Sa pagmulat ng mata. Napalingon sya sa taong nakahiga sa sofa. Lubos nag-init ang mata nya. Tumayo sya ng dahan-dahan para bigyan ito ng kumot ang binata. Pero sa kabila ng matinding galit nya dito. Lubos nyang nakikita ang pagpupusige nito. Para bantayan sya at alagaan.
( Mga 5:00 ng umaga )
Araw ng webes (Thursday) napansin nyang mumulat ang mata nito. Kaya nagpatuloy ang dalagang ipinikit ang mata. Para hindi alam nito. Na gising na ito.
NAPANSIN ng binata ang nakalagay na kumot sa kanyang katawan. Nagtataka sya sino naman ang taong maglalagay nito. Napatingin sya sa dalaga. Siguro sya yon sabi nya sa sarili.
" I know you are awake? so don't prostrate it na tulog ka pa? " alam ng binata na gising na ito. Ang nagawa nalang ng binata para magising ito ay hinalikan nya ng saglit.
Hindi nga nagkamali ang binata gising nga ito. Nakita niya ang paggalaw nito ng mabilis. Pero sa dahilan na gumalaw ito. Biglang nahilo ito.
" Ayan sabi ko naman sayo, mag-ingat ka " tinarayan lamang ito ni Celine.
" Alam mo lalo kang gumaganda kapag galit ka " simpleng compliment nito.
" Whatever " galit nitong sabi.
" Gusto mo na bang kumain? " biglang may kumatok sa pinto.
Binuksan niya ang pinto. Ang kuya pala ni Celine. May dalang pagkain.
" Kuya henry " sabay yakap ni Celine.
" Kamusta ka na? " tanong nito. " Ayos naman kuya " sagot ni Celine." Bess musta na? " bungad ni Ella. " Ayos naman " sabay yakap nito." Celine hindi na kita naintindi kasi naaksidente kasi si..." paumanhin ni kuya henry.
" Naiintindihan naman ko kuya " sabay tawa nya.
Lumabas si John at Kuya Henry sa kwarto.
" John malaki ang tiwala ko sayo. Dun sa Ramos hindi. Di ko rin alam kung bakit galit ako sa kanya. Iba ang pananaw ko sa taong yun " sabi ng kuya ni Celine. Na lubhang na ngangamba.
" Pero mabait naman po siya kuya wala namang dapat ikabahala sa kanya " umiling ito.
" Ang gusto ko sanang sabihin sayo na alagaan mo sya at wag iwanan " tumango siya.
" Alam kong mahirap para sa inyo ito. Pero kaylangan ninyong ayusin ang gusot nyong dalawa. Mas malaki ang tiwala ko sayo. Kaylangan mong ilayo si Celine kay Ramos masama syang impluwensya para sa kapatid ko. Sana maiintindihan mo " sabi nito.
" Gagawin ko po " sabay tumango nya.
" Salamat " tipid na sagot nito.
Pumasok sa loob ang kuya ni Celine. Samantala, siya naiwan sa labas. Naupo na lang sya sa bakanteng upuan. Gulong-gulo na ang isipan nya kung anong gagawin nya.
" Oh pare may problema ba? " mahinang boses ni Ramos. Nangatal ang kamay ni John. Bahagya nya itong tiningnan.
" Wla pare magpapalipas muna ako dito pansamanthala " kinakabahang boses nito.
Nakarinig silang malakas na boses sa kwarto ni Celine. Binuksan niya ng mabilis ang pinto.
Galit na galit si Celine. Sa kanyang kuya. Umiiyak si Ella. Parehong hindi nila ni Ramos ang nangyari. Biglang hinila ng kuya ni Celine si Ramos.
" Gantong lalake ba ang gusto mong maging buhay? Marisse Celine Smith " tanong ng kuya nito. Na sobrang hinigpitan ang hawak.
" Kuya Tama na aksidente lang yon. Wala syang kasalanan. Kuya Tama na please. Wag mo syang saktan. Lubos ko yong pinagsisihan" nangunot ang noo ni John.
" Accident? Ano bang nangyayari? " ungkat niya.
" John shut up! " sigaw ni Celine.
" Alam mo yan ang hirap sayo hindi mo sabihin ang totoo. Ayaw mong malaman ko ang tinatago mo. Pero wala naman akong tinatago sayo " bulyaw niya.
" Kuya pagusapan natin ito para malinaw " nagpipigil ng iyak ang kuya ni Celine.
" Ang haba ng araw niloloko na pala ako yang si Ramos. Alam kong mahirap kang pagkatiwalaan. Pero para sa ikasasaya ni Celine. Tinanggap kita kahit na labag sa loob ko. Ngayon nalaman ko na tama pala ang hinala ko hindi ka kaylanman pwedeng pagkatiwalaan " biglang tumalim ang mata ni John.
" Bess kailangan na nilang malaman ang totoo" sabi ni Ella. Tiniklop ni John ang kamay nya na lalong nagpagalit sa kanya.
" Kuya sorry hindi ko inalagaan ang sarili pero hindi ko na naman ginusto ang nangyari. Hindi naman ako na buntis " nangangatal ang kamay ni John.
" Hindi it not true. No it can't be. Kailangan kong umalis na dito hindi ko kaya " binuksan ni John ang pinto sinara ng lubos ng lakas.
" John! Pre " hinabol ni Ramos ang kaibigan.
" Ella magusap tayo " hila ng kuya henry nya.
" Kuya parang awa mo na " pagmamakaawa nito.
" Dyan ka lang wag kang umalis " nagpatawag ang kuya nito ng dalawang nurse para bantayan siya. Umiyak ng umiyak si Celine habang pinipigalan ng dalawang nurse para hindi ito makaalis sa kwarto. Lalong nagwala ito. Kaya tinurukan siya ng pampakalma. Huminahon siya at pinikit muli ang mga mata. Dulot ng epekto ng gamot.
©Love To The Destiny