Mairy Alois Hernandez
Galit na isinara ni Alois ang pinto ng throne room. Narinig pa niya ang pag-tawag sa kanya ng hari. Hindi na siya nag-aksaya pa ng oras at kaagad na tumakbo palayo. Hindi niya alam kung saan siya dadalhin ng paa niya, lutang ang kanyang isip at binabagabag siya ng mga sinabi ng kanyang walang kwentang ama.
"Gusto niyang maging babae ako ng ampon niya? Is he fuckin' insane?" Pinahid niya ang luha sa kanyang pisngi.
Gusto nito na dalhin niya sa kanyang sinapupunan ang magiging anak ng ampon ng Hari. The hell? Bakit niya naman gagawin 'yon kung ang ampon na 'yon ang isa sa dahilan kung bakit nag kaganito ang buhay niya at kung bakit namatay ang kanyang ina.
Ano bang nagawa niya para magkaganito ang buhay niya? All she ever want is to have a peaceful life. Wala na s'yang pakialam kung naghihirap man siya o magpalaboy-laboy sa kalye, basta makalayo lang siya sa kanyang Ama.
"That stupid old man. Bakit hindi siya ang maging concubine ng ampon niya, tutal mahal naman nila ang isa't-isa sa punto na nagawa niyang itakwil ang sarili niyang anak at asawa." Aniya.
Unti-unting bumagal ang pagtakbo ni Alois. Nananatiki na ang paa niya at pagod na rin siya. Kailangan niyang makalabas sa palasyong ito bago pa siya mahanap ng mga tauhan ng kanyang Ama.
Iginala ni Alois ang tingin. Pilit din niyang inaalala ang mga daan ngunit nabigo rin siya. Ilang taon din ang lumipas at ilang taon din siyang hindi nakatungtong sa palasyong ito kaya sa malamang ay nakalimutan na niya ang mga pasikot-sikot.
"Punyeta, bakit ba kasi ang lawak ng palasyo na ito?" Inis na sabi ni Alois. Inis niyang sinabunutan ang sarili.
Paliko na sana siya nang may mabunggo siya sa isang matigas na bagay, muntik pa siyang matumba mabuti na lang at nai-balanse niya ang kanyang sarili.
"Who the heck are you?" Ani ng isang baritong boses.
Hindi pala bagay ang nabunggo niya kundi isang tao.
Kaagad na inangat ni Alois ang tingin. She was ready to shout at him but she ended up staring at the person who bump into her, at hindi pala ito nag-iisa, may kasama itong babae na kulang na lang ay ilabas na ang dibdib nito. Ibinalik niya ang tingin sa lalaki. Hindi siya makapaniwala sa nakikita niya, sa lalaking nakatayo sa harap niya ngayon. Pinasadahan niya ito ng tingin.
Ibang-iba na ang itsura nito. Malayo sa batang gusgusin at iyakin na palaging nakasunod sa kanya noon.
"Eyes up here, lady."
Ibinalik niya ang tingin sa mukha nito.
"I-ignis." Hindi niya alam kung bakit nauutal siya, kung bakit kinakabahan siya sa harap ng lalaking naging dahilan kung bakit naging magulo ang buhay niya.
Ang lalaking nakatayo ngayon sa harap niya ay ang ampon ng kanyang ama. Ang lalaking malapit sa kanya noon at ang lalaking sumira sa buhay nila ng kanyang ina.
She closed her eyes for a second and heave a sigh. She must show him that she's not scared of him. Umatras siya ng bahagya, ayaw niyang mapalapit sa lalaking 'to.
"You've change. Hindi ka na gusgusin, oh inampon ka na nga pala ng ama kong walang kwenta, ibig sabihin nabiyayaan ka na ng magandang buhay. Isn't it great?" Nakangisi niyang sabi.
Nakatingin lang ito sa kanya. His cold and emotionless eyes looked at her. Na tila ba hinihigop ang kaluluwa niya.
"Akalain mo 'yon, ang dating basura ay isa ng tagapagmana ng emperyo." She said. Lalagpasan niya na sana 'to pero hinigit siya nito sa braso, dahilan para mapahinto siya.
"The empire's treasure is now a trash."
Umigting ang panga ni Alois sa sinabi nito. "And I've become like this because of you, Ignis." Galit niyang sabi.
Pilit niyang inaalis ang pagkakahawak nito sa braso niya. Damn it! Bakit ba hindi na lang siya nito hayaang umalis?!
"Let go of me you fvcke--- " Hindi na niya natuloy ang sinasabi nang bigla siya nitong higitin, dahilan para maglapat ang katawan nilang dalawa.
Narinig niya ang galit na pagsinghap ng kasama nitong babae. Narinig din niya ang pagtawag sa kanya nito ng bitch.
She gave Ignis a glare. She pushed him but she failed! Para bang wala lang dito ang pagtulak na ginagawa niya. Mas lalong nag-init ang ulo ni Alois nang maramdaman niya ang isa pa nitong kamay na pumupulupot sa bewang niya.
"Get your hands of me you bastard!" She shouted.
Napangiwi si Alois nang mas lalong humigpit ang pagkakahawak nito sa braso niya. Sigurado siya na magkakaroon ng marka ang braso niya mamaya.
Napamura si Alois nang ilapit ni Ignis ang mukha sa kanyang pisngi't tainga. Tumaas ang balahibo niya nang maramdaman ang mainit nitong hininga sa kanyang tainga.
"This bastard will be your King, Alois."
Hindi na nag-aksaya pa ng oras si Alois at kaagad na itinulak si Ignis. Galit na galit niya itong tiningnan habang ang kamay niya ay nakadapo sa kanyang tainga. Damn it! Hanggang ngayon ay nararamdaman pa rin niya ang hininga nito.
"You'll never be the King, Ignis."
Nanatiling nakatingin sa kanya si Ignis. Wala pa rin pagbabago ang mukha nito, he remained cold and emotionless.
"You're right. Hindi ako magiging hari hangga't hindi mo isinisilang ang tagapagmana ko. You will be my Concubine, whether you like it or not."
Sa isang iglap ay dumapo na ang palad ni Alois sa pisngi nito. "Damn you!"
Isa pang sampal ang ipinatikim niya kay Ignis.
"Your Highness! How dare you!?" Aniya ng babae.
Dinuro niya ito. "Shut the fvck up, bitch!" Ibinalik niya ang tingin kay Ignis. "Sinong nagsabing papayag ako? I will never bear the adopted and good for nothing princes child. Iba ang buntisin mo, gago." She said before turning her back.
Narinig niya ang pagtawag sa kanya ng kasamang babae ni Ignis at ang paulit-ulit nitong tanong kung ayos lang ang ang lalaking 'yon.
Kailangan niya na talagang maka alis sa lugar na 'to. Mas gugustuhin pa niyang bumalik sa lansangan at mamulubi kaysa sa manatili sa palasyong ito kasama ang kanyang ama at ang ampon nito.
"Shit!" Mura niya nang makita ang paarating na tauhan ng ama. She had no choice!
Tiningnan niya ng masama si Ignis. Tinaas niya ang gitnang daliri bago tumakbo palabas sa kalapit na veranda. Kaagad siyang tumungtong sa railings. She heard their gasp when she jump. May kataasan ang tinalunan niya pero kinaya niya. Bumagsak siya ng walang galos na tinamo.
Narinig niya ang pagsigaw ng kung sino at ang pagtawag nito sa kanya.
"Prinsesa!"
Kaagad na umayos ng tayo si Alois at ipinagpatuloy ang pagtakbo. Pasalubong na sa kanya ang mga gwardya at alam niyang huhulihin siya nito. She knew her father very well, hindi siya nito hahayaan na makatakas. But who cares? It's her life at wala ng pake ang ama niyang itinakwil naman siya.
Mas binilisan pa niya ang pagtakbo at binunggo ang mga gwardyang nagtangkang pumigil sa kanya Kaagad niyang itinulak ang malaking gate atsaka tumakbo ng sobrang tulin.
She won't let her father ruin her life, again. Kailangan niya ng lumayo kung kinakailangan niyang pumunta sa ibang bansa ay gagawin niya basta makalayo lang. Hindi na siya pwedeng manatili sa bansang ito lalo na't nahanap na ulit siya ng kanyang ama. Sigurado siya na sa susunod na makita ulit siya ng kanyang ama ay hindi na siya nito hahayaan na makatakas pa.
She needs to hide at para magawa niya 'yon ay kinakailangan niya munang alisin ang palatandaan na siya ang prinsesa.
Sa kabilang dako, Nakatingin lamang ang binata sa papalayong bulto ni Alois. Hahayaan niya muna ito pero sa susunod na mahanap ulit nila ang babae ay hindi na ito makakawala pa.
"You can marry another women and make her your Queen, pero ang magiging anak mo lang sa anak ko ang magiging tagapagmana mo sa oras na inilipat ko na sa'yo ang trono, not your other concubines child or your soon to be queen's child." His father said.
"Yes, father. I'll make sure she'll carry my heir whe we meet again but for now, i'll let her enjoy her freedom bago ko siya ikulong sa palasyong ito." He said before turning his back.
Umalingawngaw ang yabag niya sa malawak na pasilyo. He was an orphan but the king wants a prince instead of a princess kaya inampon siya nito. He will be the next king and the king's daughter will be his concubine and the mother of his heir.
Sisiguraduhin niya na sa oras na mahanap niya ulit si Alois ay kaagad niya itong ikukulong sa palasyo.