Kagabi pa kami dito sa rest house ni Roah at lahat ay inaayos ng team ni Menalippe Sandoval ang mga susuotin namin. Maging ang mga make-up artists naghanda na rin.
Hapon pa ang aming Beach Wedding ceromony kaya may pagkakataon pa ako makapag-relax.
Samantala si Roah at kanyang grooms men ay kasama niya sa kabilang kwarto.
"Hi, bestie." bati sa akin ni Cheska nang puntahan niya ako rito sa loob ng kwarto.
"Nervous?" tanong pa nito sa akin nang tumabi siya sa akin sa higaan.
"Nope... Excited, too much." sabay ngiti ng tipid.
"I'm so happy for you bestie. Natagpuan mo ang lalaking sobra ang pagmamahal saiyo." aniya pa sa akin.
"I'm lucky to have him. Mahal na mahal ko siya Cheska. Wala akong ibang nakikita na makakasama hanggang sa pagtanda kundi siya lamang."
"Sana anuman ang pagsubok na dumating sa buhay ninyong mag-asawa inyong malagpasan na magkasama." dagdag pa niya sa akin sabay hawak sa aking mga kamay.
"I always pray for that bestie." I sigh
"So papaano magkita na lang tayo mamaya ha. Pahinga ka na. Maya maya lang pupunta na ang mag-aayos at magbibihis saiyo. Bye!" sabay dampi ng labi nito sa aking labi.
"I love you so much Bestie." ani ko sa kanya bago lumabas ng pinto.
"I love you more!" sabay ngiti niya ng matamis at tuluyan ng umalis.
Nahiga muna ako saglit at kinuha ang aking cellphone para i-alarm ng 2 'oclock para makapag-prepare dahil 3 pm papasok na rito ang mag-aayos sa akin.
After a few hours of sleep, sakto sa pag-alarm ng aking cellphone ay tumayo ako at nagpunta na sa aking banyo.
Naligo ako at ginawa ang aking usual routine.
Sinuot ko na ang aking pair of underwears at roba lang ang aking isinuot.
Saktong pagdating nakalabas na ang aking wedding gown, shoes, purse, bouquet na ngayon ay kinukuhanan na ng videographer.
Nakaabang na rin ang mag-aayos ng aking buhok at magme-make up sa akin.
"Hello po Ma'm Dyanne, ready na po kayo?" tanong sa akin ng isa sa team ni Menalippe.
"Yes."
"Okay team, let's start." tawag naman nito sa kasamahan niya.
Habang pinapahiran ako ng make-up hindi maialis sa akin na imagine-in ang hitsura ng aking mapapangasawa.
Excited na talaga ako na makasal sa kanya.
Matapos akong ayusan ang isinunod naman sa akin ay ang pagsusuot ko ng aking wedding gown.
Mismong si Menalippe ang tumulong sa akin upang maisuot ko ng maayos ang simple ngunit eleganteng kong wedding gown.
"Perfectly fits on you. Napakaganda mo Dyanne." papuri ni Menalippe sa akin.
"Bagay na bagay saiyo ang gown lalong lumitaw ang hubog ng iyong katawan at kagandahan." dagdag papuri niya pa sa akin.
"Thank you so much Menalippe. Ikaw rin napakaganda mo, i'm sure isa ka sa mga bridesmaid ko ang hahangaan ng mga bisita." pasalamat ko sa kanya at papuri rin.
"Maiiwan na muna kita ha, check ko ang iba sa kabilang room kung okay na sila at walang naging problema sa kanilang gown." paalam ni Menalippe.
"Sure, see you later." paalam ko sa kanya.
Ilang minuto na lamang ay lalabas na ako rito sa aking kwarto at naghihintay ng hudyat mula sa wedding coordinator.
*insert pic
Maya maya ay kumatok na sa akin ang ilang wedding assistant.
"Ma'm Dyanne, they are all waiting for you. Are you ready, Ma'm?" she ask me.
I nodded and smile.
Paglabas ko ng pinto nakaabang na sa akin ang aking ina na nanggaling pa sa America at si Cheska na aking Maid of Honor.
"Wow, you're so beautiful and elegant in that wedding gown Bestie." papuri niya sa akin sabay yakap.
"Thank you." tipid na pasasalamat ko sa kanya.
"Baby, i am so happy for you anak. I'll give you my blessings." sabay halik ni Mommy sa aking pisngi.
Gumanti ako ng mahigpit na yakap sa kanya. I miss her so much. Good thing is, i have one month para makasama siya.
I'll take a deep breathe...
Honestly, halos hindi ako makapagsalita o makasagot ng maayos sa tuwing kakausapin ako dahil sa sobrang kaba ng dibdib ko.
Pag labas ng pinto ng resthouse, nakita ko na kaagad ang red carpet na kung saan babagtasin ko ko patungo sa aisle.
Pinahinto ako at nag-uumpisa na palang nagma-march ang lahat mula sa principal sponsors, secondary sponsors, ring bearer, coin and bible bearer, cord and flower girl.
And this time ako na ang magma-march.
Habang pumapaimbabaw ang wedding song namin, hindi ko mapigilan ang mapaluha.
Kasabay ng paghakbang ko, ay ang ala-ala na kung papaano ko nakilala ang lalaking naging dahilan upang magmahal akong muli.
Habang papalapit ako ng papalapit sa kanya, kitang-kita ko ang pagtulo ng kanyang mga luha habang buong pagmamahal niya akong pinagmamasdan na maglakad.
"Oh baby, hindi ko talaga kakayanin na mawala ka sa buhay ko. This is it, ilang sandali na lamang magiging Mrs. Roah Montes na ako." bulong ko sa aking sarili.
Here i am standing right beside him, waiting for me to give my hand to him.
Ramdam ko ang panginginig ng kamay niya ng hawakan na niya ang aking kamay.
"Roah please take good care of my daughter. Love and protect her all the time." pagpapasa ni mommy ng aking kamay sa kanya.
"I will mommy." sagot ni Roah at binigyan niya ng isang mabilis na halik sa pisngi ang aking ina bago ako dalhin sa harap ng altar.
Sa harap ni Father, nanatili kaming nakatayo.
"Dyanne Santiago, will you take Roah Montes as your lawfully wedded husband and commit yourself to his happiness and self fulfillment? And promise to love, honor and trust him? In sickness and in health, for richer and for poorer, and to be true and loyal to him as long as you both shall live?"
"I do, Father." i answered
"Roah Montes, will you take Dyanne Santiago and your child that she is carrying, as your lawfully wedded wife and commit yourself to her happiness and self fulfillment? And promise to love, honor and trust her? In sickness and in health, for richer and for poorer, and to be true and loyal to her as long as you both shall live?"
"I do, Father." he answered
"You may take your wedding vows for each other." Father continue.
Dyanne:
"I remember that day, that's when love walked in through my door, I found just what I wanted to be my fuck buddy but I got so much more. Love walked in through my door, And it felt so strange, like a long lost friend that hadn't changed, giving me hope again and put every little pieces back in shape.
"Roah, I knew from the very moment I laid my eyes on you that you were my forever. Someway, somehow, I was determined to make you mine. And from this day forward my heart is entirely yours....
As we continue to grow in our lives together, I promise to give you all of my words when needed, and to share in the silence when they are not, to pick you up if you are down, to love you unconditionally, to lay my bare skin on you when needed most, to care for you and our families for as long as we live, to adventure with you always, to say I love you before falling asleep each night, to be the best wife and mom i can be as we grow a family together, and to always know in the deepest part of my soul, that when challenges arise we will always find our way back to one another.
Roah, you are my everything and this is my promise to you."
Roah:
"Dyanne, Of all the people you've met on your journey and of all the places you've been, somehow and someway, you ended up here—with me. It is the most powerful and humbling fact that I can accept.
I used to think that we met by chance but now I know without a doubt that the universe put you in front of me because we were meant to spend our lives together.
You have filled my life with joy and have given me a sense of peace that I have never known.
You are my best ever, beautiful and voluptous CEO.
Although today marks the start to the rest of our lives, I know it will not be enough time with you.
I will not take our time together for granted. And because words cannot do it, I promise to show you, for the rest of my life, how much I love you.
I promise to encourage you to follow your dreams.
I promise to make you laugh when you are taking yourself too seriously.
I promise to hold your hand through the good times and through the bad times.
I promise to be loyal and faithful and to put you before all else.
I promise to never stop cooking dishes for you. Although, I know you wish I would.
And I promise that when we are old and gray, we will look back on our lives together and we have no regrets. From this day forward, you will never walk alone."
"And lastly, i promise that no matter what happen, in no such time. I will be more willing to be your submissive, tie me everywhere and hang me like a bat. Punish me as long as you want until my penis can't stand anymore." napangisi siya matapos.
Lahat ay nagtawanan ng marinig nila ang huling sinabi ni Roah.
Hinampas ko ang kanyang kamay nang sabihin niya ang last part.
"And before i forgot, i would like to take this opportunity to tell to everyone here..." he paused for a while and Zack give him a little box.
He open it and revealead what is inside.
It's a pair of baby boy shoes...
He handed and let everyone see it.
"Starting from this day we expected our baby boy after 8 months." at ipinagmamalaki niyang itinaas ang shoes sa harap ng maraming tao.
Lahat nagpalakpakan at tuwang-tuwa sa balita.
"Congratulations! and now i am officiating you man and wife. Roah, you may kiss your wife now." pagbababas sa aming dalawa ni Father.
Binigay na muna ni Roah ang hawak-hawak niyang sapatos kay Zack at buong tamis na ngumiti siya sa akin.
Dahan-dahan niyang itinaas ang aking belo at hinaplos ang aking mga pisngi sabay hawak niya sa aking baba. Atsaka binigyan niya ako ng isang matamis na halik.
*insert pic
Lahat ay nagpalakpakan ngunit kami ay tila walang pakialam sa paligid dahil alam ko sa mga sandali itong punung-puno kami ng kaligayahan. Ramdam ko iyon sa palitan ng aming mga halik.
"Baka gusto ninyong huminto muna, nang-iinggit kayo eh." singit ni Zack sa amin.
Napangiti ako matapos kong marinig ang kanilang tawanan.
Pinagmasdan ko ang lahat. Masayang masaya sila, lalong-lalo na ang aking ina. Walang patid ang pag-agos ng kanyang luha habang pumapalakpak at nakangiti sa akin.
"I love you, Mom" i mouthed and she answers back.
Sa di kalayuan, sa tabi ng puno kitang-kita ko ang lalaking nakatitig sa akin at mapait na nakangiti.
"Zadrich..." bulong ko. And he is turning his back and walk away from the crowded.
Hindi nakaligtas sa pandinig ni Roah ang aking nasambit. Tumingin siya kung saan ako tumingin.
Hinawakan niya ang aking kamay, hinila ito upang mapalapit ako sa kanya at yakapin.
"Let him go, baby" bulong niya sa akin.
"Yes, i didn't expect na he was here to witness our wedding." saad ko.
"I also invited him but he refused at first. Hindi niya siguro matiis na makita ka niya sa kahuli-hulihang pagkakataon bago siya tumulak papuntang ibang bansa to migrate." masuyo niyang hinaplos ang aking pisngi.
"Come on, let us not ruin our special day." dagdag pa nito.
I smile and kiss him once more bago harapin ang mga bisita.
The last part is before end our ceremony is throwing my bouquet.
May kasabihan kasi na kung sino ang makakasalo ng bouquet ay siya na ang susunod na ikakasal.
"And there you are! Cheska baby your next." sabay kindat niya sa kanyang baby na nakasalo ng aking bouquet.