(Sena POV)
Napalingon ulit ako sa kanya, wala paring pinagbago ang paligid lalo na ang lalaking to.
"Sean, ang mga bata. Bakit kailangan sa kabilang sasakyan pa sila, habang… kasyang kasya naman ang space na namamagitan sa atin para sa kanila."
Tinitigan lang ako nito, wala man lang lumabas sa bibig niya. Ah yung gusto ko na Manahimik siya. Fine. Sandal ng likuran ko sa upuan dahil mas makakabuti na ngang manahimik na lang si Sean.
Ngunit napalingon ulit ako sa kanya, di ako mapakali. Kung di siya Magsasalita edi… "Leo, ang mga bata?"
Napatango si Sean, at bumukas yung maliit na screen sa harapan ko. Pinapakitang masayang nagkukwento si Coy sa kanila habang si Shin nakasiksik na sa tiyuhin niya na ayaw makinig ngunit makikinig dahil sa kakuryusidad niya.
Napangiti na lang ako. Alam kong nakakatakot ang kinukwento ni Coy kaya ganyan na lang ang mga anak ko sumiksik sa kanya.
