Lingid sa kaalaman ni Cody sa kung anuman ang iniisip ng dalaga, hindi pa rin siya makapaniwala sa sinabi ni Bea. He didn't expect that. Tsk. Bakit ngayon niya lang naisipan na asarin si Bea sa ganoong paraan?
He was still holding his mouth by his right hand habang sinusuppress niya pa ang bilis ng takbo ng hearbeat niya. Kanina niya pa napansin na parang uminit na ang kanyang tainga para ito'y pumula na para bang pinitik.
"Oh-oh..." He shortly said as though he went to agree on what Bea just said. Saka ipinatong ni Cody ang kanyang nape na para bang nahihiya. And he made his eyes avert all the young girl's gazes.
Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ni Bea nang makita niya kung paano naging mahiyain ang binata. She pressed her lips together as she clasped her hands.
"Act-" Naputol niyang wika.
PLUK!
A raindrop spattered on Bea's smooth shoulder. Hindi pa man nakakareact ang dalawa, a downpour suddenly came.
"Ah! Cody! Bilis!" Nagmamadaling itinaas ni Bea ang kanyang scarf saka ipinatong sa ulo while her face frowned.
But not Cody. He just stood still, didn't care about how the rain soaked his clothes. He was just there to feel kung ano yung sinabi ni Bea.
"Hoy! Cody! Tara na!"
Ibinukaka ni Bea ang kanyang dalawang binti saka mabilis na tumakbo. It was because of her high heels. Baka matapilok siya. Ganito kasi talaga ang mannerism ng dalaga kung nakahigh heels.
However, bago pa man malagpasan ng dalaga si Cody, her arm was suddenly grabbed by the young man.
Her eyes widened.
'😨 Anong ginagawa ni Cody? Mababasa na kami!' Bea panicked as her scarf flew down to her shoulder.
Dahil dito agad na napatingin si Bea sa mukha ng binata para sabihan. But napatigil nalang siya nang makita ang seryosong expression ni Cody. Habang dumadausdos ang malamig na mga tubig ulan, his hair slowly dampened hanggang sa masasabi mo nang... 'wet look!'.
The young man was firmly gripping Bea's arm, pero hindi naman yung masakit. He stared at her. Few seconds!
'😱😰 Basang basa na kami! Anong ginagawa niya!' Mas lalong nagpanic ang dalaga nang walang balak na bitawin ng binata ang kamay niya.
"Bea..." He paused saka napalunok. Paintense ah!
"Cody... maya nalang.. basang bas-"
"I love you."
He crisply said with his deep and dark voice that exudes regality. His deep eyes suddenly narrowed habang nakatingin lamang sa dalaga. His tender lips slowly closed nang matapos niyang sabihin ang nakatutunaw na mga salitang yun.
SWOOSH!!!
DUGDUG!! DUGDUG!! DUGDUG!!
Biglang naging slow motion ang lahat. Yung sound ng ulan, yung pagpatak nito sa kanilang mga katawan. Halos nabingi na ang dalaga dahil sa moment na yun. Just a second passed pero napakatagal na para sa kanya. That feeling... was like nakarinig ka ng tinig ng isang anghel na bumaba sa kalangitan. Yung dinamtam ka ng liwanag kaya't nakaramdam ka ng warm sa puso mo.
"H-huh?" She was immediately pulled out from her reverie saka napataas ng kilay. Hindi niya alam kung ano ang irereact. She was not ready yet. Hindi niya pa talaga kilala ng tuluyan ang kanyang sarili.
Escaping was the only one thing na naisip niyang gawin.
"W-what? Ano? Hindi ko narinig! Tara na! Basa na tayo! Maginaw!" She yelled on him while her lips quivered. Well, totoo naman talaga ang sinabi niya. Partly true, partly lie. Ginaginaw na talaga kasi siya, sino ba naman ang hindi giginawin? Eh parang basang sisiw na silang dalawa na nakatayo sa gitna ng daan.
"I-.."
"Master Cody!!!"
The two of them flinched nang marinig ang boses ni Cleo habang patakbong lumapit sa kanila.
Dahil dito, napatigil na rin ang sasabihin sana ni Cody. Nawalan na rin yung inipon niyang lakas ng loob. And that made him really gloomy. Hays. Poor Cody.
'Mukhang nawalan na naman ako ng tyempo.' He regretfully said on his mind saka kinuha ang dala dalang payong ni Cleo. Pero pwede pa sanang magkausap ang dalawa pabalik ng mansion, kaso ito naman kasi si Cleo, dalawang payong pa ang dinala... kaya yun... kumaripas na si Bea. Halata rin namang narinig yun ni Bea eh. Shock lang ata.
Kakadepress.
Now....let's turn back the time nung pinapili palang ni Cody si Bea sa kanilang dalawa ni Cyrus.
"Haching!!!" Malakas na bahing ni Cyrus na kasalukuyang may kausap sa telepono.
'Pinagtsitsismisan ako. 😏' He immediately thought then a sudden smirk came.
"Are you okay? May sipon ka ba? Mas magandang magpahinga ka na muna." Saka lumabas ang malambing na boses ng isang binibini sa telepono.
"Ahh. Yeah. I'm okay. Don't mind me." Cyrus frowned dahil sa tanong. Napatwitch bigla ang kanyang kilay saka napapikit as he clenched his teeth. Mukhang nairita siya sa tanong na yun ah.
"Back to our business..." He let out a soft sigh, gentle enough para hindi marinig sa telepono.
"I am really grateful that you offered your help para sa kapatid ng kapatid ko. Well, she's basically my sister too, neglecting the blood relation though." He said on low tone at seryosung seryoso na boses.
"Don't mind it. It is just a small gesture. But if you do mind, a lunch with you would suffice." Then a chuckle came.
His eyebrows quivered sabay kunot ng noo.
'As I thought...'
He let out another whispering sigh saka inunat ang noo.
"Okay. A lunch then. I would just text you the date and the place." Wika ni Cyrus saka inilean ang likod sa sofa.
"Okay. Oh siya sige. Magpahinga ka na. Don't forget na uminom ng gamot ah."
Napatwitch ulit ang kilay ni Cyrus.
"Okay. I'll hang up."
"Okay. Bye."
TOOT.
As soon as na ibinaba ni Cyrus ang telepono, he immediately made a long sigh saka napahandig sa sofa. He pinched his temple na parang problemado masyado.
"D*mn. Fox."
He immediately murmured.