Chapter 124: So Stupid There's No Cure
Disoras ng gabi.
Sa Platinum Palace No.6.
May isang golden retriever sa ibabaw ng kama na paikot-ikot. "F*ck f*ck f*ck f*ck f*ck f*ck f*ck…"
Nakaupo si Lei Ming sa katapat na sofa, wala siyang magawa at napahikad ba lang. "258 times mo nang sinabi 'yang f*ck, ano bang nangyari ngayon?"
Biglang napuno ng galit ang mga mata ni Jiang Muye at malupit na kuminang ang mga pangil niya. "'Wag mo ngang banggitin 'yang 250 sa'kin! I'm really a total 250
Sabi ni Ning Xi nabawas sa mababa kong IQ 'yung huling 0.1 at tama siya! F*ck f*ck f*ck…ang bobo ko talaga, wala na atang lunas 'to! Anong silbi ng voice recording ngayon! Bakit ba kasi 'di na lang ako palihim na nag-record ng video! Bakit bakit bakit…"
Bumaluktot ang labi ni Lei Ming. Wala siyang ideya kung bakit umaarte nang parang baliw si Jiang Muye.
