McDo Bisexual Loves Story Part/Chapter 4
Hello Readers and Supporters.
Alam kong inaabangan nyo na ang bawat part/chapter ng story. Sana i suggest nyo rin sa mga bi na kilala nyo. Salamat nga pala ulit sa patuloy na sumusuporta sa page.. Inspiration ko kayong lahat sa pagsususlat.😘
Sa mga hindi pa nakabasa nang part/chapter 1-3 plz read na.
Handa na ba kayong masaktan at magmahal muli.. ito na..
Characters
Kenneth
Raymond
Clyde
Kaye
Chris
Nanumbalik saking isipan ang mga masayang alala namin ni Raymond simula nang makita ko syang muli, Mahal ko parin sya hanggang ngayon.
Tumatakbo ako ngayon papunta kay Raymond nais ko syang yakapin at makausap, uhaw na uhaw ako sa kanya di ko masabi kung ano ang nararamdaman ko ngayong nakita ko rin sya sa wakas sa loob nang ilang taong nagdaan. Malapit na ako sa kanya at habang sya naman ay naglalakad din papunta sa direksyon kung nasaan ako. Ngayon tumigil ako at hinintay dahil ilang steps nalang malapit na sya sakin. Binuka ko ang aking mga braso para yakapin sya dahil nasa harap ko na sya ngayon, pero nilagpasan nya lang ako na para bang hindi nya ako nakita, subrang nadisappoint ako dahil akala ko gusto nya din akong yakapin at akala ko subrang namiss nya din ako.
"Raymond? " binanggit ko ang pangalan nya habang palingon sa kanya, pero patuloy parin sya paglalakad na parang bang hindi nya ako narinig nagmumukha na akong tanga na parang nakikipag usap sa hangin. Hinabol ko sya habang naglalakad, "Raymond, McDo ko.. anong problema di mo ba ako namiss?" Nasaharap ko sya pero patuloy parin sya sa paglalakad, hindi nya ako pinapansin. Parang nagagalit na ako naiinip na ako sa mga pinanggagawa nya. Hinawakan ko nang mahigpit ang kanyang mga kamay at pinaharap saakin,
"Ano ba?, Di mo ako papansinin, magpapaliwanag ako." Hinawakang ko sya sa baywang at tinitingnan ang kanyang mga mata.
"Bitawan moko" iniiwasan nya parin ako pero hinigpit ko ang pagkahwak sa kanyang mga baywang. "Magpapaliwanag ako, please makinig ka naman" pilit syang nagwala at binitawan ko sya dahil para narin syang nasasaktan sa subrang higpit na pagyakap ko sa kanya. Naglakad sya palayo sakin, pero hinabol ko parin sya, hinawakan ang kanyang balikat pat pinaharap sakin, "mahal parin kita" nilapit ko ang labi ko sa labi nya, hinalikan ko sya, binigyan ko sya nang French kiss, pinikit ko ang aking mga mata. Naramdaman ko hiniwalay nya ang kanyang labi. Bigla nalang syang naglakad minulat ko ang aking mata, at nakita ko palayo syang naglalakad,
"Sandali" sabi ko sa kanya at bigla syang tumigil sa paglalakad, at lumingon sakin.
"Bakit ba?" Tiningnan nya ako nang masakit
"Gusto kong malaman kong bakit ka nandito?" Tninanong ko sya na may halong pangaasar.
"Gusto mong malaman kung bat ako nandito?, simple lng. Pumunta ako dito kasama ang nanay ko dahil sabi nang doctor nya sa pilipinas kailangan syang dalhin sa hospital na ito dahil nandito ang doctor na makapagpagaling sa kanya, may malubha syang sakit. At nirecommend kmi dito, para mas mapabilis ang recovery nya."
Nagmamasungit na sagot nya sa mga tanong ko.
"Uhmm, and why are you wearing that uniform? "
Masungit ko rin syang tinanong habang tinuturo ang uniform nya.
"Ohh, this? I am wearing this dahil nagtatrabaho narin ako dito, para makatulong nadin sa mga hospital bills namin at para mabantayan narin si mama, hindi naman siguro kmi subrang yaman, tapos ka na ba magtanong?, aalis na ako."
Ang sunggit sya at subrang cute parin nya pagnagagalit gusto kong kurutin ang mga pisngi nya. Nakita kong huminto sya at lumingon sakin, nakikita kong seryoso ang expression nang mukha nya.
"Ah, wait may sasabihin pa ako, baka iniisip mong mahal parin kita, wala akong pakialam kung buhay ka man o patay, tsskkk. Nagkakamali ka, lahat nang tao maaring magbago ang iniisip at nararamdaman kahit ano mang oras, may asawa na ako at anak and we legally married, kalimutan mo na ang nakaraan if hindi ka pa nakapagmove on,pero nakikita ko narin na nakapagmove ka na eh at bagay nga pala kayo nang boyfriend mo."
"Totoo!, bat maynagsabi sakin na dinadalaw mo araw2x puntod ko?kung hindi moko mahal huh?!" Nagagalit kong tanonog sa kanya, tinawanan nya ako "hahaha, noon yun, nung Hindi pa ako nakapagmove on, narealize konga nung bandang huli eh,na nagmukha akong tanga,"
Tinalikuran nya ako, tiningnan ko ang mga kamay nya wala ang singsing na binigay ko sa kanya, nasaktan ako sa mga sinabi nya nanghina ako bigla ,.tama nga sya umaasa akong pumunta sya dito para makita ako, tama ba talaga ang narinig ko na nagbago ma sya na tuloyan na nya akong nakalimutan, hindi pwede to, nagalit ako bigla nang nakita kong wala ang singsing sa mga kamay nya at wala syang alam para sabihing nakapagmove on na ako, eh sya nga tong napakadali makalimut eh, hindi ako susuko sa kanya. Alam kong mahal nya parin ako. Kakausapin ko sya, ipapaliwanag ko sa kanya ang lahat hanggang sa maiintindihan nya ako. Aisssst... Nalilito na ako.
***************************
Nasaoffice ako ngayon nagiisip kung ano ang gagawin.. paano na si Clyde. Paano pagnalaman nya na hindi ko talaga sya gusto, ngayon alam ko na na hindi konga talaga sya mahal, nakikita ko lang sa pagkatao nya si Raymond kaya ko lang sya nagustuhan.. tssk at ngayon alam ni Raymond na may boyfriend na rin ako.. ano bang gagawin ko.... akala ko handa na akong makalimut sa mga nangyari, akala ko makatatakas na ako saking nakaraan, mahal ko parin si Raymond kahit gaanu pa katagal kaming d nagkita, gagawin ko ang lahat mapapasakin lng sya. Bahala na sasabihin ko kay Clyde ang totoo na hindi ko sya mahal.
Pumunta ako nang hospital handa na akong sabihin kay Clyde. Papasok na ako ngayon sa kanyang kwarto, agad nya akong binati. "Hello yam ko lalabas na ako ngayon magaling na ako"
Nginitian ko na sya balak ko nang sabihin sa kanya ang lahat pero bigla syang nagsalita, "Teka lng ha. Magbibihis lng ako, saka lalabas na tayo, kumain tayi sa labas nagugutom na ako" ngumiti sya sakin at pumunta nang CR para magbihis, nawalan ako ng pagkakataon para sabihin sa kanya, maya2x ay lumabas na sya nang cr, pogi sya sa sinout nya ngayon. Nilapitan nya ako at niyakap nang mahigpit "i miss you and i love you" yun ang sinabi nya at hinalikan nya ako pero umiwas ako. Bigla ako lumayo sa kanya nang marinig ko ang boses ni Raymond tama si Raymond nga iyon. Lumingon ako sa kanya, may dala syang tray nang gamot.
"Sir, mamayang hapon pa po yung labas nyo, magpahinga po muna kayo at inumin tong gamot nyo" yun ang sinabi nya kay Clyde,
"Ok lng, magaling na ako, inumin ko nalang yang dala mong gamot, aalis kc kmi nang yam ko kakain kami sa labas"
Shit sabi ko na sa aking isipan, ano ba tong nangyayari, kailangan kong sabihin sa kanya ang lahat, kailangan kong ipalinaw sa kanya na hindi ko talaga gusto si Clyde.
"Ah, ganun po ba? Cge po enjoy po kayo" bigla nalang syang umalis na parang walang pakialam.
Aisst, kasalanan ko naman kac kung naghintay lang talaga ako nang kunti. Puno ako nang pagsisisi ngayon. Kinausap ko si Clyde " Clyde i need to go back now in a company, may meeting pa pala ako" umalis ako at iniwan si Clyde, wala akong paki kung masasaktan sya, susundin ko kung ano ang sinasabi nang puso ko.
Bumalik ako nang office gusto kong magisa, gusto kong magisip kong anong gagawin ko para mabalik ang nararamdaman ni Raymond sakin, pagabi na wala akong tigil sa pagiisip At bigla kong naalala ang pangalang Kaye, naalala ko ang pangalan ni Kaye,
Pinahanap ko ang personal information nya sa secretary kong si Chris,
Tinawagan ko si Clyde pinaliwanag ko sa kanya na nikikita ko lang ang pagkatao ni Raymond sa kanya kaya ko sya minahal, kc siguro namimiss ko lang c Raymond,, tinapos ko agad ang relasyon namin dahil baka mas lumala pa ang sitwasyon, humingi ako nang tawad sa kanya, ngunit nalilito parin sya. Nasa hospital parin sya ngayon naghihintay parin sa akin at kailangan nya akong makausap nang personal dahil hindi nya ako maintindihan, binaba ko na ang tawag, sabi ko tapos na tayo wala na akong kailanagan ipaliwanang pa. 8 pm na may bumukas nang pinto at si Chris ito. Binigay nya sakin ang folder kung saan nakalagay lahat nang personal information ni Kaye, "Good Job Chris, salamat, pwede ka nang umalis." " salamat din po, aalis na po ako"
Hinalungkat ko ang mga info ni Kaye hinanap ko ang cellphone Number nya at tinawagan ko agad ito, nagring ito hinahintay kong sagutin nya dahil may nais akong malaman ngunit walang sumagot, tinawagan ko ito ulit, nagring ito at sa wakas may sumagot "hello?, sino to? Bat roaming yung number?"
"Hello kaye, kamusta ka? Si Kenneth to." Narinig ko sa boses Kaye alam kong nagulat sya.
"Kenneth? Hah, niloloko mo ba ako?, patay na c Kenneth ? Scam ba to? Ibaba ko ang tawag wala akong oras para makipaglokohan sayo" nagmakaawa ako "wag please, ako talaga to kaye, si Kenneth, buhay ako pinike ni mama ang pagkamatay ko pero ang totoo buhay ako"
Narinig kong parang natatakot ang boses ni Kaye.
"Hindi pwede, dinadalaw ka araw araw ni Raymond sa puntod mo impossibleng mangyari yun"
"Kaye, makinig ka wag mong ibababa, pati yun ginawa ng paraan nang mga magulang ko para walang makaalam na buhay pa ako, kac gusto nila akong umalis nang pilipinas para wala nang magawa si Raymond at walang sagabal sa pag alis ko."
"Ano,? sakin sinisi lahat ni Raymond naghiwalay kmi nang dal sayo" nagulat ako sa mga sinabi ni Kaye, nalito ako.
"Anong ibig mong sabihin?" Magmamadali kong tanong kay Kaye. Naririnig kong umiiyak si Kaye habang nagpapaliwanag.
"Dumating ang mga araw na inaatake na ako nang konsensya ko, di ako mapakali, di ako makapaniwala dahil inakala kong nakapatay ako ng tao, kaya sinabi ko sa kanya ang totoo na ako ang nakasagasa sayo nung naaksidente ka, wala ako noon sa sarili ang sakit ng nararamdaman ko noon iyak2x ng iyak ako habang nagdadrive dahil nalaman kong mayrelasyon kayo ni Raymond, alam mo naman siguro kung gaano ko sya kagusto, at di ko namalayan nakasagasa na ako nang tao, sa subrang takot ko tinakasan ko ito, pero nang nalaman kung ikaw ang nasagasaan ko dun nagumpisa ang konsensya ko, at yun ang nagtulak sakin para sabihin sa kanya ang nangyari, nagaway kaming dalawa, sinisi nya ang lahat sakin nawala ang taong pinakamamahal nya ng dahil sakin, kaya napagdisesyonan na naming maghiwalay, at pinagsabihan nya akong sumoko sa polisya,nakalaya naman ako agad dahil aksidente lang naman ang nangyari, iniwan nya sakin ang anak namin Kenneth ang pinangalan nya sa anak namin, pero sabi nya babalikan nya dito si Kenneth at kukunin balang araw."
Subrang gulat ko sa lahat nang mga sinabi ni Kaye, hindi ako makapaniwala na sya ang nakasagasa sakin, gusto kong magalit pero hindi pwede, dahil nasaktan din naman si Kaye, Ngayon napatunayan ko ngang mahal parin ako ni Raymond, kasinungalingan lang ang lahat nang sinasabi nya at pinakita sakin simula nung una kami nang kita dito sa Paris, mahal parin nya ako, kailangan ko syang makausap ngayon. Ang McDo talaga.. alam kong hindi nya magagawang kalimutan ako..
Nagpaalam na ako kai Kaye at nag pasalamat dahil sinabi nya rin sakin ang katotohanan, naghingi sya nang patawad, at pinatawad ko na rin sya.. sinabi ko na rin sa kanya na nagkita kami d2 ni Raymond sa paris, at may binilin sya sakin, ingatan ko daw si Raymond,.
Umalis ako agad nang office, mag alalas10 na nang gabi, nagmadali akong pumunta nang hospital, gusto ko sabihin sa McDo ko na tigilan na ang pagloloko,gusto kong sabihin sa kanya na alam kong nagpapanggap lang sya at mahal na mahal na mahal parin nya ako.
Nakarating agad ako nang hospital dahil sa subrang bilis nang pagmamaneho ko,
"Oh, c Raymond yun ah, ang McDo kong artistahin" Subrang saya ko ngayon.
Nakita kong naglalakad sya sa ground floor nang hospital, "Miss ko na ang katawang yan, haha. Miss ko na ang taong yan."
tumakbo ako papunta sa kanya, hindi nya ako napansin na tumatakbo ako papunta sa kanya patuloy sya sa paglalakad, nakita ko sa d kalayoan si Clyde, alam kong naghintay sya sakin sa hospital, hindi ko sya pinansin patuloy akong tumatakbo papunta sa McDo, tumigil ako nasaharap ko sya ngayon, "stop" sabi ko sa kanya. "Hindi ka na makakatakas", sumigaw ako nang malakas sa loob nang hospital kahit napakaraming tao.. "Raaaaymoooond, McDo Kooooo, i loooveee you" niyakap ko sya,
Nakatingin ngayon lahat nang tao sa aming dalawa, pero wala akong pakialam ano man sabihin nila, kabilang na dun si Clyde nagulat sya nang nakita nyang niyakap ko si Raymond, hindi ko sila pinansin ang nasaisip at puso ko lng ay ang importante makakasama ko na ulit ang taong pina kamamahal ko. Hinigpit ko ang pagkakayakap sa kanya, at may binulong ako sa kanya. "Pinaliwanag na sakin lahat ni Kaye, at alam kong masaya ka dahil buhay ako, sorry na McDo ko huh!, kong nangsinungaling man ako" paglalambing ko sa kanya " at alam kona rin na nagpapanggap ka lang na nagagalit ka at hindi mo na ako mahal dahil nagseselos ka samin ni Clyde. ayeeh, nagseselos ang McDo ko" kinurot ko ang mga pisngi nya at ginulo ang buhok nya. Nagulat sya at pianlakihan nya ako nang mata.
"Oo, nagseselos ako huh, oo nagpapanggap lang ako huh.. bakit?, ikaw kc sinungaling" binatokan nya ako at nagkukunwaring nagagalit pero halatang kinikilig naman sya. "Wag kang magalala McDo ko, tinapos ko na ang relasyom ko kay Clyde, wala na kami," nginitian ko sya at hinawakan sa baywang at halata kong pinipigilan nya ang kilig na nararamdaman nya "alam ko kinikilig ka wagmo nang itago" saka ngumiti narin sya sakin, ako na yata ang pinakamasyang tao sa boung mundo, dahil makaksama ko na ulit ang McDo, nagtitigan kaming dalawa, sinabi nya sakin "Mahal parin kita Kenneth, McDo ko" at kinilig din naman ako dun Nilapit ko ang mukha ko sa kanya, "Subrang mahal padin kita Raymond, McDo ko" nagbalak akong halikan sya pero umiwas sya. "Mamaya na McDo ko, maraming tao dito" napansin ko samin parin nakatingin ang mga tao sa paligid at napansin kong wala na si Clyde. "Segi McDo Ko mamaya na sa Bahay ko, pero tandaan mo magmula ngayon, hindi na kita pakakawalan akin ka lng." Niyakap ko ulit sya nang mahigpit.😉😉😍😘
Hello readers, kinilig ba kayo?
Ano gusto nyo bang taposin ko na agad ang story sa chapter 5? O pag patuloy ko pa hanggat makakaya?
Sa mga di pa nakabasa nang part/chapter 1-4 backread na kayo dito sa page, paki follow at add nga pala ako sa Facebook (Chris Pasaporte Brinosa) intagram (chriszmaticz)
Comment here your suggestions concerns and reaction... Thank You..
Antay lang kayo sa part/Chapter 5.
Ur beloved
admin/author -chris pasaporte brinosa-