NANDITO siya sa bahay ng kanyang kasintahan, bibisitahin niya ang kanyang matalik na kaibigan na si Sharlene.
"Sharlene." Tawag niya rito habang abalang – abala ito, sinadya nilang dumalaw nang maaga ngayon.
Asawa nito ang kanyang kasintahan, pero, alam niyang hindi mahal ni Martin ang kaharap niyang babae ngayon.
Tinitigan silang dalawa ni Sharlene at sumilay ang ngiti nito.
"Shiela." Iyon lang mahinang banggit sa pangalan niya.
Niyakap pa niya nang mahigpit si Sharlene. "Condolence." Nalulungkot pa niyang sabi.
"Salamat." Bumitaw ito sa yakap niya.
"Nagkasabay pala kayo ni Martin?" puna naman nito sa kanilang dalawa.
"Ah oo, nasalubong ko siya sa gate noong papasok ako, ang sabi niya doon na muna siya tumuloy sa kaibigan niya." Sabi pa niya.
Kailangang mag – iingat siya sa sasabihin nito, dahil sinasabi ng woman instinct niya na may nalalaman ito.
Tumango – tango na lamang ito na tinitigan ang asawa nitong si Martin, sumilay ang isang ngiti nito, hindi niya maintindihan kung anong ngiti ang ibinigay ni Sharlene sa kanya.
"Medyo, nahihilo pa ako ngayon, dahil maraming bisita kagabi ang nagdagsaan sa lamay ni lola." Tiningnan pa nito ang paligid na nandoon ang kabaong ng lola ni Sharlene.
"Magpahinga ka na muna." Iyon lang ang sabi niya na may pag – aalala sa boses niya.
Umiling – iling na lamang ito. "Huwag kang mag – aalala, nakapagpahinga naman ako, saglit."
May isang batang babae ang lumabas noon sa bahay niya.
"Ashley." Masaya niyang tawag sa bata.
"Ah, Tita Shiela." Agad siyang sinalubong ng batang babae noon na mahigpit na yakap. Nakita rin nito ang ama, kaya agad itong kinarga ni Martin ang bata. Kitang – kita nito ang kasiyahan sa mga mata nito.
"Ashley." May tumawag rito.
"Ate Tashia." Tawag ng bata, nagkasalubong sila ng tingin,pasulyap siyang kinilatis bago ito magsalita.
"Halika na muna, kakain pa tayo kasi ihahatid pa kita." Sabi naman nito.
Agad itong tumalima sa sinabi ni Tashia at sumama ito.
Muli, bago ito umalis, tiningnan sila nang makahulugan na tingin.
"Ate, nakahanda na roon ang pang – almusal." Pagkatapos agad itong nagpatiunang maglakad kasama ang batang si Ashley.
Kailangan niyang kontrolin ang galit niya dahil sa ipinapakita nito sa kanya ngayon. Kailangan niyang maging isang anghel sa harapan nito, kahit nakatago ang pagiging demonyo niya sa kalooban niya.
"Kung hindi kayo nagmamadali, saka, maaga pa naman, sabayan na muna ninyo kami mag – almusal." Narinig niyang sabi ni Sharlene sa kanila.
"Ah no, nagmamadali ako ngayon, dahil may tinatapos pa kaming trabaho sa opisina." Sabi pa naman ni Martin.
Tiningnan siya ni Martin, dahil may gagawin pa sila, kaya napangiti na lamang siya nang papalihim.
"Ako rin, tinatawagan na rin ako ng manager ngayon, pasensya na Sharlene, babawi ako sa iyo kapag hindi na masyadong abala sa opisina." Sabi naman nito.
Mahina lang itong napatango noon at ngumiti sa kanilang dalawa. "Ganoon ba, nakalungkot naman, sige, naiintindihan ko kayo, mag – iingat kayo."
"Thank you. Condolence again, Sharlene." Sabi naman niya, para makaalis na rin silang dalawa.
"Salamat." Sabi naman nito. "Buti ka pa, alam mong nagdadalamhati ako ngayon, pero, hindi man lang ako kayang intindihin ng asawa ko."
Hindi siya makasagot sa sinasabi nito ngayon, dahil kusa itong lumabas sa bibig ni Sharlene na nakangiti sa kanila, nasilayan na naman niya ang ngiting makahulugan.
"Sharlene." Agad sabi ni Martin at napabuntong – hininga pa. "Abala lang ako, huwag kang mag – aalala, uuwi ako nang maaga ngayon para matulungan kita."
"Matulungan?" mahina pa itong napatawa noon sa sinabi ng kasama niya. "Huwag ka ng tumulong, nakakahiya naman sa iyo."
"Naniniwala ba kayo sa karma?" tanong nitong bigla sa kanilang dalawa.
Biglang lumamig ang paligid niya, tila pinaliguan siya ng malamig na yelo na namanhid ang kanyang katawan. Nakayuko si Sharlene noon, biglang nagbago ang anyo nito, tiningnan siya nang mataman na nanlilisik ang mga mata, unti – unting tumutulo ang dugo nito sa mukha.
Hindi siya si Sharlene. Tiningnan niya nang mataman ito, napapalunok siya ng laway.
"Karma will hit you back, Shiela." Pabulong nitong sabi sa kanya, hindi niya namalayang nakalapit na ito.
"Hindi mo na ba ako nakilala ngayon?" tanong naman nito. "Well, makikilala mo rin ako, soon my dear." Sabi pa nito na hinawi ang buhok niya sa pisngi.
Naririnig siyang tinatawag ang pangalan niya, kaya napasinghap na lamang siya noon. Nakita niyang tiningnan siya ni Sharlene nang mataman noon na nakangiti sa kanya.
Wala siyang sabi – sabing tumalikod, para bumalik sa sasakyan, hindi kaagad nakasunod si Martin sa kanya.
Sa kasulok – sulukan sa mga mata niya, tumalikod rin ito at nakita niya ang bakas nitong isang putik na may halong dugo, naglalakad sa hangin si Sharlene.
Habol – habol niya ang paghinga nito, agad siyang sumakay at isinarado ang pinto, gulong – gulo ang isip niya.
Nababaliw na ba ako? Tanong sa kanyang isipan noon.
"Shiela, are you okay?" tanong naman ni Martin na nag – aalala sa kanya.
Tiningnan niya si Martin na may takot sa kanyang mga mata. Bigla siyang yinakap ng lalaking kasama niya.
Kumalma naman ang isipan niya. "Hindi ko alam kung anong nangyayari sa babaeng iyon." Sabi pa ng kasama niya.
"She's creepy, natatakot ako ngayon, baka pagbantaan niya akong patayin." Saad naman niya na natatakot.
"Calm down, hindi niya magagawa iyon, mahal niya ang trabaho niya." Sabi pa ni Martin sa kanya.
"She's coward don't worry about that." Dagdag pang sabi ni Martin sa kanya.
Tumango – tango na lamang siya. Napabuntong – hininga na lamang siya.
"You okay now?" tanong nitong punong – puno ng pagmamahal.
"I'm okay now." Ngumiti siya noon nang makita nito si Martin na nag – aalala ito sa kanya.
"Glad you're okay." Sabi naman nito.
Nagmaneho na ito patungo sa kanilang trabaho, saka, ihahatid siya ni Martin noon.
"Hey honey." Tawag naman siya rito.
"Yeah,"sabi naman nito sa kanya.
"Di ba may gagawin pa tayo?" tanong naman nitong makahulugang tingin.
Ngumisi ito sa kanya. "Heto akong nag – aalala sa 'yo and you're here seducing me again." Sabi pa nito.
"Bakit? Ayaw mo ba?" pilyong ngiti ang ibinigay niya kay Martin.
Napansin niyang huminto sa parking lot na walang katao – tao. "Of course, ginagawa naman natin ito noon pa, hindi ba?" tanong nitong nakakaloko sa kanya.
"Oh, I love that smile." Pumatong si Shiela sa kandungan ni Martin. Kaya naman, agad nitong ipinahiga ang upuan noon.
Sinunggaban niya ng halik si Martin at hinihimas – himas ang pagkalalaki nito, napansin niyang napaungol ito sa ginagawa niya ngayon.
"You really wild today, sweetie." Sabi pa nito na napangisi sa kanyang ginagawa.
"You're hard already." Sabi pa niya na ang kamay niya'y nasa pantalon ng lalaki.
"Damn, I can't hold back anymore."
Pinakawalan nito ang pagkalalaki sa pantalon nito at nakita niya ang matigas na bagay nito.
Buti na lang naka – corporate attire siya at agad niyang nataas ang palda, siya na rin ang nagpasok sa pagkababae niya.
Mahinang napaungol si Shiela, gumalaw kaagad ang katawan niya, sabay – sabay na gumalaw ang kanilang katawan sa tiyempo ng musika na sila lang ang nakaririnig.
"Malapit na ako, hon. Malapit na ako." Sabi niya na halos mabaliw sa nararamdaman niya.
Napabaling siya sa salamin ng sasakyan noon, may isang babaeng nakatingin sa kanila. Nabahala naman siya, pero, alam niyang hindi siya nakikita sa loob, kaya wala siyang pakialam.
Napatingin siya ulit nandoon ulit ang babae, hindi niya maaninag ang mukha nito, tila sinisilip sila at napansin ang ngiting kakaiba nito at sinundan nang malalakas na katok, kaya nagambala sila, pero, alam niyang tatapusin ito ni Martin, hinayaan nila ang malalakas na katok noon.
Hanggang sa naagapan ang uhaw ng kanilang katawan. Hindi pa rin sila tinitigilan, kay dali – dali nilang inayos ang sarili nila.
"Damn this." Pabulong na sabi ni Martin.
Bumaba kaagad ito, sumunod naman siya, wala silang nakitang tao noon. Kaya nagkatinginan sila dalawa.
"Mga taong walang magawa. Halika na, Shiela." Yaya nito para makapunta na rin sila sa kanilang mga trabaho.
Noong papasok na siya, may nakita siya hand – print na maraming dugo. May nakasulat at binasa niya ang nakasulat noon.
Karma will approach you.
Hindi siya nagpahalata sa takot na naramdaman niya ngayon, bigla rin itong nawala ang hand – print na maraming dugo at sulat nito.