หลังจากที่หลี่ชิงแยกจากเหลียงอวี่ เขาก็โทรหาเฉินเฝยเพื่อถามที่อยู่
มันเป็นหมู่บ้านเก่าที่อยู่ห่างไกล หลี่ชิงต้องวนหลายรอบกว่าจะหาเจอ
ตึกทั้งหลังเป็นห้องเช่าทั้งหมด
เฉินเฝยอาศัยอยู่ที่นี่
ห้องเดี่ยวขนาดไม่ใหญ่ ดูแล้วน่าจะประมาณยี่สิบกว่าตารางเมตร
ตอนที่หลี่ชิงเข้าไป เฉินเฝยได้จัดเก็บข้าวของเรียบร้อยแล้ว
"นั่งดื่มน้ำพักก่อนนะ ฉันจะถูพื้นสักหน่อย แล้วเราค่อยไป" เฉินเฝยพูดจบก็รู้สึกเขินๆ "ฉันลืมไปว่าเก็บกาต้มน้ำไปแล้ว เดี๋ยวไปซื้อเครื่องดื่มให้ข้างล่าง"
"ไม่เป็นไร ฉันไม่กระหาย เธอไม่ต้องวุ่นวายหรอก" หลี่ชิงโบกมือพูด
"งั้นก็ได้" เฉินเฝยยิ้มเขินๆ "อ้อใช่ เหลียงอวี่ไม่ได้มาด้วยเหรอ?"
"เรื่องนั้นต้องถามเธอสิ ฉันไม่รู้หรอกว่าเธออยู่ที่ไหน" หลี่ชิงตอบ
เรื่องที่เกี่ยวกับเหลียงอวี่ เขาไม่มีทางยอมรับเด็ดขาด
เฉินเฝยมองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ แซวว่า "เมื่อคืนไม่ได้พาเธอกลับไปด้วยเหรอ?"
"ฉันมีแฟนแล้วนะ" หลี่ชิงพูด
