หลี่ชิงโยนเหลียงอวี่ทิ้งไว้แล้วเดินออกจาก KTV อย่างรวดเร็ว
แต่เหลียงอวี่ก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ เธอแอบเดินตามหลี่ชิงไปห่างๆ
หลี่ชิงหันกลับมามองสองสามครั้งแล้วก็ไม่สนใจอีก
เขาคิดว่าถ้าเหลียงอวี่ไม่มีโอกาส เธอก็คงจะถอยไปเอง
แต่ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะดื้อดึงขนาดนี้ เธอตามหลี่ชิงไปทุกที่ที่เขาไป
"ฉันไม่เชื่อหรอก!" หลี่ชิงเร่งฝีเท้าเดินเข้าไปในโรงแรมที่อยู่ข้างหน้า
ในเมืองเขาไม่มีที่ไป ต้องพักโรงแรม เว้นแต่จะไปนอนเก้าอี้ที่บริษัท
ตอนนี้ก็ไม่ได้ขัดสนเงิน หลี่ชิงไม่อยากทรมานตัวเอง ยอมจ่ายเงินนอนเตียงที่สบายกว่าดีกว่า
หลี่ชิงเดินไปที่เคาน์เตอร์ ขอห้องเตียงใหญ่หนึ่งห้อง
เหลียงอวี่ค่อยๆ เดินตามหลี่ชิงมาอย่างไม่รีบร้อน หลังจากทำเรื่องเสร็จก็ตามขึ้นไปบนชั้นด้วย
พนักงานต้อนรับที่เคาน์เตอร์คงคิดว่าเหลียงอวี่มากับหลี่ชิง มองทั้งคู่ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์สองสามครั้งแล้วก็ไม่สนใจอีก
หลี่ชิงหาห้องของตัวเองเจอ เปิดประตูแล้วหันไปมองเหลียงอวี่ที่อยู่ข้างหลังด้วยสีหน้าหงุดหงิด
"ฉันถามจริงๆ เธอจะทำอะไรกันแน่?" หลี่ชิงถาม
เขาถูกผู้หญิงคนนี้ทำให้แทบจะคลั่ง
"ฉันอยากนอนกับคุณ!"
