"ชิงจื่อ?!"
หลี่หยงชางที่ไว้ผมสั้นและสวมสร้อยคอทองที่คอ เมื่อมองเห็นหลี่ชิงชัดเจน ก็อุทานด้วยความตกใจ แล้วพุ่งเข้ามากอดหลี่ชิงอย่างแน่น
"ไอ้หนู ตอนนี้นายประสบความสำเร็จแล้วสินะ หาตัวยังไงก็หาไม่เจอ" หลี่หยงชางต่อยหลี่ชิงทีหนึ่งพลางหัวเราะ
หลี่ชิงยื่นมือไปดึงสร้อยคอทองที่คอของหลี่หยงชาง "เงินที่ฉันหามาได้ยังไม่พอซื้อสร้อยเส้นนี้ของนายเลย แล้วจะบอกว่าดีขนาดไหน?"
"ของปลอมน่ะ แค่ใส่ไว้เพื่อหน้าตา!" หลี่หยงชางพูดเสียงเบา
"นายถ่อมตัวได้นะ" หลี่ชิงยิ้ม บางทีของเขาอาจจะเป็นของจริงก็ได้
"อ้อใช่ นายใช่มั้ยที่ตามหาฉันเมื่อสองวันก่อน?"
หลี่หยงชางมองไปที่อู๋ ซิงซิงที่ยืนข้างหลี่ชิง "สาวน้อยคนนี้ไม่น่าไว้ใจเลย ถึงกับไม่บอกชื่อเสียงเรียงนามของฉัน"
"นี่... แฟนผม" หลี่ชิงลังเลเล็กน้อยก่อนพูด
การลังเลครั้งนี้ของหลี่ชิงไม่ใช่เพราะกังวลอะไร แต่กลัวว่าอู๋ ซิงซิงจะรู้สึกอึดอัดกับคำแนะนำตัวนี้
โชคดีที่อู๋ ซิงซิงไม่ได้ตำหนิที่หลี่ชิงแนะนำตัวตามใจชอบ แต่กลับยิ้มน้อยๆ อย่างเขินอาย พยักหน้าเป็นการทักทายหลี่หยงชาง
