หลังจากที่คุ้นเคยกับโรงเรียนพอสมควรแล้ว ชีวิตของหลี่ชิงก็เริ่มเข้าสู่ความเป็นระเบียบอีกครั้ง
แต่ตอนนี้เขามีเรื่องสำคัญมากที่ต้องจัดการ
นั่นคือต้องตัดสินใจว่าจะปลูกสมุนไพรชนิดใดก่อนที่โรงเรียนจะเปิดเทอม
เมื่อโครงการปลูกสมุนไพรของหมู่บ้านถูกบรรจุเข้าในแผนงานแล้ว เขาจำเป็นต้องจัดการอย่างจริงจัง
แต่เขาไม่มีทั้งเทคนิคและไม่เข้าใจสภาพตลาด เหมือนคนตาบอดเดินทางเลยทีเดียว
เขาต้องหาคนมาสอน!
หลังจากสอบถามหลายทาง หลี่ชิงได้ติดต่อกับคนๆ หนึ่งผ่านทางหยูไป๋เฉ่า
เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการปลูกสมุนไพรที่มีประสบการณ์มายาวนาน
แต่ระยะทางค่อนข้างไกล อยู่ในเมืองทางใต้ที่ติดกัน
หลังจากปรึกษากับหานเหม่ยและเทียนเยว่อ๋อแล้ว หลี่ชิงตัดสินใจที่จะไปดู
เนื่องจากพื้นที่ทางใต้ส่วนใหญ่เป็นภูเขา ชาวบ้านจึงมักปลูกผักผลไม้และสมุนไพรเป็นหลัก
ที่นั่นทั้งตลาดและเทคนิคการปลูกล้วนพัฒนามากกว่า
แม้จะต้องจ่ายค่าเรียนบ้าง การที่หลี่ชิงไปเรียนรู้และทำความเข้าใจ ย่อมเป็นประโยชน์อย่างมากในอนาคตแน่นอน
หลังจากตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว หลี่ชิงก็ติดต่อกับชาวสวนสมุนไพรที่หยูไป๋เฉ่าแนะนำในวันเดียวกัน
