แม้ว่าเรื่องนี้จะดูวุ่นวายมาก แต่ก็สงบลงอย่างรวดเร็ว
พวกผู้หญิงในหมู่บ้านต่างก็รู้ดีถึงรากเหง้าของตัวเอง บางครั้งอาจจะทำอะไรโง่ๆ เพราะอารมณ์ชั่ววูบ
แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไปตะโกนเรื่องความเท่าเทียมและเสรีภาพตามฉินเหวินจวิน
แต่ก็ยังมีคนหัวรั้นบางคนที่ทะเลาะกับผู้ชายทั้งวัน
นึกถึงความทุกข์ที่เคยผ่านมา งานนี้ก็ไม่ทำ งานนั้นก็ไม่ทำ เอาแต่เดินเตร่ในหมู่บ้านทั้งวัน
สุดท้ายฉินเหวินจวินก็ต้องออกมาจัดการเรื่องนี้ เธอถึงกับไปขอโทษด้วย
เรื่องนี้ทำให้หลี่ชิงมองเธอด้วยสายตาที่ดีขึ้น
สามารถรับได้และปล่อยวางได้ ก็ไม่ได้ไร้ประโยชน์เสียทีเดียว
แต่ชื่อเสียงของฉินเหวินจวินในหมู่บ้าน หลังจากเรื่องนี้ก็ถือว่าจบเห่แล้ว
หานเหม่ยหลังจากกังวลอยู่หลายวัน ในที่สุดก็วางใจได้
แม้ว่าเธอยังคงยุ่งกับงานที่สำนักงานหมู่บ้าน แต่ชีวิตก็กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม
หลี่ชิงก็แอบโล่งใจ
ดีที่ผลกระทบจากเรื่องนี้ไม่ได้ขยายวงกว้างออกไปอีก
หานเหม่ยกับยู่หลานถูกคนในหมู่บ้านนินทาตลอด หลี่ชิงกังวลจริงๆ ว่าพวกเธอทั้งสองจะหัวร้อนแล้วเดินตามฉินเหวินจวินไปจนสุดทาง พอฉินเหวินจวินหนีไป พวกเธอทั้งสองก็จะลำบาก
