เหลียงอวี่ค่อยๆยกมือของหลี่ชิงที่วางอยู่บนต้นขาของเธอขึ้น ยิ้มอย่างมีเสน่ห์พลางกล่าวว่า "พี่คะ อย่ารีบร้อนสิ เดี๋ยวก็มีเวลาให้พี่ลูบคลำอีกเยอะ เรามาดื่มเหล้ากันก่อนดีไหม?"
"ดื่มเหล้าจะสู้ได้ลูบคลำเธอได้ที่ไหน เธอยังไม่ได้บอกราคาของเธอเลย!" หลี่ชิงจงใจวางมือลงไปอีกครั้ง
เหลียงอวี่เห็นดังนั้นก็ไม่ต่อต้านอีก หัวเราะเบาๆพลางกล่าวว่า "พี่คะ ราคาของฉันแพงมากนะ ถ้าพี่แต่งงานกับฉันได้ ฉันก็จะไปกับพี่"
"มุกตลกนี่ไม่ขำเลย" มือของหลี่ชิงลูบไล้ต้นขาเรียบลื่นของเหลียงอวี่ ค่อยๆเลื่อนเข้าไปในร่องขา
การนั่งโต๊ะในสถานที่แบบนี้ แต่กลับพูดเรื่องแต่งงานกับลูกค้า
แม้จะเป็นเพียงข้ออ้างในการปฏิเสธ แต่ข้ออ้างนี้ก็ทำให้หลี่ชิงอดขำไม่ได้
ผู้หญิงคนนี้ก็ยังเหมือนเดิม แม้จะตกต่ำมาถึงขั้นต้องมานั่งดื่มเหล้ากับแขก แต่ก็ยังคงทำตัวเป็นเจ้าหญิงสูงส่ง อยากจะเล่นกับลูกค้าที่มาที่นี่เหมือนที่เคยเล่นกับเพื่อนนักเรียนชายในอดีต
หลี่ชิงไม่ยอมให้เธอเป็นแบบนี้
แม้ว่าเหลียงอวี่จะมีรูปโฉมไม่เลว แต่เมื่อเทียบกับผู้หญิงที่หลี่ชิงได้พบเจอในตอนนี้ ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษ
