"ฉันเกือบจะเสร็จสมบนตัวครูแล้ว!"
หลี่ชิงนอนทาบอยู่บนแผ่นหลังของกวานหลิน มือทั้งสองข้างเอื้อมไปด้านหน้าบีบเค้นหน้าอกอวบอิ่มที่ห้อยระย้าอยู่
"ถ้าเธอไม่รังเกียจว่าข้างล่างของครูหลวมก็ดีแล้ว" กวานหลินพูดอย่างเขินอาย
"ผมรู้สึกว่ามันแน่นมากเลยนะครับ!" หลี่ชิงพูด
กวานหลินยิ้มอย่างเย้ายวน "นั่นเพราะของเธอมันใหญ่เกินไปต่างหาก ครูเพิ่งคลอดลูกได้ไม่นาน ข้างล่างยังไม่ฟื้นตัว แน่นอนว่าต้องหลวม สามีครูก็รังเกียจเรื่องนี้ ไม่ยอมแตะต้องครูเลย"
"ครูเป็นของดีขนาดนี้ เขาถึงกับไม่รู้จักถนอม!" หลี่ชิงพูดเสียงอู้อี้
กวานหลินหน้าแดง ถอนหายใจเบาๆ "จริงๆ แล้วครูไม่ได้...ร่านขนาดนี้หรอก แต่ครูอดทนมานานเกินไปแล้ว"
"คนอื่นคลอดลูกแล้วบอกว่าไม่มีอารมณ์แบบนั้นแล้ว แต่ครูกลับตรงข้าม ความรู้สึกแบบนั้นกลับรุนแรงขึ้นอีก แม้แต่ตอนให้นมลูก บางครั้งครูก็ยังควบคุมตัวเองไม่ได้"
เห็นครูกวานทำท่าจะร้องไห้ หลี่ชิงพูดเสียงนุ่มนวล "ตอนนี้ครูมีผมแล้ว ผมสามารถทำให้ครูพอใจได้"
กวานหลินยิ้มบางๆ "วันนี้เป็นวันที่ครูมีความสุขที่สุด ไม่เคยรู้สึกสุขสมอย่างนี้มาก่อนเลย"
