สายจากหานเหม่ยทำให้ความรู้สึกร้อนแรงในใจของหลี่ชิงค่อยๆ จางหายไป
เขากังวลว่าตัวเองจะหลงใหลในการเที่ยวหญิงแบบนี้ จึงอ้างว่ามีธุระที่บ้านและปฏิเสธความหวังดีของนายลืออย่างสุภาพ
"น่าเสียดายจริงๆ ดูสิ พวกสาวๆ นี่สวยสดใสกันทั้งนั้น งั้นผมจะเก็บโอกาสครั้งนี้ไว้ให้คุณ คราวหน้ามาก็ไปได้เลย" นายลือพูดด้วยสีหน้าเสียดาย
"พวกเธอจำพี่ลี่ไว้ให้ดีนะ คราวหน้าต้องดูแลให้ดีๆ ล่ะ"
"ได้ค่ะ นายลือ!"
เหล่าสาวๆ ตอบรับเสียงจ้อกแจ้ก
หลี่ชิงรู้สึกถึงสายตามากมายที่จ้องมองมาที่ตัวเขา เขารีบหันหลังกลับไปพยักหน้าทักทายอย่างรวดเร็ว
หลังจากออกมาจากร้านอาหารใหญ่หลู่เจีย หลี่ชิงยังรู้สึกงุนงงและเสียดายเล็กน้อย
การได้เลือกสาวที่ถูกใจจากสาวๆ มากมาย แถมยังได้สามคนด้วย
มันน่าตื่นเต้นจริงๆ!
หลังจากหลี่ชิงส่งของให้หยูไป๋เฉ่าแล้ว กำลังจะกลับหมู่บ้าน จู่ๆ ก็มีโทรศัพท์จากพี่ชายกงโทรเข้ามา
หลี่ชิงรู้สึกสงสัย
ตอนนี้เขาไม่ควรจะกำลังศึกษาวิธีเขียนตัวอักษร "คุน" กับสาวที่มีน้ำเยอะอยู่หรอกเหรอ? ทำไมยังมีเวลามาโทรหาตัวเองด้วย?
"มีอะไรหรือครับพี่กง?" หลี่ชิงรับสายและถาม
