หลี่ชิงพยักหน้า ส่งโทรศัพท์คืนให้พี่ชายกง แล้วพูดว่า "ฟังที่นายลือบอก พวกเราไปสถานีตำรวจกันเถอะ ถึงตอนนี้แม้จะไปหาลุงคงหล่าวซาน เขาก็คงไม่ยอมรับแน่ ถ้าทะเลาะกันขึ้นมา นอกจากจะไม่ได้อะไร ยังจะสร้างปัญหาเพิ่ม ไม่มีประโยชน์หรอก"
"ต้นไม้ถูกยาพิษตายไปตั้งเยอะ ความเสียหายของพวกเรากับชาวบ้านนับไม่ถ้วน นี่เป็นเรื่องใหญ่มาก ทางสถานีตำรวจคงไม่มองข้ามแน่นอน"
พี่ชายกงหน้าเครียดพยักหน้า พูดกับเหลียงจงเหลียงและคนอื่นๆ ว่า "ที่ชิงจื่อพูดถูกแล้ว ทุกคนระงับอารมณ์ไว้ก่อน"
"ไปตีกับลุงคงหล่าวซาน นอกจากจะแก้ปัญหาไม่ได้แล้ว พวกเรายังต้องติดคุกอีกสองสามวัน"
หลังจากที่หลี่ชิงกับพี่ชายกงพูดอธิบายไปมา ความโกรธแค้นของเหลียงจงเหลียงและคนอื่นๆ ก็เริ่มลดลง
หลี่ชิงก็แอบถอนหายใจโล่งอก
เมื่อกี้เขาเห็นท่าทางแล้ว เกือบจะไปตีกันอยู่แล้ว
โกรธไปก็ไม่มีประโยชน์!
จากนั้นหลี่ชิงก็ลงบัญชีผลผลิตที่รวบรวมมาได้วันนี้ราวร้อยกว่ากิโล แล้วจึงพาทุกคนไปที่สถานีตำรวจตงเฉิง
กลุ่มคนจำนวนมากบุกเข้าไปในสถานีตำรวจ ทำเอาตำรวจเวรสะดุ้งตกใจ
"พวกคุณ มาทำอะไร?" ตำรวจนายหนึ่งถามอย่างระแวง
