เมื่อหลี่ชิงกลับถึงบ้าน เวลาก็ผ่านเที่ยงคืนไปแล้ว
แต่เขาก็ไม่รู้สึกง่วงนอนเท่าไหร่ เพราะวันนี้มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้น ทำให้สมองของเขาสับสนวุ่นวาย
หลี่ชิงหยิบเก้าอี้พับมานั่งในลานบ้าน แล้วนึกทบทวนเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้อย่างละเอียด
ตั้งแต่การจัดการของนายลือ จนถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับหยูไป๋เฉ่า
เรื่องกับหยูไป๋เฉ่านั้น ไม่มีอะไรให้ต้องคิดมาก
สิ่งเดียวที่ทำให้หลี่ชิงรู้สึกสับสนและไม่สบายใจ ก็คือการจัดการของนายลือ
เขาคิดทบทวนอย่างละเอียด แล้วก็ตระหนักว่า การกระทำของนายลือนั้นอาจเป็นการซื้อใจคน
ก็เหมือนกับวิธีที่เขาปฏิบัติต่อพี่ชายกงและเกาหลีนั่นแหละ
แต่หลี่ชิงก็ยังรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าพอที่จะให้นายลือต้องทำขนาดนั้น
ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำลายความเงียบยามดึก
ใครจะโทรมาในเวลาแบบนี้
หลี่ชิงตกใจ รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
พอเห็นว่าเป็นยู่หลานโทรมา
"พี่สาวหลาน มีอะไรหรือครับ?" หลี่ชิงถามด้วยความสงสัย
"ยังไม่นอนหรือ?" น้ำเสียงของยู่หลานฟังดูเหนื่อยล้า
"ยังครับ เพิ่งกลับมาไม่นาน มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ?" หลี่ชิงถามด้วยความเป็นห่วง
