"อ๊ะ ชิงจื่อ เบาๆ หน่อย ทนไม่ไหวแล้ว"
หยางซวยหลานครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
หลี่ชิงก้มลงมองประตูสวรรค์ที่ชุ่มฉ่ำ แทนที่จะช้าลง กลับหายใจหอบและเร่งจังหวะเร็วขึ้น
เขารู้สึกถึงมันแล้ว!
"อ๊ะ! ทำไมมันใหญ่ขึ้นอีก เจ็บจัง แต่...มันดีจัง"
หยางซวยหลานราวกับคนบ้า มือทั้งสองกำผ้าปูที่นอนแน่น ส่ายหน้าไปมาพลางร้องครวญคราง
"แล้วมันเจ็บหรือว่าดีกันแน่?" หลี่ชิงถามอย่างล้อเลียน
"ทั้งเจ็บทั้งดี" หยางซวยหลานร้องตอบ
"ผมจะไปแล้ว!" หลี่ชิงบอก
หยางซวยหลานเม้มปากแน่น "งั้น...ปล่อยข้างในก็ได้"
หลี่ชิงพยักหน้าเบาๆ แล้วรุกเร้าต่อไปอย่างแรง
ปุ๊บๆ ปั๊บๆ...
เสียงน้ำดังรัวเร็ว ราวกับหุบเขาหลังฝนตกหนัก
หลี่ชิงเคลื่อนไหวเข้าออกอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกชาวูบวาบแล่นจากบั้นเอวไปทั่วร่างกาย
"อ๊ะ!"
หยางซวยหลานเบิกตาโพลงพลางร้องครางเสียงหวาน เธอรู้สึกถึงความร้อนแรงนั้นได้อย่างชัดเจน
รุนแรง และยาวนาน
รู้สึกเหมือนมีปริมาณมากกว่าที่เกาหลีทำสี่ห้าครั้งรวมกันเสียอีก
เมื่อความตึงเครียดคลายลง หลี่ชิงที่รู้สึกหมดแรงทิ้งตัวลงบนร่างนุ่มนิ่มของหยางซวยหลาน มือบีบเคล้นหน้าอกอวบอิ่มทั้งสองข้าง
