ตามคำขอร้องของหลี่ชิง หานเหม่ยก็ยอมรับอย่างลังเลใจ
แม้ว่าครั้งที่แล้วจะถูกเทียนเยว่อ๋อขัดจังหวะ แต่หานเหม่ยก็ดูเหมือนจะเริ่มชอบความรู้สึกนั้น
แต่หานเหม่ยเป็นคนเก็บตัว ถึงแม้ในใจจะอยากได้มากแค่ไหน ก็จะไม่มีวันพูดออกมา
หลี่ชิงสอดมือเข้าไปใต้เสื้อของหานเหม่ย กำความอวบอิ่มที่พอดีกับฝ่ามือเอาไว้
นิ้วมือลูบไล้ยอดอกสีชมพูอ่อนเบาๆ ราวกับแมลงปอแตะผิวน้ำ
"อืม..."
เสียงครางแผ่วเบาที่กลั้นไม่อยู่หลุดออกมาจากปากของหานเหม่ย
"พี่สะใภ้ นุ่มนิ่มจังเลย..."
หลี่ชิงพูดพลางเลิกเสื้อของหานเหม่ยขึ้น
ยกทรงสีดำปรากฏแก่สายตา
หานเหม่ยหลับตาแน่น เม้มปากแน่น หันหน้าหนีไป
ท่าทางนั้นราวกับพร้อมจะตายอย่างไรอย่างนั้น
หลี่ชิงอดขำไม่ได้ เขายกยกทรงสีดำขึ้น
ทันใดนั้นความอวบอิ่มคู่งามก็ปรากฏแก่สายตา
ไม่ใหญ่ ไม่ห้อย แต่รูปทรงสวยงามมาก
ราวกับลูกพีชขาวนุ่มสองลูก ตรงกลางมีจุดสีชมพูอ่อน
หลี่ชิงอ้าปากครอบยอดอกสีชมพูเล็กๆ นั้น
แค่ปลายลิ้นแตะโดน หานเหม่ยก็รีบกอดศีรษะของหลี่ชิงไว้แน่น
หลี่ชิงรู้สึกได้ชัดเจนว่าร่างกายของหานเหม่ยร้อนผ่าวขึ้นมาทันที
เธอเริ่มมีอารมณ์แล้ว!
