เทียนเยว่อ๋อตัวสั่นเบาๆ "อืม... ฉันแค่อยากหาความสุขให้นายนะ"
"มีเธอกับพี่สะใภ้ ฉันก็พอใจแล้ว อย่ามาแนะนำอะไรไม่ดีให้ฉันเลย" หลี่ชิงพูดอย่างหงุดหงิด เขาสงสัยอย่างมากว่าเทียนเยว่อ๋อกำลังลองใจเขาอยู่
เขาไม่เชื่อว่าผู้หญิงใจง่ายคนนี้จะใจกว้างถึงขนาดให้เขาไปแย่งเกาหลี เอาหยางซวยหลานมาครอง
"กินข้าวได้แล้ว!"
เสียงของหานเหม่ยดังมาจากในครัว
เทียนเยว่อ๋อเหมือนกระต่ายที่ว่องไว รีบดิ้นหลุดจากมือใหญ่ของหลี่ชิง แล้วส่ายเอวอย่างยั่วยวนเข้าไปในครัว
ระหว่างกินอาหารเช้า หลี่ชิงหยิบเงินที่ได้จากการขายใบว่านหางจระเข้เมื่อวานออกมา
หลังหักเงินทุนที่ต้องใช้แล้ว หลี่ชิงอยากจะให้หานเหม่ยเก็บส่วนที่เหลือไว้ แต่หานเหม่ยปฏิเสธ
เธอรับไปแค่ส่วนที่ซื้อใบว่านหางจระเข้กับเทียนเยว่อ๋อเท่านั้น
"อวดดีไปได้ คิดว่าฉันกับพี่สะใภ้ไม่รู้หรือไงว่าเมื่อวานนายวิ่งไปอำเภอตั้งสองรอบ!" เทียนเยว่อ๋อพูดยิ้มๆ "เงินดูเยอะ แต่จริงๆ แล้วใช้ได้เท่าไหร่กันล่ะ?"
