"ยังคงเป็นคนไม่มียางอายเหมือนเดิม เคยทำเรื่องแบบนั้นมาก่อนหรือเปล่า? พูดเหมือนรู้เรื่องดีนะ"
แก้มของกวานหลินแดงระเรื่อ ดวงตาเต็มไปด้วยเสน่ห์ยั่วยวน
"ไม่เคยกินเนื้อหมู แต่เคยเห็นหมูวิ่ง" หลี่ชิงพูดพร้อมรอยยิ้ม
กวานหลินหลุดขำพรวดออกมา
เมื่อรู้ตัวว่าตัวเองเสียกิริยาไป รีบเอามือปิดปากแล้วทำหน้าจริงจัง
"นายก็อายุไม่น้อยแล้วนะ ควรหาผู้หญิงสักคนได้แล้ว ไม่ใช่แค่ยืนดูหมูวิ่งอย่างเดียว แต่ไม่เคยได้กินเนื้อหมูสักชิ้น" เธอพูดล้อเล่น พลางแอบมองไปที่หว่างขาของหลี่ชิงอย่างเร้นลับ
ครั้งที่แล้วที่เทียนเยว่อ๋อบอกว่าของหลี่ชิงใหญ่ผิดปกติ กวานหลินยังจำได้ดี
แต่ไม่รู้ว่าจะผิดปกติขนาดไหน
หลี่ชิงพูดอย่างเศร้าสร้อยว่า "ครูกวาน ผมคงมีชะตาแค่ได้ยืนดูหมูวิ่งจริงๆ"
"การหาผู้หญิงสักคนเพื่อจะได้กินเนื้อหมูสักชิ้นมันดูจะยากจริงๆ"
"ฉันว่านายน่ะ เลือกมากเกินไป!" กวานหลินชี้นิ้วไปที่หลี่ชิง "ระวังจะเลือกไปเลือกมาแล้วไม่ได้อะไรเลยนะ"
"หรือว่า ให้ฉันช่วยหาให้ดีไหม? ในหมู่บ้านยังมีสาวๆ อีกหลายคนที่ยังไม่มีคู่"
"ดีครับ ผมอยากได้แบบครูกวานนี่แหละ คนอื่นผมไม่สนใจหรอก" หลี่ชิงพูดอย่างจริงจัง
