"ไม่ใช่กิน แต่เป็นดื่ม!"
หลี่ชิงอธิบายให้หัวหน้าหมู่บ้านฟังว่า "ได้ยินมาว่ามันเป็นสมุนไพรจีนชนิดหนึ่ง และมีประสิทธิภาพดีมากสำหรับโรคบางอย่าง ดังนั้นตอนนี้มีคนเอามาทำเป็นชา และราคาที่รับซื้อก็ค่อนข้างสูงด้วย"
"อ๋อ นั่นมันเป็นสมุนไพรจีนจริงๆ" หัวหน้าหมู่บ้านพยักหน้า "รักษาโรคปวดข้อ โรคไข้ได้ดีมาก และยังรักษาโรคที่เกิดจากการมีเพศสัมพันธ์แบบไม่ระมัดระวังได้ดีด้วย"
หลี่ชิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย หัวหน้าหมู่บ้านที่ดูเหมือนชาวนาธรรมดาคนนี้ กลับรู้เรื่องมากมาย
"หัวหน้าหมู่บ้านครับ ท่านรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไงครับ?" หลี่ชิงถามด้วยรอยยิ้ม "ถึงแม้ผมจะรับซื้อมัน แต่ผมยังไม่รู้เลยว่ามันรักษาโรคพวกนั้นได้"
"อ๋อ ฉันเป็นหมอเท้าเปล่า ต้องเชี่ยวชาญในวิชาชีพของตัวเองไง ยาฝรั่งฉันรู้จักไม่กี่เม็ด แต่สมุนไพรจีนแทบไม่มีอะไรที่ฉันไม่รู้จัก ต้องพึ่งความรู้พวกนี้หาเลี้ยงชีพ ก็ต้องรู้ให้มากหน่อย น้องชาย เจ้ายังมีประสบการณ์น้อยไปหน่อย" หัวหน้าหมู่บ้านพูดพร้อมรอยยิ้ม
หลี่ชิงรู้สึกอับอายมาก
เขารู้จริงๆ ว่าความรู้ของตัวเองยังน้อยเกินไป
