หลี่ชิงก้มลงจูบริมฝีปากอันสวยงามและแดงระเรื่อของยู่หลาน ลิ้นของเขาไหลเข้าไปอย่างคล่องแคล่ว
การปะทะกันของลิ้นและริมฝีปากของทั้งสองคนเหมือนฟืนแห้งที่เจอกับไฟแรง ทันใดนั้นก็ลุกโชนขึ้นมา
หลี่ชิงรู้สึกกระสันอยู่แล้วในวันนี้ เพียงแค่กอดยู่หลานไว้ในอ้อมกอด ส่วนล่างก็แข็งตัวขึ้นมาแล้ว
เขาจูบอย่างดุเดือด ลิ้นของเขาหมุนวนอยู่ในช่องปากของยู่หลานที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ
"ชิงจื่อ เข้าห้องกันเถอะ" ยู่หลานพูดเสียงหวานด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ
หลี่ชิงพยักหน้าแรงๆ รีบปิดประตูแล้วจูงมือยู่หลานเข้าไปในห้องโถง
ภายใต้แสงไฟ ความอายและความรู้สึกในฤดูใบไม้ผลิในดวงตาของยู่หลานช่างงดงามราวกับแสงอาทิตย์ยามเย็น
วันนี้เธอสวมชุดเดรสสีเทายาวธรรมดามาก ดูสะอาดตาทั้งตัว
ไม่มีความสง่างามเหมือนวันก่อน แต่กลับมีความน่ารักของหญิงสาวในครอบครัวที่ดีมากขึ้น
เอวบางที่กำได้รอบมือถูกเข็มขัดรัดให้เห็นชัดเจน ทำให้สะโพกทั้งสองข้างดูโดดเด่นเป็นพิเศษ จนหลี่ชิงแทบจะลืมตาไม่ขึ้น
หลี่ชิงยื่นมือดึงยู่หลานเข้ามากอด แล้วจูบลงไปโดยไม่พูดอะไร
