"ขึ้นมาสิ แล้วขยับเองนะ!"
หลี่ชิงแหวกก้นขาวนวลของยู่หลาน แล้วตบเบาๆ หนึ่งที
รอยแดงชัดเจนปรากฏขึ้นบนผิวขาว
ยู่หลานครางเบาๆ พลิกตัวขึ้นมานั่งคร่อมบนเอวของหลี่ชิง
แต่เพราะหลี่ชิงมีแผลที่เอว เธอจึงไม่กล้าขยับแรงเกินไป ค่อยๆ หลบหลีกบริเวณที่บาดเจ็บอย่างระมัดระวัง
"ฉันจะใส่เข้าไปแล้วนะ" ดวงตาของยู่หลานเป็นประกายราวกับสายน้ำ เสน่ห์ยั่วยวนล้นเอ่อราวกับน้ำในฤดูใบไม้ผลิ
"ผมทนไม่ไหวแล้ว" หลี่ชิงจับเอวนุ่มนิ่มของยู่หลานด้วยมือขวา
ยู่หลานใช้มือจับแท่งใหญ่ที่เส้นเลือดปูดโปนของหลี่ชิง แล้วค่อยๆ ทรุดตัวลง
"อ๊ะ..."
"อ๊า..."
ทั้งสองคนต่างส่งเสียงครางด้วยความสุขพร้อมกัน
ความรู้สึกแน่นกระชับนั้นทำให้หลี่ชิงอดไม่ได้ที่จะใช้แรงทั้งตัว
"ชิงจื่อ มันดีจัง...เต็มไปหมดเลย..."
เอวอ่อนของยู่หลานขยับอย่างรวดเร็ว ก้นขาวสองข้างเสียดสีแนบชิดกับขาของหลี่ชิง
"อืม อ๊า..."
ยู่หลานมีเหงื่อไหลซึม เธอใช้มือปิดปาก ส่งเสียงครางอย่างเร่าร้อนที่พยายามกลั้นไว้
การเคลื่อนไหวอย่างรุนแรงนี้ ทำให้หลี่ชิงรู้สึกถึงจุดสุดยอดภายในเวลาเพียงสิบกว่านาที
"ป้า ผมใกล้แล้ว"
ยู่หลานดูเหมือนจะจมดิ่งอยู่ในห้วงแห่งความหฤหรรษ์
