หลี่ชิงมองคนบ้านหูด้วยสายตาเย็นชา "มาขวางทางฉันทำไม?"
"ไอ้เด็กเวร ข้าได้ยินว่าแกทำให้น้องชายข้าต้องติดคุก?" หู โย่วชิงเดินเข้ามาพร้อมกับไขว้มือไว้ด้านหลัง "แกนี่มันแค่ผีเร่ร่อนจากตระกูลหลี่ ดูท่าคงไม่อยากอยู่ในหมู่บ้านต่อแล้วสินะ? กล้าทำทุกอย่างเลยใช่ไหม?"
"ทำไมฉันจะไม่กล้า?!" หลี่ชิงกวาดตามองคนบ้านหูทั้งหมด "พวกแกมากันเยอะแยะ ดูน่าเกรงขามจริงๆ ถ้ามีฝีมือก็ลองแตะตัวฉันสักนิ้วดูสิ"
"หูโหยวอวี๋ติดคุกได้ พวกแกก็ติดคุกได้ง่ายกว่าอีก!"
เกาหลีที่ขับรถให้หลี่ชิงเห็นท่าทางของคนบ้านหูแบบนี้ ตอนแรกก็กลัวจนขาแทบอ่อน
แต่พอได้ยินคำพูดของหลี่ชิง ก็ทำให้หลังตรงขึ้นมาทันที
ใช่แล้ว หูโหยวอวี๋ที่เป็นคนเก่งที่สุดของบ้านหูยังต้องติดคุกห้าปี พวกชาวนาที่เหลือพวกนี้จะน่ากลัวอะไร? ก็แค่มีคนเยอะหน่อยเท่านั้นเอง!
โดนตีสักยก อาจจะได้ค่าเสียหายไม่น้อยเลย งานนี้ไม่ขาดทุนแน่!
เกาหลีหมุนลูกตาไปมา ทันใดนั้นก็คิดแผนขึ้นมาได้
เขากระโดดลงจากรถ ตบอกพร้อมตะโกน "มาๆๆ ถ้ามีฝีมือก็มาตีฉันสิ!"
