"พอได้แล้วมั้ย? อย่ามาลูบคลำอีกเลย ถ้าเสี่ยวเหว่ยเห็นเข้าจะแย่เลย" ยู่หลานพูดอย่างเขินอาย
หลี่ชิงหัวเราะเบาๆ ดึงมือกลับมาแล้วยกขึ้นดมที่จมูก
"ป้า ผมไปหาเสี่ยวเหว่ยก่อนนะ"
ยู่หลานหน้าแดงก่ำ ช้อนตามองหลี่ชิงอย่างไม่พอใจ "ขึ้นไปสิ เขาน่าจะอยู่ชั้นบนเล่นเกมอยู่"
หลี่ชิงรับคำ แต่พอเพิ่งจะยกขา ก็เห็นหู เหว่ยเดินลงมาจากบันได
ยู่หลานรีบหันหน้าไปอีกทาง แกล้งทำเป็นซักผ้า
"ชิงจื่อ ทำไมมาที่นี่ล่ะ?" พอหู เหว่ยเห็นหลี่ชิง คำถามแรกที่ถามก็เหมือนกับยู่หลานไม่มีผิด
"อย่าตกใจไป ฉันไม่ได้มาแก้แค้นพ่อนายหรอก" หลี่ชิงพูดเสียงทุ้ม
หู เหว่ยชำเลืองมองมือของหลี่ชิง พูดเสียงอ่อย "ฉัน...ก็ดูไม่เหมือนนะ"
"ไปกัน ไปช่วยฉันซื้อรถหน่อย" หลี่ชิงเรียก
"นายจะซื้อรถแล้วเหรอ? สี่ล้อ หรือว่าสามล้อ?" หู เหว่ยถามอย่างตื่นเต้น
หลี่ชิงมองค้อน "นายคิดว่าฉันมีปัญญาซื้อรถสี่ล้อเหรอ? ไปซื้อมอเตอร์ไซค์สามล้อมือสอง!"
"นายทำงานในไร่ ซื้อคันนึงก็สะดวกดีนะ เดี๋ยวก่อน รอแป๊บนึง" หู เหว่ยตะโกนขึ้นมาทันที แล้วหมุนตัวเดินขึ้นบันไดไป
ไม่นาน เขาก็รีบวิ่งลงมาจากชั้นบน แอบๆ บอกลายู่หลาน แล้วพูดกับหลี่ชิงว่า "ไปกันเถอะ ชิงจื่อ"
