ประตูบ้านหานเหม่ยถูกล็อกไว้แน่นหนา หลี่ชิงคาดว่าเธอกับเทียนเยว่อ๋อคงไปที่ตัวเมืองอีกแล้ว
โทรศัพท์ไปถึงได้รู้ว่าทั้งสองคนอยู่ในโรงเรือน
หลี่ชิงรีบไปที่โรงเรือน พอเปิดม่านเข้าไปก็เห็นร่างอรชรสองร่างที่ต่างก็มีเสน่ห์เฉพาะตัว
หานเหม่ยกับเทียนเยว่อ๋อต่างยืนคนละแถว กำลังเก็บมะเขือเทศกันอยู่
มะเขือเทศที่สุกแล้วเหลือไม่ถึงครึ่ง แต่พริกดูเหมือนยังมีเยอะอยู่
ในโรงเรือนที่ร้อนอบอ้าว ผู้หญิงทั้งสองแต่งตัวบางเบา รูปร่างอรชรดูยั่วยวนเป็นพิเศษ
"พี่สะใภ้ พวกพี่ยังไม่ได้ไปตัวเมืองเหรอ?" หลี่ชิงเดินไปนั่งยองๆ ข้างเทียนเยว่อ๋อที่เสื้อเผยให้เห็นหน้าอกขาวๆ เขาช่วยเก็บผักด้วย แต่สายตาแทบจะเกาะติดอยู่ที่ตัวเทียนเยว่อ๋อ
"กลับมาแล้ว" หานเหม่ยพูดพร้อมรอยยิ้ม "เช้านี้พอขนไปถึงตลาด เจ้าของร้านขายผักก็โทรมาเลย ฉันว่าเขาคงถูกใจผักที่พี่เยว่อ๋อปลูก พวกเรายืนแป๊บเดียว เขาก็ขนไปหมดแล้ว"
"ขอแค่เขาไม่ถูกใจตัวพี่เยว่อ๋อก็พอ ยิ่งถูกใจผักมากๆ ยิ่งดี" หลี่ชิงพูดล้อเล่น
