"ทำไมไม่ตอบข้อความฉันเลย?"
อู๋ ซิงซิง เดินเข้ามาและถามตรงๆ ทันที
หลังจากคืนนั้นที่อู๋ ซิงซิง โทรมา เธอก็ส่งข้อความมาอีกหลายครั้งในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา
หลี่ชิง เห็นข้อความทั้งหมด แต่ไม่ได้ตอบกลับเลย
"ไม่รู้จะตอบอะไรดี" หลี่ชิง พูดเรียบๆ
"แสดงว่าคุณยังโกรธฉันอยู่สินะ?" อู๋ ซิงซิง ทำปากยื่น น้ำตาคลอ
หลี่ชิง รีบพูดว่า "ไม่ได้โกรธหรอก แค่ไม่รู้จริงๆ ว่าจะตอบยังไง เรื่องนี้ฉันก็พูดกับเธอลำบาก"
"ฉันไม่ได้อยากให้คุณพูดอะไรหรอก แค่ตอบอะไรมาสักอย่างก็ได้!"
อู๋ ซิงซิง ทำปากยื่น เสียงเริ่มสั่นเครือ
นี่ทำให้หลี่ชิง ตั้งตัวไม่ทัน เขาอยากจะยื่นมือไปปลอบ แต่ก็ไม่กล้า
"เอ่อ ฉันไม่ได้โกรธจริงๆ นะ" หลี่ชิง พูดอย่างเก้อเขิน
ข้อความที่อู๋ ซิงซิง ส่งมาในช่วงไม่กี่วันนี้ล้วนเป็นคำขอโทษ
แม้ว่าตอนนั้นหลี่ชิง จะโกรธจริงๆ แต่ตอนนี้ความโกรธก็หายไปหมดแล้ว
เด็กสาวคนนี้ที่ต้องมาทำตัวต่ำต้อยแบบนี้ก็เพราะชอบเขา
เขาเป็นผู้ชาย จะมาจับผิดเรื่องที่เธอถามมากไปสักคำไม่ได้
อู๋ ซิงซิง เป็นเด็กสาวที่ดี แค่วันนั้นเขาอาจจะประสาทไปหน่อย
