เมื่อเผชิญกับความกังวลของเทียนเยว่อ๋อ หลี่ชิงพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า "ไม่เป็นไร"
"ไอ้แก่นั่นก็ไม่มีชื่อเสียงดีอยู่แล้ว เขาไม่กล้าจะมาแก้แค้นหรอก ตอนนี้เงินก็ได้คืนมาแล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรต้องกังวล อย่างมากปีหน้าฉันก็ไม่ให้เขาเช่าที่ดินอีก"
"ถึงยังไงก็ไม่มีสัญญา ถ้าตอนนั้นไม่มีคนเช่า ก็ปล่อยที่ดินรกร้างไปดีกว่าให้ไอ้แก่นั่นมาข่มขู่เรา"
เทียนเยว่อ๋อยังคงเตือนว่า "ฉันว่าเราควรระวังตัวหน่อย ไอ้แก่นั่นมันเจ้าเล่ห์"
"ถ้าพูดกันตรงๆ เราก็ไม่มีอะไรต้องกลัว แต่น่ากลัวที่เขาจะใช้วิธีสกปรก วางกับดัก นายมีความสัมพันธ์ดีกับลูกชายเขา ลองติดต่อประสานงานดู ถ้าไม่ได้ก็ขอโทษเขาไป"
"พี่เยว่อ๋อ ไม่เป็นไร อย่ากังวลไปเลย" หลี่ชิงพูดปลอบใจ แต่ในใจก็ไม่กล้าที่จะไม่สนใจเรื่องนี้เลย
หูโหยวอวี๋ไอ้แก่นั่นยังพอสุภาพกับคนในหมู่บ้านหน้าบ้านเขาบ้าง
แต่กับคนนอกหมู่บ้าน หลายปีมานี้มีเรื่องไม่ดีออกมาไม่น้อย
เขามีเส้นสายกว้างขวาง มีความสัมพันธ์กับพวกนักเลงที่หากินไปวันๆ ทั้งฝ่ายดีและฝ่ายมืด
แต่ให้หลี่ชิงไปขอโทษขอโพย เขาก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ยิ่งไม่อยากเสียหน้า
