ตอนกลางคืน เมิ่งเสี่ยวเฟยสาวน้อยคนนี้ก็มาขออาศัยกินข้าวที่บ้านของหลี่อี้เฟยอย่างไม่รู้จักอาย คราวนี้หลี่อี้เฟยทำอาหารง่ายๆ เพราะถ้าต้องกินอาหารหรูๆ ทุกวัน ไม่ถึงอาทิตย์เขาคงไม่มีเงินแม้แต่จะขึ้นรถเมล์
ช่วงหลายวันนี้ที่อยู่บ้านซวีหยิ่งหยิ่ง เขารู้สึกอึดอัดมาก วันนี้ตอนกลางวันก็โดนเมิ่งเสี่ยวเฟยตามรบกวนทั้งวัน ตกกลางคืนเขาจึงได้มีอิสระเสียที
คนทั่วไปอาจเข้าใจความคิดของหลี่อี้เฟยได้ยาก แต่หลี่อี้เฟยก็เป็นแบบนี้มาตลอด สาวสวยอย่างเมิ่งเสี่ยวเฟยอาจดึงดูดคนอื่นได้ไม่รู้จบ แต่สำหรับเขาแล้วกลับไม่มีเสน่ห์ดึงดูดเลยแม้แต่น้อย
พอเข้าประตูมา หลี่อี้เฟยกวาดตามองไปรอบๆ เขาเห็นเงาคุ้นตาอยู่ที่มุมห้อง เฮอฟางชิงมาดื่มเหล้าที่นี่อีกแล้ว ทำให้หลี่อี้เฟยรู้สึกประหลาดใจ ไม่รู้ว่าเฮอฟางชิงชอบมาที่นี่เป็นประจำหรือเปล่า หรือว่าเธอก็ชอบหาความตื่นเต้นเหมือนกับเขา
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็น่าสนใจทีเดียว หลี่อี้เฟยไม่ได้เดินไปหาเฮอฟางชิงโดยตรง แต่นั่งลงที่โต๊ะมุมหนึ่ง จากตรงนี้เขาสามารถมองเห็นเฮอฟางชิง แต่ถ้าเธอไม่สังเกตดีๆ ก็จะมองไม่เห็นเขา
