เฮอฟางชิงไม่อยากอยู่ที่นี่นานเช่นกัน เธอรีบขึ้นรถที่หลี่อี้เฟยขับมา กุญแจยังเสียบคาอยู่ในรถ เธอสตาร์ทเครื่องทันทีแล้วขับออกจากสำนักงานใหญ่ที่ทำให้เธอเจ็บปวดใจแห่งนี้
หลังจากขับออกมาได้ระยะหนึ่ง เฮอฟางชิงก็เห็นหลี่อี้เฟย เธอจอดรถข้างๆ เขา หลี่อี้เฟยรีบขึ้นรถมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง พูดว่า "ดีนะที่ตอนนั้นเธอไม่ได้พูดอะไรกับฉัน ไม่งั้นฉันคงแย่แน่"
เฮอฟางชิงที่เมื่อครู่โกรธมาก แต่พอเห็นสีหน้าตกใจของหลี่อี้เฟยก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ แล้วก็ทำตาขวางใส่เขา พูดว่า "นายนี่มันใจร้อนจริงๆ นั่นน่ะลูกสาวรองประธานบริษัทของเรานะ ถ้าเธอรู้ว่านายเป็นคนจากสาขา รับรองต้องเล่นงานนายแน่"
หลี่อี้เฟยหัวเราะแห้งๆ พูดว่า "ก็เลยต้องชกแล้วรีบวิ่งหนีไงล่ะ"
เฮอฟางชิงขับรถไปได้ไม่ไกลก็จอดอีกครั้ง พูดว่า "นายมาขับแทนฉัน"
"ได้เลย" หลี่อี้เฟยรับคำแล้วเปิดประตูรถ เดินอ้อมไปที่ที่นั่งคนขับ ส่วนเฮอฟางชิงก็เลื่อนตัวไปนั่งข้างๆ
หลี่อี้เฟยสตาร์ทรถ ส่วนเฮอฟางชิงนั่งเงียบอยู่พักหนึ่ง แล้วพูดว่า "ขอบคุณนายมากนะสำหรับวันนี้"
