"ครับ! เฉิน เก้อ!"
ฉินหยูที่ยืนรออยู่ข้างๆ อย่างใจร้อนมานานแล้ว พอได้ยินคำสั่งของหลินเฉิน ดวงตาก็เป็นประกายขึ้นทันที ทั้งร่างพุ่งทะยานออกไปราวกับเสือดาวที่คล่องแคล่ว ตรงดิ่งเข้าไปหาคนทั้งสามคนนั้น
สุนจ้าวเองก็แค่ลูกคุณหนูที่ไร้ความสามารถ ไม่ต้องพูดถึงมากความ ส่วนบอดี้การ์ดทั้งสองคนของเขา พอได้ยินคำพูดของหลินเฉิน เพิ่งจะตั้งท่าป้องกันตัวได้นิดหน่อย ยังไม่ทันได้ตั้งตัว ก็ถูกพลังอันรุนแรงกระแทกเข้าที่ท้องอย่างจัง
"อ๊าก!"
"อ๊าก!"
"โอ๊ย!"
พร้อมกับเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดทั้งสามเสียง ร่างทั้งสามก็ลอยละลิ่วออกไปจากข้างกายหลินเฉิน วาดเป็นเส้นโค้งในอากาศ ก่อนจะร่วงลงกระแทกพื้นอย่างแรงในระยะห่างออกไปราวห้าหกเมตร
ทั้งกระบวนการใช้เวลาไม่ถึงสองวินาทีด้วยซ้ำ!
ในกลุ่มผู้คนที่ยืนดูอยู่รอบๆ ก็มีเสียงอุทานด้วยความตกใจดังขึ้นระลอกแล้วระลอกเล่า มีหลายคนที่เพิ่งหันไปพูดกับคนข้างๆ แค่ประโยคเดียว หรือเพียงแค่กะพริบตา ยังไม่ทันเห็นอะไรชัดๆ สุนจ้าวและบอดี้การ์ดร่างสูงใหญ่ทั้งสองคนของเขาก็ถูกโยนออกไปไกลราวกับตุ๊กตาผ้าขาดๆ เสียแล้ว
"เกิด...เกิดอะไรขึ้น?"
"พระเจ้า! คุณชายรองสุนโดนซะแล้ว!"
