ชายที่ใส่ต่างหูเพิ่งสังเกตเห็นว่ามีคนอยู่ในห้องข้างๆ เขาเดาว่าคนในห้องนั้นต้องเกี่ยวข้องกับชายวัยกลางคนที่พวกเขาต้องมาช่วย จึงเดินไปที่ประตูและพูดเสียงดังว่า "พวกเรามาช่วยคน ชายที่บาดเจ็บและหมดสตินั่นเป็นพ่อของคุณใช่ไหม?"
เฉิงชูเหยียนรีบตอบว่า "ใช่ๆ! ฉันถูกขังอยู่ในห้อง พ่อเพิ่งโยนกุญแจประตูทิ้งลงไปทางช่องระบายอากาศที่บันได ช่วยหากุญแจแล้วปล่อยฉันออกไปด้วย!"
เนื่องจากชายวัยกลางคนคนนี้เป็นคนที่พี่หลี่หงโทรมาสั่งให้ช่วยโดยตรง ชายที่ใส่ต่างหูจึงไม่กล้าละเลยลูกสาวของเขา รีบสั่งชายหนุ่มสามคนที่ยังอยู่ข้างๆ ว่า "พวกนายได้ยินไหม? รีบลงไปหากุญแจเดี๋ยวนี้!"
ชายหนุ่มทั้งสามมองไปทางช่องระบายอากาศแล้วรีบวิ่งลงไปหากุญแจทันที
ในตอนนั้นเอง ชายที่ใส่ต่างหูก็โทรไปหาหลี่หง เล่ารายละเอียดสถานการณ์ที่นี่ให้ฟัง
เมื่อหลี่หงได้ยินว่าคนของเขามาช้าไปหนึ่งก้าว เฉิงเหว่ยมินถูกทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัสนอนหมดสติอยู่ และคนร้ายหนีไปแล้ว เขาก็โกรธจัดด่าออกมาว่า "พวกแกมันไร้ประโยชน์หรือไง?! เมื่อกี้ฉันบอกให้รีบมาช่วยคนเร็วที่สุด ทำไมยังมาช้า ปล่อยให้ไอ้พวกเลวที่ทำร้ายคนหนีไปได้?"
